Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Πίστη καί ζωή. Σχέση πίστεως καί ζωῆς, α' μέρος

 
Ὑπάρχει ἀλληλοπεριχώρησις πίστεως καί ζωῆς, δόγματος καί ἤθους, ὀρθοδοξίας καί ὀρθοπραξίας[15].

Ἡ πίστη ἀπαιτεῖ καθαρότητα βίου[16] καί ἡ ὀρθή ζωή εἶναι ἀναγκαία γιά τήν παραμονή στήν ὀρθή πίστη[17]. 

Τί προηγεῖται; Ἡ πίστη ἤ ἡ ζωή;

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς εἶπαν ὅτι προηγεῖται ἡ πίστις καί ἐκεῖνο, πού ἕπεται εἶναι ἡ ζωή, εἶναι ἡ ἀγάπη. Λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Ἡ πίστις θεμέλιον, τό δέ λοιπόν οἰκοδομή»[18]. Καί πάλι: «Ὁ θεμέλιος τῆς εὐσεβείας ἡ πίστις ἐστίν»[19].

Ἄς θυμηθοῦμε ἐδῶ, αὐτό πού λέει ὁ Χριστός μας, ὅτι πρέπει νά εἴμαστε «φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί»[20].
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_3.html#more

Ἔχεις Μήνυμα…

meta41
[…] Όλη η ζωή μου πέρασε με την αγωνία να φανώ αντάξιος αυτής της δεύτερης ευκαιρίας που μου χάρισε ο Θεός. Πρώτο λιμάνι και πρώτος σταθμός του νέου μου αυτού ξεκινήματος ο παλιός μου πνευματικός πατέρας, ο πατήρ Συμεών. Μπαίνω κι εγώ στο μοναστήρι του Στουδίου όπου ζούσε και κυριολεκτικά κάνω το θέλημά του θέλημά μου. Ο λόγος του και οι οδηγίες του ήταν για μένα λόγος και οδηγίες Χριστού. Στο ξαναλέω: Λόγος και οδηγίες Χριστού. Σου φαίνεται υπερβολικό, ε;
– Μα… πως ένας άνθρωπος, όσο σοφός, όσο πνευματικός κι αν είναι, μπορεί να μπει στη θέση του Θεού;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_28.html#more

Tό θαῦμα τῆς Παναγίας Γραβαλιώτισσας στήν Κεφαλονιά

panagia pastra
    Νοτιοανατολικά της Κεφαλονιάς, στο μικρό χωριό Πάστρα, εδώ και αρκετούς αιώνες συμβαίνει ένα φαινόμενο που ειδικοί επιστήμονες δεν μπόρεσαν ακόμη να το εξηγήσουν.

Μαραμένοι κρίνοι που τοποθετούνται στην ιερή εικόνα της Παναγίας κάθε Δεκαπενταύγουστο, «ζωντανεύουν».
Βγάζουν πράσινα φυλλαράκια και μπουμπούκια έτοιμα να ανθίσουν. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μία νύχτα.
«Είναι το θαύμα της Παναγίας της Γραβαλιώτισσας» θα επισημαίνουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ κάτοικοι του χωριού που περιμένουν κάθε χρόνο με ανυπομονησία η Παναγία να τους «φανερωθεί» όπως λένε.
Η Παναγία η Γραβαλιώτισσα πήρε το όνομά της από τα «γράβαλα», όπως τα λένε οι Κεφαλλονίτες, δηλαδή τις τσουγκράνες.
Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, πριν από αιώνες, το 1720, άρχοντας του τόπου ήταν ο Κόντε Λιανός.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/t.html#more

Πόντος: Μοναχισμός καί μοναστήρια

Η αρχή της σύστασης της Εκκλησίας στον ιστορικό και καππαδοκικό Πόντο ταυτίζεται με την εμφάνιση του ασκητισμού στην περιοχή, όπου πρώτος ο Απόστολος Ανδρέας με κίνδυνο της ζωής του δίδαξε τη χριστιανική θρησκεία. Η πρώτη μονή ιδρύθηκε από τον Μέγα Βασίλειο, ο οποίος οργάνωσε τη μοναστική ζωή του Πόντου, όταν μαζί με τον Γρηγόριο τον Θεολόγο μόνασαν στην κοιλάδα του ποταμού Ίριδα και μελέτησαν και νομοθέτησαν τη μοναχική ζωή.
Στο πνεύμα αυτών των πατέρων, λοιπόν, ιδρύθηκαν στην προικισμένη με φυσικές καλλονές περιοχή της Τραπεζούντας και γύρω από αυτήν, τα μοναστήρια του Πόντου. Το χαρισματικό εξωκοσμικό περιβάλλον γρήγορα έγινε το κέντρο του κοινόβιου ασκητισμού. Η επίλυση του στεγαστικού και ασκητευτικού προβλήματος πολλών μοναχών στις απάτητες βουνοκορφές δημιούργησε τους «συνοικισμούς των μοναχών», που αργότερα με την οικοδόμηση θαυμάσιων κτισμάτων και ιερών ναών μετεξελίχθηκαν σε αυτοτελή ιδρύματα και μοναστήρια. Εμπνευσμένος από τη μοναστική ζωή της πατρίδας του Τραπεζούντας, ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης ίδρυσε το πρώτο αγιορείτικο μοναστήρι.

Ἅγ. Ἀθανάσιος Πάριος, 'Ἀπολογία Χριστιανική'

http://www.grigorisbooks.gr/datafiles/1679.jpg
Κυκλοφόρησε προσφάτως ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις Γρηγόρη τὸ βιβλίο τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου «Ἀπολογία Χριστιανική». Τὸ κείμενο παρατίθεται μὲ ἀπόδοση στὴν Νέα Ἑλληνική, ἐνῶ τὰ προλεγόμενα καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ ἐπιμέλεια, ἔγιναν ἀπὸ τὸν πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μεταλληνό.
Διαβάστε ολόκληρη την βιβλιοπαρουσίαση πατώντας εδώ


http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=3639
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_66.html

Ἐγκώμιο στήν ἀποκεφάλιση τοῦ μεγάλου Προδρόμου ( Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου )

Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου
α. -Λαμπρή καί θεοχαρμόσυνη εἶναι, εὐσεβεῖς χριστιανοί, ἡ πανήγυρη πού μᾶς συγκέντρωσε σήμερα γιά νά γιορτάσουμε πνευματικά. Πολύ σωστά χαρακτηρίζεται λαμπρή, γιατί φεγγοβολάει καί ἀπό αὐτό ἀκόμα τό ὄνομα ἐκείνου πού σήμερα τιμᾶμε, ἐπειδή αὐτός καί εἶναι καί ὀνομάζεται λυχνάρι τοῦ φωτός. Δέν εἶναι βέβαια λυχνάρι πού μᾶς περιλούζει μέ ὑλικό φῶς, γιατί τότε δέν θά ἦταν διαρκής καί ἀδιάκοπη ἡ λάμψη του καί θά χανόταν κάθε φορά πού θά ’μπαινε μπροστά του κάποιο ἐμπόδιο. Ἀλλ’ εἶναι φῶς πού δείχνει τήν ἀστραφτερή λαμπρότητα τῆς θείας χάριτος στά κατάβαθα τῆς καρδιᾶς ἐκείνων πού ἔχουν συγκεντρωθεῖ γιά νά γιορτάσουν τή μνήμη του καί ἀνεβάζει τό νοῦ στό νά στοχάζεται τά παθήματα τοῦ δικαίου ἄνδρα, ὥστε βλέποντας μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς τό μακάριο ἐκεῖνο μαρτύριο, νά γεμίσουμε μέ πνευματική εὐφροσύνη.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_61.html#more

Γιά νά εἶναι ἀποτελεσματική ἡ προσευχή μας

Εάν θέλωμεν η προσευχή ημών να οδηγήση εις εκείνα τα αποτελέσματα, περί των οποίων ομιλούν οι Πατέρες και διδάσκαλοι ημών, είναι απαραίτητον όπως ακολουθήσωμεν την διδαχήν αυτών.
Πρώτος όρος αυτής είναι η πίστις εις τον Χριστόν ως Θεόν-Σωτήρα·

δεύτερος είναι η επίγνωσις ημών ως αμαρτωλών εν απωλεία. Η συνείδησις αύτη δύναται να φθάση εις τοιούτον βάθος, ώστε ο άνθρωπος να αισθάνηται εαυτόν χείριστον πάντων· τούτο δε παρουσιάζεται οφθαλμοφανές εις αυτόν ουχί ένεκα των εξωτερικών αυτού πράξεων, αλλά δι’ ενοράσεως της αποστάσεως αυτού από του Θεού, και εαυτού ως φορέως δυνάμει παντός κακού.
http://hristospanagia3.blogspot.gr

Γιά τήν νοερά προσευχή. Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/blog-post_290.html
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_12.html

Ἄν τώρα παρουσιαζόταν μπροστά μας ἡ Παναγία,νομίζεις ὅτι θά ψάχναμε νά βροῦμε τόν σωστό ἦχο;

Κάποτε, την ώρα που ένας νέος προσκυνούσε την εικόνα της Παναγίας μέσα στο Εκκλησάκι, ο Όσιος του είπε: 
"Αν τώρα παρουσιαζόταν μπροστά μας η Παναγία, νομίζεις ότι θα ψάχναμε να βρούμε τον σωστό ήχο, για να Της πούμε το τροπάριο :

Πίστη καί ζωή.Τί εἶναι ὀρθή ζωή

Τί εἶναι ὀρθή ζωή.


Ἡ ὀρθή πίστη δέν σώζει τόν ἄνθρωπο, ἄν δέν συνοδεύεται καί ἀπό τήν ὀρθή ζωή. Δέν εἶναι ἀρκετή μόνη ἡ θεωρητική ἀποδοχή τῶν δογμάτων, ἀλλά καί ἡ παραμονή στήν ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ[8].

  Ὅταν ἡ ζωή εἶναι διεφθαρμένη, σέ τίποτε δέν ὠφελεῖ ἡ πίστη[9], παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος.

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ὁ κακός βίος ὁδηγεῖ στήν διαφθορά τῆς ὀρθῆς πίστεως. Γι’ αὐτό ἐπισημαίνει ὁ Χρυσορρήμων:  «Φροντίζωμεν βίου καλοῦ, ἵνα μή παραδεξώμεθα δόγματα πονηρά»[10]. Νά γιατί τόσο εὔκολα προδίδεται ἡ πίστη καί τά ὀρθόδοξα δόγματα ἀπό τό λαό μας, ἀλλά δυστυχῶς καί ἀπό τούς κληρικούς μας, κάθε ἐκκλησιαστικῆς βαθμίδας.

Ποιά ὅμως εἶναι ἡ ὀρθή ζωή;

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 3 Σεπτεμβρίου

        Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική

 Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας 

 πού ἑορτάζουν σήμερα 3 Σεπτεμβρίου ἐδῶ 

3 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής Ανθίμου Επισκόπου, Θεοκτίστου Οσίου, Ζήνωνος, Βασιλίσσης, Χαρίτωνος, Αρχοντίωνος, Κωνσταντίνου Βασιλέα, Αριστίων Ιερομάρτυρα, Φοίβης Διακόνισσας, Πολυδώρου Νεομάρτυρα, Ιωάννου Ρώστωφ, Πέτρου Ιερέως, Ανακομιδή Λειψάνων Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης.

Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Νικομήδειας
Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου αἰῶνα μ.Χ. καὶ πατρίδα του ἦταν ἡ Νικομήδεια.
Ἀπὸ μικρὸς διακρίθηκε γιὰ τὸν εὐσεβῆ ζῆλο του πρὸς τὰ θεία. Ὅταν ἐνηλικιώθηκε, ἡ ζωὴ του ἦταν ὑπόδειγμα σωφροσύνης καὶ ἀγάπης. Ἐπειδὴ πλούσια κατεῖχε τὸν θησαυρὸ τῶν θείων ἀληθειῶν, ἡ θερμή του διδασκαλία, ἐμπνεόμενη ἀπὸ ἀποστολικὸ ζῆλο, ἔβρισκε σχεδὸν πάντα ἀνταπόκριση στὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν. Ἡ πνευματικὴ ἱκανότητα τοῦ Ἄνθιμου ὤθησε τοὺς χριστιανοὺς τῆς Νικομήδειας καὶ τὸν ἔπεισαν νὰ γίνει ἱερέας καὶ ἀργότερα ἐπίσκοπός τους.
Ὅταν, ὅμως, ἔγινε ὁ διωγμὸς ἐπὶ Διοκλητιανού, τὸν κυνήγησαν καὶ τὸν συνέλαβαν. Ὁ Διοκλητιανὸς τοῦ πρότεινε νὰ θυσιάσει στοὺς Θεοὺς γιὰ νὰ κερδίσει τὴν ζωή του, ἀλλιῶς τὸν περίμεναν φρικτὰ βασανιστήρια, καὶ τοῦ ἔδειξε τὰ ὄργανα ποὺ θὰ τὸν βασάνιζαν.
Ὁ Ἄνθιμος εἶπε: «Γιατὶ μοῦ τὰ δείχνεις; Γιὰ νὰ μὲ φοβίσεις; Αὐτὰ ἂς τὰ φοβοῦνται ἐκεῖνοι, γιὰ τοὺς ὁποίους ἡ παροῦσα ζωὴ εἶναι μόνο ἡδονὴ καὶ τὴν στέρησή της θεωροῦν μεγάλη ἀπώλεια. Ἀλλὰ σὲ μένα, ὅπως καὶ σὲ κάθε χριστιανό, αὐτὰ δὲν ἀσκοῦν καμιὰ γοητεία.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Πέμπτης 3 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: (Γαλ. α΄ 1-3 & 20-24 ) 
1 Παῦλος, πστολος οκ π' νθρπων, οδ δι' νθρπου, λλ δι ησο Χριστο κα Θεο πατρς το γεραντος ατν κ νεκρν,
2 κα ο σν μο πντες δελφο, τας κκλησαις τς Γαλατας·
3 χρις μν κα ερνη π Θεο πατρς κα Κυρου μν ησο Χριστο.
20 δ γρφω μν, δο νπιον το Θεο τι ο ψεδομαι.
21
πειτα λθον ες τ κλματα τς Συρας κα τς Κιλικας.
22 μην δ γνοομενος τ προσπ τας κκλησαις τς ουδαας τας ν Χριστ·
23 μνον δ κοοντες σαν τι δικων μς ποτε νν εαγγελζεται τν πστιν ν ποτε πρθει,24 κα δξαζον ν μο τ Θεν.
   ΕΡΜΗΝΕΙΑ
1 Ὁ Παῦλος, ἀπόστολος ἐντεταλμένος ὄχι ἀπὸ ἀνθρώπους οὔτε δι’ ἀνθρώπου, ἀλλὰ διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Θεοῦ Πατρός, ὁ ὁποῖος τὸν ἀνέστησεν ἐκ τῶν νεκρῶν,
2 καὶ ὅλοι οἱ ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι μαζί μου, πρὸς τὰς ἐκκλησίας τῆς Γαλατίας·
3 χάρις νὰ εἶναι σ’ ἐσᾶς καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα μας καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
20 Γιὰ ὅσα σᾶς γράφω ὁμολογῶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὅτι δὲν λέγω ψέμματα.
21 Ἔπειτα ἦλθα εἰς τὰ μέρη τῆς Συρίας καὶ τῆς Κιλικίας.
22 Προσωπικῶς μάλιστα ἤμουν ἄγνωστος εἰς τὰς ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν.
23 Μόνον ἄκουαν ὅτι, «Ἐκεῖνος, ποὺ ἄλλοτε μᾶς κατεδίωκε, τώρα κηρύττει τὴν πίστιν, τὴν ὁποίαν ἄλλοτε ἐζητοῦσε νὰ ἐξαφανίσῃ»,24 καὶ ἐδόξαζαν ἐξ αἰτίας μου τὸν Θεόν.
 



Εὐαγγέλιο: (Μάρκ. ε΄ 1-20)  
δαιμονισμνος Γαδαρηνς θεραπεεται 
1 Καὶ λθον ες τ πραν τς θαλσσης ες τν χραν τν Γεργεσηνν.
2 Κα ξελθντος ατο κ το πλοου εθως πντησεν ατ κ τν μνημεων νθρωπος ν πνεματι καθρτ,
3 ς τν κατοκησιν εχεν ν τος μνμασι, κα οτε λσεσιν οδες δνατο ατν δσαι,
4 δι τ ατν πολλκις πδαις κα λσεσι δεδσθαι, κα διεσπσθαι π᾿ ατο τς λσεις κα τς πδας συντετρφθαι, κα οδες σχυεν ατν δαμσαι·
5 κα δι παντς νυκτς κα μρας ν τος μνμασι κα ν τος ρεσιν ν κρζων κα κατακπτων αυτν λθοις.
6 δν δ τν ησον π μακρθεν δραμε κα προσεκνησεν ατν,
7 κα κρξας φων μεγλ λγει· τ μο κα σο, ησο, υἱὲ το Θεο το ψστου; ρκζω σε τν Θεν, μ με βασανσς.
8 λεγε γρ ατ· ξελθε τ πνεμα τ κθαρτον κ το νθρπου.
9 Κα πηρτα ατν· τ νομ σοι; κα πεκρθη λγων· λεγεν νομ μοι, τι πολλο σμεν.
10 Κα παρεκλει ατν πολλ να μ ποστελ ατος ξω τς χρας.
11 ν δ κε γλη χορων μεγλη βοσκομνη πρς τ ρει·
12 κα παρεκλεσαν ατν πντες ο δαμονες λγοντες· πμψον μς ες τος χορους, να ες ατος εσλθωμεν.
13 Κα πτρεψεν ατος εθως ησος. Κα ξελθντα τ πνεματα τ κθαρτα εσλθον ες τος χορους· κα ρμησεν γλη κατ το κρημνο ες τν θλασσαν· σαν δ ς δισχλιοι· κα πνγοντο ν τ θαλσσ.
14 Κα ο βσκοντες τος χορους φυγον κα πγγειλαν ες τν πλιν κα ες τος γρος· κα ξλθον δεν τ στι τ γεγονς.
15 Κα ρχονται πρς τν ᾿Ιησον, κα θεωροσι τν δαιμονιζμενον καθμενον κα ματισμνον κα σωφρονοντα, τν σχηκτα τν λεγενα, κα φοβθησαν.
16 Κα διηγσαντο ατος ο δντες πς γνετο τ δαιμονιζομν κα περ τν χορων.
17 Κα ρξαντο παρακαλεν ατν πελθεν π τν ρων ατν.
18 Κα μβανοντος ατο ες τ πλοον παρεκλει ατν δαιμονισθες να μετ᾿ ατο .
19 Κα οκ φκεν ατν, λλ λγει ατ· παγε ες τν οκν σου πρς τος σος κα νγγειλον ατος σα σοι Κριος πεποηκε κα λησ σε.
20 Κα πλθε κα ρξατο κηρσσειν ν τ Δεκαπλει σα ποησεν ατ ᾿Ιησος, κα πντες θαμαζον.
 ΕΡΜΗΝΕΙΑ Ὁ δαιμονισμένος Γαδαρηνὸς θεραπεύεται 
1 Καὶ ἦλθαν εἰς τὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης, εἰς τὴν χῶραν τῶν Γαδαρηνῶν.
2 Καὶ κατὰ τὴν ἔξοδόν του ἀπὸ τὸ πλοιάριον, ἀμέσως τὸν συνήντησε ἕνας, ὁ ὁποῖος ἐρχότανε ἀπὸ τὰ μνήματα καὶ εἶχε ἀκάθαρτον πνεῦμα
3 καὶ κατοικοῦσε εἰς τὰ μνήματα καὶ οὔτε μὲ ἁλυσίδες μποροῦσε νὰ τὸν δέσῃ κανείς,
4 διότι πολλὲς φορὲς τὸν εἶχαν δέσει μὲ δεσμὰ καὶ ἁλυσίδες ἀλλ’ αὐτὸς εἶχε σπάσει τὶς ἁλυσίδες καὶ συντρίψει τὰ δεσμὰ καὶ κανεὶς δὲν εἶχε τὴν δύμναμιν νὰ τὸν δαμάσῃ.
5 Πάντοτε νύχτε καὶ ἡμέραν ἔμενε εἰς τὰ μνήματα καὶ τὰ βουνὰ καὶ ἐφώναζε καὶ ἐτραυμάτιζε τὸν ἑαυτόν του μὲ πέτρες.
6 Ὄταν εἶδε τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ μακρυά, ἔτρεξε, τὸν προσκύνησε καὶ ἐφώναξε δυνατά,
7 «Τὶ ἐπεμβαίνεις σ’ ἐμέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; Σὲ ἐξορκίζω εἰς τὸν Θεὸν νὰ μὴ μὲ βασανίσῃς».
8 Διότι τοῦ ἔλεγε ὁ Ἰησοῦς, «Πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἔβγα ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον».
9 Καὶ τὸν ἐρώτησε, «Ποιὸ εἶναι τὸ ὄνομά σου;» καὶ αὐτὸς ἀπήντησε, «Λεγεὼν εἶναι τὸ ὄνομά μου, διότι εἴμεθα πολλοί».
10 Καὶ πολὺ τὸν παρακαλοῦσε νὰ μὴ τοὺς στείλῃ ἔξω ἀπὸ τὴν χώραν.
11 Ἐκεῖ κοντὰ εἰς τὸ ὄρος ἔβοσκε μία μεγάλη ἀγέλη ἀπὸ χοίρους,
12 καὶ τὸν παρεκάλεσαν ὅλοι οἱ δαίμονες καὶ τοῦ εἶπαν, «Στείλε μας εἰς τοὺς χοίρους, διὰ νὰ μποῦμε μέσα σ’ αὐτούς».
13 Καὶ τοὺς τὸ ἐπέτρεψε. Καὶ ἀφοῦ ἐβγῆκαν τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ἐμπῆκαν εἰς τοὺς χοίρους καὶ ὥρμησε ἡ ἀγέλη κάτω πρὸς τὸν κρημνὸν εἰς τὴν λίμνην, ἦσαν δὲ περίπου δύο χιλιάδες καὶ ἐπνίγησαν εἰς τὴν λίμνην.
14 Ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς ἔβοσκαν, ἔφυγαν καὶ τὸ ἀνήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τὴν ὕπαιθρον.
15 Καὶ ἦλθαν οἱ κάτοικοι νὰ ἰδοῦν τὶ ἔγινε. Ἦλθαν εἰς τὸν Ἰησοῦν καὶ εἶδαν τὸν δαιμονισμένον, ποὺ εἶχε τὸν λεγεῶνα, νὰ κάθεται ντυμένος καὶ νὰ λογικεύεται, καὶ ἐφοβήθηκαν.
16 Καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ εἶχαν ἰδῆ τὶ συνέβη εἰς τὸν δαιμονισμένον καὶ εἰς τοὺς χοίρους τοὺς τὰ διηγήθηκαν.
17 Καὶ ἄρχισαν νὰ παρακαλοῦν τὸν Ἰησοῦν νὰ φύγῃ ἀπὸ τὰ σύνορά τους.
18 Καὶ ἐνῷ ἔμπαινε εἰς τὸ πλοιάριον, τὸν παρακαλοῦσε ἐκεῖνος, ποὺ εἶχε τὰ δαιμόνια, νὰ πάῃ μαζί του.
19 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως δὲν τοῦ ἐπέτρεψε ἀλλὰ τοῦ εἶπε, «Πήγαινε εἰς τὸ σπίτι σου, εἰς τοὺς δικούς σου, καὶ νὰ τοὺς πῇς ὄσα ὁ Κύριος σοῦ ἔκανε καὶ πῶς σὲ ἐλέησε».
20 Αὐτὸς ἔφυγε καὶ ἄρχισε νὰ κηρύττῃ εἰς τὴν Δεκάπολιν τὶ τοῦ ἔκανε ὁ Ἰησοῦς καὶ ὅλοι ἐθαύμαζαν.

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής