Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 21 Ἰουλίου

Ἀπόστολος: (Ρωμ. ιε΄17- 29 )
Ρωμ. 15,17         ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν·
Ρωμ. 15,17                Εχω, λοιπόν, και εγώ βαθείαν ηθικήν ικανοποίησιν και καύχησιν με την δύναμιν και τον φωτισμόν του Ιησού Χριστού δια την κατά Θεόν πνευματικήν αυτήν εργασίαν.
Ρωμ. 15,18         οὐ γὰρ τολμήσω λαλεῖν τι ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι᾿ ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν λόγῳ καὶ ἔργῳ,
Ρωμ. 15,18                Αυτό δε το έργον μου οφείλεται στον Κυριον. Δια τούτο και ποτέ δεν θα τολμήσω να ομιλήσω με αλαζονείαν, ότι υπάρχει τάχα κάτι από τα έργα μου, το οποίον αυτός ο ίδιος ο Χριστός να μη το έχη πραγματοποιήσει, χρησιμοποιών εμέ ως όργανον της ευδοκίας του. Αυτός με εφώτιζε και με ενίσχυεν, ώστε με την διδασκαλίαν μου, αλλά και με τα κατά Θεόν έργα μου να κηρύττω και να καλώ τους εθνικούς να πιστεύσουν και να υπακούσουν στον Θεόν.
Ρωμ. 15,19         ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει Πνεύματος Θεοῦ, ὥστε με ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ,
Ρωμ. 15,19                Αυτός επεκύρωνε και ενίσχυε το κήρυγμά μου με την δύναμιν υπερφυσικών έργων και καταπληκτικών θαυμάτων, που επραγματοποιούντο με την δύναμιν του Πνεύματος του Θεού, ώστε εγώ από την Ιερουσαλήμ και δια μεγάλης γύρω περιοδείας μέχρι του Ιλλυρικού να κηρύξω ανελλιπώς και πλήρως το Ευαγγέλιον του Χριστού.
Ρωμ. 15,20         οὕτω δὲ φιλοτιμούμενον εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μὴ ἐπ᾿ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ,
Ρωμ. 15,20               Ετσι δε με εβοήθησεν ο Κυριον να θεωρώ μεγάλην μου τιμήν και μετά ζήλου να αγωνίζωμαι, δια να κηρύττω το Ευαγγέλιον όχι εκεί όπου έχει κηρυχθή ο Χριστός, δια να μη κτίζω επάνω εις ξένον θεμέλιον.
Ρωμ. 15,21         ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασι συνήσουσι.
Ρωμ. 15,21                Αλλ' εκήρυξα αλλού, όπως άλλωστε έχει γραφή εις την Π. Διαθήκην· “οι εθνικοί και ειδωλολάτραι στους οποίους δεν ανηγγέλθη το κήρυγμα περί του Χριστού, θα τον ίδουν και εκείνοι που δεν έχουν ακούσει, θα ακούσουν και θα εννοήσουν αυτό το κήρυγμα”.
Ρωμ. 15,22         Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς·
Ρωμ. 15,22               Ακριβώς διότι υπήρχον πολλαί περιοχαί, όπου δεν είχεν ακουσθή το περί του Χριστού κήρυγμα, εμποδίσθηκα πολλές φορές να έλθω εις σας.
Ρωμ. 15,23         νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν,
Ρωμ. 15,23                Τωρα όμως, που δεν έχω πλέον απασχόλησιν εις τα μέρη αυτά, διότι εις κάθε τόπον έγινε γνωστόν το περί Χριστού κήρυγμα, ποθώ πολύ σφοδρώς και από πολλάς χρόνια να έλθω εις σας.
Ρωμ. 15,24         ὡς ἐὰν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς· ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ᾿ ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ, ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ.
Ρωμ. 15,24               Οταν, λοιπόν, θα επιχειρήσω το ταξίδιόν μου δια την Ισπανίαν, θα έλθω προς σας, διότι ελπίζω, καθώς θα διαβαίνω, να σταματήσω εις την πόλιν σας, να σας ίδω και, αφού πρώτον απολαύσω την χαράν από την επικοινωνίαν σας, να προπεμφθώ από σας προς την Ισπανίαν.
Ρωμ. 15,25         νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις.
Ρωμ. 15,25                Τωρα δε πηγαίνω εις την Ιερουσαλήμ, εκτελών συγχρόνως υπηρεσίαν χάριν των εκεί Χριστιανών.
Ρωμ. 15,26         εὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ.
Ρωμ. 15,26               Διότι με αγάπην και χαράν απεφάσισαν οι Χριστιανοί της Μακεδονίας και της Αχαΐας να κάμουν κάποιον έρανον μεταξύ των δια τους πτωχούς εκ των Χριστιανών, που κατοικούν εις την Ιερουσαλήμ.
Ρωμ. 15,27         εὐδόκησαν γὰρ καὶ ὀφειλέται αὐτῶν εἰσιν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσι καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς.
Ρωμ. 15,27                Από καλωσύνην βέβαια το απεφάσισαν, αλλά και από υποχρέωσιν αφού είναι και οφείλεται εις αυτούς. Διότι εάν οι εθνικοί επήραν μέρος εις τας πνευματικάς δωρεάς, τας οποίας είχαν οι Ιουδαίοι, οφείλουν και αυτοί, κατά λόγον δικαιοσύνης, να τους εξυπηρετήσουν με τα υλικά αγαθά των.
Ρωμ. 15,28         τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπόν τοῦτον, ἀπελεύσομαι δι᾿ ὑμῶν εἰς τὴν Σπανίαν.
Ρωμ. 15,28               Οταν, λοιπόν, εκτελέσω την αποστολήν μου και παραδώσω εις αυτούς ασφαλώς το προϊόν αυτόν της συνεισφοράς και αγάπης, θα αναχωρήσω δια μέσου της χώρας σας εις την Ισπανίαν.
Ρωμ. 15,29         οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ ἐλεύσομαι.
Ρωμ. 15,29               Γνωρίζω δε, ότι ερχόμενος εις σας, θα έλθω με πλουσίας τας ευλογίας του Ευαγγελίου του Χριστού.

Εὐαγγέλιο: ( Ματ. ιβ΄46- ιγ΄3 )

Ματθ. 12,46       Ἔτι δὲ αὐτοῦ λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω, ζητοῦντες λαλῆσαι αὐτῷ.
Ματθ. 12,46             Ενώ δε αυτός ακόμη ωμιλούσε προς τους όχλους, ιδού η μητέρα του και οι θεωρούμενοι αδελφοί του είχαν σταθή έξω και εζητούσαν να του ομιλήσουν.
Ματθ. 12,47       εἶπε δέ τις αὐτῷ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ζητοῦντές σε ἰδεῖν.
Ματθ. 12,47             Του είπε δε κάποιος· “ιδού η μητέρα σου και οι αδελφοί σου στέκουν έξω και θέλουν να σε ιδούν”.
Ματθ. 12,48       ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ λέγοντι αὐτῷ· τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου;
Ματθ. 12,48             Ο δε Ιησούς απεκρίθη και του είπε· “ποιά είναι η μητέρα μου και ποιοί είναι οι αδελφοί μου;”
Ματθ. 12,49       καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔφη· ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου·
Ματθ. 12,49             Και αφού άπλωσε το χέρι του επάνω στους μαθητάς του είπε· “αυτοί είναι η μητέρα μου και οι αδελφοί μου.
Ματθ. 12,50       ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, αὐτός μου ἀδελφός καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.
Ματθ. 12,50             Διότι όποιος θα γνωρίση και θα εφαρμόση το θέλημα του ουρανίου Πατρός μου, αυτός είναι αδελφός μου και αδελφή μου και η μητέρα μου”.
Ματθ. 13,1        Ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν·
Ματθ. 13,1                Κατά δε την ημέραν εκείνην εβγήκε ο Ιησούς από το σπίτι και εκάθησε κοντά εις την θάλασσαν.
Ματθ. 13,2        καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει.
Ματθ. 13,2               Και συγκεντρώθησαν πλησίον πολλά πλήθη λαού, ώστε να ανεβή αυτός εις ένα εκεί πλοιάριον και να καθήση, ενώ όλος ο άλλος λαός εστέκετο εις την παραλίαν.
Ματθ. 13,3        καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέγων·
Ματθ. 13,3                Και εκήρυξεν εις αυτούς πολλάς αληθείας με παραβολάς και είπε·

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά πάθη τῆς φιλαργυρίας, τῆς ὀργῆς καί τῆς λύπης.Ὅσιος Νεῖλος Σόρσκυ

Η φιλαργυρία
Το πάθος της αποκτήσεως πλούτου, είπαν οι Πατέ­ρες, είναι εκτός της ανθρώπινης φύσεώς μας και οφείλεται στην έλλειψη της πίστεως και την αρρωστημένη σκέψη του ανθρώπου.
Γι’ αυτό χρειάζεται όχι λίγος αγώνας για την καταπολέμηση αυτού του πάθους, εάν θέλουμε με την πρέπουσα επαγρύπνηση στον εαυτό μας να επιτύχουμε την αληθινή σωτηρία και τον φόβο του Θεού στη ζωή μας. Εάν αυτό το πάθος ριζώσει μέσα μας γίνεται τυραννικότερο από όλα· και εάν εμείς υποδουλωθούμε στις συμβουλές και συνήθειές του, χάσαμε τα πάντα, διότι λέει και ο Απόστολος, ότι «Ρίζα γαρ πάντων των κα­κών έστιν η φιλαργυρία» (Α’ Τιμ. 6, 10), δηλ. της οργής, της λύπης και όλων των άλλων.
Μάλιστα και ειδωλολατρεία την ονόμασε, διότι πολλοί εξαιτίας της φιλαργυρίας εξέπεσαν όχι μόνο από τη χριστιανική ζωή, αλλά ζημιώθηκαν ψυχικά και σωματικά, όπως μας λέει η Α­γία Γραφή. Και οι Πατέρες λένε ότι, όποιος συγκεν­τρώνει χρυσό και άργυρο και ελπίζει στον εαυτό του, δεν πιστεύει στον Θεό, ο Οποίος φροντίζει και γι’ αυτόν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ προφητεῖες περί πολέμων ἐπαληθεύονται.«Ἄν ὁ Σωτήρας ἦταν ὑπέρ τοῦ πολέμου;

Αν ο Σωτήρας ήταν υπέρ του πολέμου;

Συγχωρήστε με, αλλά αυτό μοιάζει με το ερώτημα: άραγε δέρνει η μητέρα με βέργα το παιδί της; Καμία λογική μητέρα δε δέρνει με βέργα το παιδί της χωρίς σοβαρό λόγο. Όταν εξαντλήσει όλα τα έλλογα μέσα, μόνο τότε η μητέρα καταφεύγει στη βέργα για να επαναφέρει το παιδί της αν έχει εκτραπεί.

 Όμως αυτή η βέργα δεν προέρχεται από κάποια κακία, αλλά από τη φοβισμένη μητρική Αγάπη, για να μην καταστρέψει τον εαυτό του το παιδί της και ενδεχομένως να προειδοποιήσει και τα άλλα παιδιά να μη βαδίζουν σε λάθος δρόμο. Σκληρά το γιό σου να παιδαγωγείς όσο υπάρχει ελπίδα, για να μη συντελέσεις στην καταστροφή του (Παρμ. 19). Δεν έχετε δει πώς μετά από μία τέτοια τιμωρία με τη βέργα μάνα και παιδί κλαίνε; Κλαίει και η μητέρα από τον πόνο για να απαλύνει τον πόνο του παιδιού της. Και προσέξατε τη συγκινητική περίπτωση όπου μετά την τιμωρία με τη βέργα το παιδί γελά και η μητέρα κλαίει;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Δέν μπορῶ νά μείνω, γιατί ἐσεῖς συνέχεια ντούν, ντούν χτυπᾶτε τίς καμπάνες…

Ενσωματωμένη εικόνα 3Από τη ζωή του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

«Κάποια άλλη φορά», έλεγε ο Γέροντας, «ευρισκόμουν στην είσοδο της Μονής και βλέπω να μπαίνει από την είσοδο μια γριά. Τη χαιρέτησα και τις λέω:
-          Έλα, γιαγιά να σε κεράσουμε, να σου δώσουμε να φας, να σου δώσουμε τρόφιμα για το σπίτι σου και ό,τι έχεις ανάγκη, να σε βοηθήσουμε. Έλα να προσκυνήσεις στην εκκλησία πρώτα και μείνε απόψε εδώ. Να σε βάλουμε σ’ ένα δωματιάκι να κοιμηθείς.
Τότε μου λέει η φαινομένη γριά:
-    Μπά, δε μένω εδώ, δε μπορώ να μείνω, γιατί εσείς συνέχεια ντούν, ντούν χτυπάτε τις καμπάνες. Απλώς ήρθα να σας δω και θα φύγω, εγώ θα πάω στην τάδε γυναικεία Μονή, και μου είπε σε ποια. Εκεί μου κάνουν μεγάλη υποδοχή και μένω μια βδομάδα. Σκέφτηκα, λέει ο Γέροντας, η γιαγιά σαν γυναίκα, καλλίτερα αναπαύεται στο γυναικείο μοναστήρι, γι’ αυτό δε θέλει να μείνει εδώ. Αυτά τα λέγαμε καθώς προχωρούσαμε προς την είσοδο της εκκλησίας. Η γιαγιά συνέχισε να λέει:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πατριαρχεῖο Ρωσίας: Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης δέν εἶναι πανορθόδοξη ἀφοῦ παραβιάστηκε ἡ ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας



Την Παρασκευή 15 Ιουλίου συνήλθε στην τακτική της συνεδρία η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου της Ρωσίας. Μεταξύ των θεμάτων που απασχόλησαν τη Σύνοδο ήταν και η στάση που θα κρατήσει η Ρωσική Εκκλησία απέναντι στη Σύνοδο της Κρήτης.

Η Σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας επεσήμανε ότι η Σύνοδος που έλαβε χώρα στην Κρήτη είναι ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία της συνοδικής ζωής της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τόνισε όμως πως η βάση της πανορθόδοξης συνεργασίας είναι η αρχή της ομοφωνίας. Τα μέλη της Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας τόνισαν ότι η αρχή αυτή παραβιάστηκε από τη Σύνοδο της Κρήτης και γι’ αυτό η Σύνοδος αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί πανορθόδοξη και τα έγγραφα που εγκρίθηκαν από αυτήν δεν αποτελούν έκφραση της γενικής ορθόδοξης συναίνεσης. Η Σύνοδος αποφάσισε να αναθέσει την Συνοδική Βιβλική-Θεολογική Επιτροπή την περαιτέρω μελέτη μετά την παραλαβή των επίσημα επικυρωμένων αντιγράφων της Συνόδου της Κρήτης και την υποβολή κατόπιν επισταμένης μελέτης των πορισμάτων που θα προκύψουν στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ρωσίας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μυστηριακή κοινωνία μετά τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν

Μυστηριακή κοινωνία μετά των Ρωμαιοκαθολικών
(Θεία Ευχαριστία, Εξομολόγηση, Ιερωσύνη, Γάμος και ταφή αυτών)

Ιωάννης Καρμίρης

Πηγή:
"Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας", τόμ. Β', Αθήνα 1953, σελ. 1000-1008.

 
α) Εισαγωγή
Εν τοις ζητήμασι τούτοις και γενικώς τη μυστηριακή κοινωνία η intercommunio μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών και των άλλων ετεροδόξων εν γένει η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία ηκολούθησε το παράδειγμα της αρχαίας Εκκλησίας, απαγορεύσασα ταύτην, και μάλιστα την υπό τον Ορθοδόξων κοινωνίαν ετεροδόξων μυστηρίων, μη αναγνωριζομένων ως τελουμένων έξω της αληθούς Ορθοδόξου Εκκλησίας, είτα δε και την παροχήν των Ορθοδόξων μυστηρίων εις τους Ρωμαιοκαθολικούς και τους άλλους ετεροδόξους. Διότι, εξ επόψεως Ορθοδόξου, η κοινή συμμετοχή εις την τράπεζαν του Κυρίου, την εξομολόγησιν και τα άλλα μυστήρια, και γενικώς η λεγομένη intercommunio, δύναται να νοηθή μόνον ως επιστέγασμα της εν τη πίστει συμφωνίας των Εκκλησιών και της γνήσιας και πραγματικής δογματικής ενώσεως αυτών και ως καρπός της εσωτερικής ομολογιακής ενότητος των Χριστιανών, ης ελλειπούσης δεν είναι επιτετραμμένη η κοινωνία εν τοις μυστηρίοις1.

Ἐπιστροφή στήν Κωνσταντινούπολη καί σφοδρή ἀναταραχή τῆς Ἐκκλησίας.

Αποτέλεσμα εικόνας για αγιοσ μαρκοσ ευγενικοσΑφού έγιναν όλα αυτά, ο αυτοκράτορας απαιτούσε από τον Πάπα τον προ πέντε μηνών οφειλόμενο μισθό (σιτηρέσιο), ενώ μόλις και εδόθηκε αυτό την τελευταία ημέρα, καθώς οι ανατολικοί αναχωρούσαν. Αναχώρησε τελευταίος από τη Φλωρεντία και ο αυτοκράτορας μαζί με τους απολειφθέντες Έλληνες και έφθασε στη Βενετία την 6η Σεπτεμβρίου του έτους 1439 παίρνοντας μαζί του και τον Άγιο Μάρκο, τον οποίο κράτησε κοντά του, για να τον προφυλάξει από τη λατινική απειλή κατά της ζωής του, κι έτσι τον διέσωσε. Έπειτα, αφού τον ενεβίβασε στο πλοίο με το οποίο ταξίδευε και ο ίδιος, για ασφάλεια και ανάπαυση, επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη. (Συρόπουλος σελ. 314 και Νεκτ. Ιεροσολ.)

Ἡ μνημόνευσις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετά τήν ἐν Κρήτη Σύνοδον



Η μνημόνευσις του Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετά την εν Κρήτη Σύνοδον
 
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
 
Η Σύνοδος της Κρήτης τελείωσε όμως οι συνέπειες της αρχίζουν τώρα να φαίνονται. Πολλοί από τους αγωνιούντες για την πορεία της Εκκλησίας κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς ανέμεναν την Σύνοδο αυτή για να βγάλουν σημαντικά συμπεράσματα και να πάρουν θέση απέναντι στην παναίρεση του Οικουμενισμού που εξαπλώνεται όλα τα τελευταία χρόνια.
Όπως πληροφορούμαστε ήδη στο Άγιον Όρος επικρατεί αναβρασμός καθώς πολλοί μοναχοί θεωρούν ότι με τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, κυρίως δε με την υιοθέτηση του όρου "εκκλησίες" για τις αιρέσεις των Παπικών και των Προτεσταντών, υπάρχει πλέον αποδοχή στην πράξη, καταγεγραμμένη στα κείμενα της Συνόδου, βασικών αρχών του Οικουμενισμού. 

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας

Η ταπείνωση είναι η βάση όλων των αρετών. Θαύμα είναι η υπέρβαση των νόμων της φύσεως. Ο εγωισμός είναι πάθος που δύσκολα αποβάλλει ο άνθρωπος. Είναι σαν ένα στενό ρούχο που φοράει ο άνθρωπος και το βγάζει με μεγάλη δυσκολία, γιατί του είναι πολύ στενό.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

20 Ιουλίου Συναξαριστής. Ηλίου Προφήτου, Εγκαίνια Ναού Τιμίου Προδρόμου της Μονής Στουδίου.

Ὁ Προφήτης Ἠλίας

Ὁ Προφήτης Ἠλίας ἦταν γιὸς τοῦ Σωβὰκ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴ Θέσβη τῆς περιοχῆς Γαλαάδ, καὶ ἀνῆκε στὴν φυλὴ τοῦ Ἀαρῶν.
Ὅταν γεννήθηκε, ὁ πατέρας του εἶδε μία θεία ὀπτασία: Δυὸ ἄνδρες λευκοφορεμένοι τὸν ὀνόμαζαν Ἠλία, τὸν σπαργάνωναν μὲ φωτιὰ καὶ τοῦ ἔδιναν φλόγα νὰ φάει. Τότε ὁ πατέρας του, πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀφοῦ περιέγραψε τὴν ὀπτασία στοὺς ἱερεῖς, ἐκεῖνοι τοῦ εἶπαν ἐρμηνεύοντας τὴν ὀπτασία, ὅτι ὁ γιὸς του θὰ γίνει προφήτης καὶ θὰ κρίνει τὸ Ἰσραὴλ μὲ δίκοπο μαχαίρι καὶ φωτιά.
Ὁ Προφήτης ἄσκησε τὸ προφητικό του χάρισμα ἐπὶ 25 ἔτη. Προεῖπε γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στὴν γῆ 816 χρόνια πρίν. Ἦταν τόσο μεγάλη ἡ πίστη του, ποὺ κατέβασε τρεῖς φορὲς φωτιὰ ἀπὸ τὸν οὐρανό, σταμάτησε τὴν βροχὴ καὶ ἀνάστησε νεκρούς. Μὲ τὴν φωτιὰ μάλιστα ἔκαψε τοὺς στρατιῶτες ποὺ εἶχε στείλει ὁ βασιλιὰς Ὀχοζίας γιὰ νὰ τὸν συλλάβουν.
Στὸ ὅρος Χωρὴβ εἶδε τὸν ἴδιο τὸν Θεό, διέσχισε τὸν Ἰορδάνη μὲ τὴν μυλωτή του καὶ τέλος ἀνελήφθη μὲ ἅρμα πυρός.
Ἐπίσης παρέστη στὴν Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ μαζὶ μὲ τὸν Μωϋσῆ.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής