Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Πέμπτης 8 Ὀκτωβρίου

Ἀπόστολος: (Φιλιπ. α΄ 20-27) 
20 κατ τν ποκαραδοκαν κα λπδα μου τι ν οδεν ασχυνθσομαι, λλ' ν πσ παρρησίᾳ, ς πντοτε, κα νν μεγαλυνθσεται Χριστς ν τ σματ μου ετε δι ζως ετε δι θαντου.

Ζω θνατος, τ εναι προτιμτερον;

21 μο γρ τ ζν Χριστς κα τ ποθανεν κρδος.
22 Ε δ τ ζν ν σαρκ, τοτ μοι καρπς ργου, κα τ αρσομαι ο γνωρζω.
23 συνχομαι δ κ τν δο, τν πιθυμαν χων ες τ ναλσαι κα σν Χριστ εναι· πολλ γρ μλλον κρεσσον·
24 τ δ πιμνειν ν τ σαρκ ναγκαιτερον δι' μς.
25 Κα τοτο πεποιθς οδα τι μεν κα συμπαραμεν πσιν μν ες τν μν προκοπν κα χαρν τς πστεως,
26 να τ καχημα μν περισσεύῃ ν Χριστ ησο ν μο δι τς μς παρουσας πλιν πρς μς.

νθρρυνσις

27 Μνον ξως το εαγγελου το Χριστο πολιτεεσθε, να ετε λθν κα δν μς ετε πν κοσω τ περ μν, τι στκετε ν ν πνεματι, μι ψυχ συναθλοντες τ πστει το εαγγελου.
  ΕΡΜΗΝΕΙΑ
20 σύμφωνα πρὸς τὴν προσδοκίαν καὶ τὴν ἐλπίδα μου, ὅτι δὲν θὰ ντροπιασθῶ σὲ τίποτε, ἀλλὰ θὰ μιλήσω μὲ θάρρος ὥστε, ὅπως πάντοτε, καὶ τώρα ὁ Χριστὸς θὰ δοξασθῇ εἰς τὸ σῶμά μου, εἰτε ζήσω εἴτε πεθάνω.

Ζωὴ ἢ θάνατος, τί εἶναι προτιμότερον;

21 Διότι δι’ ἐμὲ ζωὴ σημαίνει Χριστὸς καὶ θάνατος σημαίνει κέρδος.
22 Ἀλλ’ ἐὰν τὸ νὰ ζῶ εἰς τὸ σῶμα, μοῦ ἐπιτρέπει νὰ ἐργασθῶ μὲ καρποφορίαν, δὲν ξέρω τί νὰ προτιμήσω.
23 Πιέζομαι καὶ ἀπὸ τὰ δύο: ἔχω τὴν ἐπιθυμίαν νὰ πεθάνω καὶ νὰ εἶμαι μαζὶ μὲ τὸν Χριστόν, διότι τοῦτο εἶναι πολὺ καλύτερον·
24 τὸ νὰ παραμένω ὅμως εἰς τὸ σῶμα εἶναι ἀναγκαιότερον γιὰ σᾶς.
25 Εἶμαι βέβαιος γι’ αὐτὸ καὶ ξέρω ὅτι θὰ μείνω καὶ θὰ εἶμαι μεταξὺ ὅλων σας διὰ τὴν πρόοδόν σας καὶ τὴν χαράν σας εἰς τὴν πίστιν,
26 ὥστε, ὅταν εἶμαι πάλιν μαζί σας, νὰ αὐξηθῇ τὸ καύχημά σας δι’ ἐμέ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.

Ἐνθάρρυνσις

27 Μόνον νὰ ζῆτε ἄξια πρὸς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, ὥστε, εἴτε ἔλθω καὶ σᾶς ἰδῶ, εἴτε εἶμαι ἀπών, νὰ ἀκούσω γιὰ σᾶς, ὅτι στέκεσθε σταθεροὶ μὲ ἕνα πνεῦμα, ἀγωνιζόμενοι μὲ μιὰ ψυχὴ διὰ τὴν πίστιν τοῦ εὐαγγελίου.
 Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ζ΄ 17-30 )
17 Κα ξλθεν λγος οτος ν λ τ ᾿Ιουδαίᾳ περ ατο κα ν πσ τ περιχρ.

ωννης Βαπτιστής

18 Κα πγγειλαν ωνν ο μαθητα ατο περ πντων τοτων.
19 Κα προσκαλεσμενος δο τινς τν μαθητν ατο ωννης πεμψε πρς τν ησον λγων· σ ε ρχμενος τερον προσδοκμεν;
20 Παραγενμενοι δ πρς ατν ο νδρες επον· ωννης βαπτιστς πσταλκεν μς πρς σε λγων· σ ε ρχμενος τερον προσδοκμεν;
21 ν ατ δ τ ρ θερπευσε πολλος π νσων κα μαστγων κα πνευμτων πονηρν, κα τυφλος πολλος χαρσατο τ βλπειν.
22 Κα ποκριθες ησος επεν ατος· πορευθντες παγγελατε ωνν εδετε κα κοσατε· τυφλο ναβλπουσι κα χωλο περιπατοσι, λεπρο καθαρζονται, κωφο κοουσι, νεκρο γερονται, πτωχο εαγγελζονται·
23 κα μακρις στιν ς ἐὰν μ σκανδαλισθ ν μο.
24 πελθντων δ τν μαθητν ωννου ρξατο λγειν πρς τος χλους περ ωννου· τ ξεληλθατε ες τν ρημον θεσασθαι; κλαμον π νμου σαλευμενον;
25 λλ τ ξεληλθατε δεν; νθρωπον ν μαλακος ματοις μφιεσμνον; δο ο ν ματισμ νδξ κα τρυφ πρχοντες ν τος βασιλεοις εσν.
26 λλ τ ξεληλθατε δεν; Προφτην; Να λγω μν, κα περισστερον προφτου.
27 Οτς στι περ ο γγραπται, δο γ ποστλλω τν γγελν μου πρ προσπου σου, ς κατασκευσει τν δν σου μπροσθν σου·
28 λγω γρ μν, μεζων ν γεννητος γυναικν προφτης ωννου το βαπτιστο οδες στιν· δ μικρτερος ν τ βασιλείᾳ το Θεο μεζων ατο στι.
29 Κα πς λας κοσας κα ο τελναι δικαωσαν τν Θεν, βαπτισθντες τ βπτισμα ωννου·
30 ο δ Φαρισαοι κα ο νομικο τν βουλν το Θεο θτησαν ες αυτος, μ βαπτισθντες π᾿ ατο.
 ΕΡΜΗΝΕΙΑ
17 Αὐτὴ ἡ φήμη γι’ αὐτὸν διαδόθηκε εἰς ὅλην τὴν Ἰουδαίαν καὶ εἰς ὅλην τὴν περίχωρον.

Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής

18 Οἱ μαθηταί του ἀνήγγειλαν εἰς τὸν Ἰωάννην ὅλα αὐτά.
19 Καὶ ὁ Ἰωάννης προσκάλεσε δύο ἀπὸ τοὺς μαθητάς του, καὶ τοὺς ἔστειλε εἰς τὸν Ἰησοῦν νὰ τοῦ ποῦν, «Σὺ εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ μέλλει νὰ ἔλθῃ ἢ ἄλλον νὰ περιμένωμεν;».
20 Οἱ ἄνδρες ἦλθαν εἰς αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπαν· «Ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς μᾶς ἔστειλε σ’ ἐσὲ καὶ ρωτᾶ, «Σὺ εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ μέλλει νὰ ἔλθῃ ἢ ἄλλον νὰ περιμένωμεν;».
21 Κατ’ ἐκείνην τὴν ὥραν ἐθεράπευσε πολλοὺς ἀπὸ ἀσθένειες, βαρειὰ νοσήματα καὶ ἀπὸ πονηρὰ πνεύματα καὶ εἰς πολλοὺς ἐχάρισε τὸ φῶς.
22 Καὶ ὁ Ἰησοῦς τοὺς ἀπεκρίθη, «Πηγαίνετε καὶ πέστε εἰς τὸν Ἰωάννην ἐκεῖνα ποὺ εἴδατε καὶ ἀκούσατε: τυφλοὶ ξαναβλέπουν, χωλοὶ περπατοῦν, λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουν, νεκροὶ ἀνασταίνονται καὶ πτωχο ἀκούουν τὸν χαρμόσυνον ἄγγελμα·
23 καὶ μακάριος ἐκεῖνος ποὺ δὲν θὰ κλονισθῇ ἡ ἐμπιστοσύνη του σ’ ἐμέ».
24 Ὅταν ἔφυγαν οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ Ἰωάννου, ἄρχισε νὰ μιλῇ εἰς τὸν κόσμον διὰ τὸν Ἰωάννην, «Τί ἐβγήκατε εἰς τὴν ἔρημον νὰ ἰδῆτε; Ἕνα καλάμι ποὺ σαλεύεται ἀπὸ τὸν ἀέρα; Ὄχι;
25 Ἀλλὰ τότε τί ἐβγήκατε νὰ ἰδῆτε; Ἄνθρωπον ποὺ φορεῖ μαλακὰ φορέματα; Ἐκεῖνοι ποὺ φοροῦν λαμπρὰ ἐνδύματα καὶ ποὺ ζοῦν σὲ ἀπολαύσεις εἶναι σὲ ἀνάκτορα.
26 Ἀλλὰ τί ἐβγήκατε νὰ ἰδῆτε; Ἕνα προφήτην; Ναί, σᾶς λέγω καὶ κάτι περισσότερον ἀπὸ προφήτην.
27 Αὐτὸς εἶναι ἐκεῖνος διὰ τὸν ὁποῖον εἶναι γραμμένον, Ἰδού, ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἀγγελιαφόρον μου πρὶν ἀπὸ σέ, ὁ ὁποῖος θὰ προετοιμάσῃ τὸν δρόμον σου ἐμπρός σου.
28 Σᾶς λέγω, ὅτι μεταξὺ τῶν γεννηθέντων ὑπὸ τῶν γυναικῶν δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν Ἰωάννην τὸν Βαπτιστήν· καὶ ὅμως ὁ μικρότερος εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἶναι μεγαλύτερος ἀπὸ αὐτὸν».
29 Καὶ ὅλος ὁ κόσμος καὶ οἱ τελῶναι, ὅταν τὸ ἄκουσαν, ἔδωκαν δίκηο εἰς τὸν Θεὸν διότι εἶχαν βαπτισθῆ τὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου.
30 Οἱ Φαρισαῖοι ὅμως καὶ οἱ νομικοί, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀρνηθῆ τὸ βάπτισμά του, ἐματαίωσαν τὸ σχέδιον ποὺ εἶχεν ὁ Θεὸς γι’ αὐτούς.

“Οἱ ἀρετές” (ἀπό τό βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ”)

“Οι αρετές” ( από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” )
Με πολλή σοφία και γνώση ο προφήτης Δαβίδ ορίζει το διπλό περιεχόμενο της ενάρετης πολιτείας, όταν συμβουλεύει: “Φύγε μακριά από το κακό και κάνε το αγαθό” (Ψαλμ. 33:15). Για την αποφυγή του κακού γράψαμε αρκετά στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο θα γράψουμε για την τέλεση του αγαθού, την άσκηση των αρετών, καθώς και για την τελική Κρίση, τον παράδεισο και την κόλαση.
Θα ξεκινήσουμε, κάνοντας μια στοιχειώδη ιεράρχηση των αρετών, για να ξέρεις ποιες είναι οι ανώτερες και σπουδαιότερες.  Όλες οι αρετές χωρίζονται σε δύο τάξεις: Στις πνευματικές και αόρατες, εκείνες δηλαδή που βιώνονται και καλλιεργούνται από τον άνθρωπο εσωτερικά, και στις εξωτερικές και ορατές, εκείνες που εκδηλώνονται και φαίνονται.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_95.html

Ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος διηγεῖται γιά μία ἁγιασμένη μοναχή


«Ἐπισκέφθηκα πρό ἐτῶν μεγάλη γυναικεία Μονή. Μεταξύ τῶν μοναζουσῶν, τίς ὁποῖες γνώριζα, ἦταν καί μία σχεδόν αἰωνόβια. Ὕπαρξη ὀλιγογράμματη, ἀλλά ἁγιασμένη. Λόγῳ τοῦ γήρατος δέν σηκωνόταν πλέον ἀπ’ τό κρεβάτι. Καθόταν μόνο πάνω σ’ αὐτό. Πῆγα στό κελλί της.
Κλαίγοντας μοῦ εἶπε τό… παράπονό της: “Ἄχ, αὐτή ἡ Γερόντισσα! Τήν παρακαλῶ νά μοῦ δίνη δουλειά νά κάνω ἐδῶ πάνω στό κρεβάτι, ἀφοῦ δέν μπορῶ νά σηκωθῶ ἄν δέν μέ κρατοῦν, καί αὐτή δέν μοῦ δίνει. Μπορῶ νά τυλίγω κουβάρια. Δέν μέ ἀφήνει, ὅμως. Μοῦ λέει ὅτι δούλεψα ὀγδόντα χρόνια στό Μοναστήρι. (Εἶχε μεταβῆ ἐκεῖ σέ ἡλίκα 16 ἐτῶν.) Ἀλλά ἔτσι ἐγώ τρώω δωρεάν τό ψωμί μου. Δουλεύουν ἄλλες καί ταΐζουν ἐμένα. Τί νά κάνω, ὅμως; Ἡ Γερόντισσα δέν ὑποχωρεῖ. Στενοχωρήθηκα τόσο πού δέν ἤθελα νά τρώω.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_34.html

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής