Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Λόγος Περί τῆς ἐνανθρωπήσεως (Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου)

ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ
ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΥΤΟΥ

Ἀπόδοση εἰς τὴν νέα Ἑλληνική: Ἀρχιμανδρίτης Δωρόθεος Πάπαρης

Εἰσαγωγὴ - Περίληψη

Ὁ λόγος αὐτός, ὅπως καὶ ὁ «Κατὰ Εἰδώλων», γράφτηκε περὶ τὰ ἔτη 317-319 μ.Χ. Σ᾿ αὐτὸν ἐξετάζεται τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ ἄσαρκου Λόγου τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Στὸ πρῶτο μέρος τοῦ λόγου ἀναλύεται ὁ διπλὸς σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου: α) ἡ ἐπιστροφὴ τῆς ἀνθρωπότητας στὴν κατάσταση τῆς ἀθανασίας ποὺ ἀπωλέσθηκε λόγω τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος· καὶ β) ἡ ἀπόδοση στοὺς ἀνθρώπους τῆς ἱκανότητας νὰ γνωρίσουν τὸν ἀληθινὸ Θεό.

«Πᾶσα παράβασις καί παρακοή ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν, πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας»

moni_loggovardas2.png

Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου

Αἱ γυναῖκες δέν εἶναι ἄξιαι οὐδέ εἰς τήν αὐλήν τῶν ἱερῶν Ναῶν νά πατοῦν, ὄχι νά βλέπουν μέ ἄσεμνον ἀμφίεσι, μέ πονηρούς καί ἀκάθαρτους ὀφθαλμούς, μέ νοῦν, ψυχήν καί καρδίαν ρυπαρά τό φοβερόν καί εἰς αὐτούς τούς Ἀγγέλους Μυστήριον. Ἀλλίμονον ποῦ καταντήσαμε! Ἀλλά καί ποῦ θά καταντήσωμε!...
Ἀλλοίμονον εἰς τόν κόσμον, διότι ἐμιάνθη ἡ γῆ ἀπό τάς κακίας καί ἁμαρτίας τῶν κατοικούντων εἰς αὐτήν. Ὁ Κύριος νά μᾶς σκεπάσῃ ἀπό τάς πονηρίας τοῦ πονηροῦ μας αἰῶνος καί ἀξιώση ἅπαντας, διά τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως, τῆς αἰωνίου αὐτοῦ Βασιλείας, διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας καί πάντων τῶν Ἁγίων· ἀμήν.

moni_loggovardas.jpg

Ἱερά Μονή Ζωοδόχου Πηγῆς Λογγοβάρδας

«Πᾶσα παράβασις καί παρακοή ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν,
πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας;»

Ἑβρ. Β΄ : 2

Ἐάν κάθε παράβαση καί παρακοή ἀπό τήν ἀρχή τοῦ κόσμου ἔλαβε τήν ἁρμόζουσα τιμωρία, πῶς εἶναι δυνατόν ἐμεῖς νά διαφύγουμε τήν τιμωρία, ἐάν παραμελήσουμε μιά τόση ἀνεκτίμητη σωτηρία;

Ἡ καρδιά πού εἶναι ἕτοιμη γιά τό Θεό

 
«Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου (Ψαλμ. 56, 8)
Αδελφοί μου, είναι μακάριος όποιος μπο­ρεί να πει αυτά τα λόγια στον Κύριό Του! Μακάριος, εκείνος που η καρδιά του είναι εντελώς έτοιμη, να ακολουθήσει το θέλημα του Θεού!
Τί σημαίνει η ετοιμότητα της καρδιάς του ανθρώπου; Ν’ ακολουθεί με χαρά το θέλημα του Θεού και να μην έχει εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με δικές του σκέψεις και επιθυμίες.
Ο μετανοημένος βασιλιάς Δαβίδ, αρχικώς, είχε ακολουθήσει τις δικές του αμαρτωλές επιθυμίες και σκέψεις· γι’ αυτό ήταν σαν καράβι ακυβέρνητο μέσα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι η θύελλα θα τον έπνιγε στο τέλος, στράφηκε με μεγάλη μετάνοια και θερμά δάκρυα προς τον Θεό και, ακριβώς τότε, έστρεψε το καράβι της ζωής του ολοκληρωτικά προς το θέλημα του Θεού.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_517.html

Καί γιά τόν Ὀκτώβριο μήνα, ὁλιστική ἰατρική Γιόγκα καί Ἀγιουρβέδα συμπροσφέρονται σέ ἐναλλακτικά κέντρα

  
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΜΗΝΑ, ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ  ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ  ΑΓΙΟΥΡΒΕΔΑ ΣΥΜΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
 
Γιατί εξακολουθεί να προβάλλεται στην Ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου, η  ‘’ισχυρή αντιπρόταση’’  της ολιστικής ιατρικής;
 
Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
 
Είναι νοσηρότητα να αναφερθούμε στην επικινδυνότητα των εναλλακτικών πλανών για τον Ορθόδοξο Χριστιανό;  Είναι νοσηρότητα να αναφερθούμε στις  αλλότριους εναλλακτικές ατραπούς, υποδεικύοντας το επικίνδυνο και απαράδεκτο για την εν Χριστώ ζωή  κάλεσμα  από κέντρα ολιστικής ιατρικής  για κύκλους μαθημάτων γιόγκα και διαλέξεων της εναλλακτικής πλάνης ‘’αγιουρβέδα’’, που πρωτίστως προβάλλεται από τους Γκουρού Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκ;  Δηλαδή δεν φτάνει η ολιστική εναλλακτική πλάνη,  προστίθενται κι άλλες;
Είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι ασχολούμενος κανείς με μια εναλλακτική πλάνη, είναι μεγάλη η πιθανότητα να ολισθήσει και σε άλλες;  Η νεοεποχίτικη εναλλακτική πλάνη ‘’αγιουρβέδα’’, όπως και η νεοεποχίτικη εναλλακτική ολιστική πλάνη ομιλεί για το σύμπαν, προσδίδοντας του ‘’μεταφυσικές’’ ιδιότητες. 

«Στολίδι τῆς Γυναίκας εἶναι ἡ εὐπρέπεια»

ag-ioannis-o-hrysostomos-37

«Οὐαί δι᾿ οὗ τό σκάνδαλον ἔρχεται»
Ματθ. Ιη΄ : 7
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου
Θέλεις νά φαίνεσαι ὡραία καί εὐπρεπής; νά ἱκανοποιηθῆς ἀπό τήν πλάση τοῦ δημιουργοῦ. Γιατί φέρεις τά χρυσά κοσμήματα γιά νά διορθώσης δῆθεν τό δημιούργημα τοῦ Θεοῦ; Θέλεις νά φαίνεσαι εὐπρεπής; νά ἐνδύεσαι τήν ἐλεημοσύνη, νά ἐνδύεσαι τή φιλανθρωπία, νά ἐνδύεσαι τή σωφροσύνη, τήν ταπεινοφροσύνη· αὐτά ἀξίζουν περισσότερο ἀπό ὅλο τό χρυσάφι· αὐτά καί τήν ὡραία κάνουν ὡραιότερη· αὐτά καί ἐκείνη πού δέν εἶναι ὡραία τήν καθιστοῦν ὡραία. Γιατί ὅταν κανείς βλέπη μέ συμπάθεια τό πρόσωπο, ἐκφέρει τήν κρίσι του ἀπό ἀγάπη, τό πονηρό ὅμως πρόσωπο, οὔτε ὅταν εἶναι ὡραῖο, δέν μπορεῖ νά τό εἰπῆ κανείς καλό, γιατί κυριευμένη ἡ διάνοια ἀπό τό πάθος δέν ἐκφέρει σωστή κρίσι. Ἐστολίσθηκε κάποτε ἡ Αἰγυπτία, ἐστολίσθηκε καί ὁ Ἰωσήφ. Ποιός λοιπόν ἦταν ὡραιότερος; δέν λέγω ὅταν ἐκείνη ἦταν στά βασιλικά ἀνάκτορα καί αὐτός στήν φυλακή. Ἦταν γυμνός αὐτός, ἀλλά ἐφοροῦσε τά ἐνδύματα τῆς σωφροσύνης· ἐφοροῦσε ἐνδύματα ἐκείνη, ἀλλά ἦταν πιό αἰσχρή ἀπό γυμνή, γιατί δέν εἶχε σωφροσύνη.

«Μεταξύ φθορᾶς καί ἀφθαρσίας, σοφιστείας καί σοφίας»

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ὁ Τριαδικός Θεός διά Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος, ἐπιθυμεῖ καί βοηθάει ὥστε ὁ κάθε ἄνθρωπος διά τῆς πίστεως νά καταστεῖ βαθειά ἰσορροπημένος, ἅγιος, καί νά μήν καταντᾶ ἀναγκεμένος. Ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς μέ τήν ἀγάπη Του, τούς οἰκτιρμούς καί τό ἔλεος Του, προτρέπει ὅλους εἰς μετάνοιαν, ὥστε ὁ πιστός διά τῆς Χάριτος νά μεταποιεῖ τά πάθη σέ ἀρετές μέ τίς Ἐντολές καί νά καθίσταται ὑγιής ψυχῇ τε καί σώματι μέσα στό πνευματικό θεραπευτήριο, τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, διασώζοντας ἔτσι τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τό Πρόσωπο, ἡγιασμένο καί ὑγιές ὅπως ὁ Πλάστης τό δημιούργησε ἐξ ἀρχῆς. Γι’αὐτόν τόν λόγον ἐνηνθρώπησε, ἐθαυματούργησε, ἐσταυρώθῃ, ἀνεστήθῃ, ἀνελήφθῃ καί ἔπεμψε τόν Παράκλητο στόν κόσμο, μέ προοπτική ὁ κόσμος νά γίνει Ἐκκλησία καί οἱ ἄνθρωποι, ἐάν θελήσουν, κατά Χάριν ἅγιοι, τέλειοι, θεοί. «Ἔξω ἀπό τόν Χριστό δέν ὑπάρχει ζωή. Πάει, τέλειωσε»(Ἅγιος Πορφύριος).

Πατήρ Εὐσέβιος Βίττης



http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/10/blog-post_23.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_947.html

Εἶναι δυνατόν νά γίνονται θαύματα σέ ἄλλες θρησκεῖες;

Αποτέλεσμα εικόνας για αγιον ορος

Στις άλλες θρησκείες τα θαύματα είναι διαβολικές ενέργειες.
Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε να θαυματουργούν και οι ιερείς του Φαραώ. Αυτοί, όταν το ραβδί του Ααρών έγινε φίδι, έκαναν κι αυτοί με τα ραβδιά τους το ίδιο. Το θαύμα τους ήταν διαβολικό, γι’ αυτό το φίδι του Ααρών έφαγε τα δικά τους φίδια.
Ο Χριστός είπε πως πριν το τέλος της ζωής στη γη θα φανερωθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα κάνουν σημεία και τέρατα, ώστε να πλανήσουν, αν είναι δυνατό, και τους εκλεκτούς του Θεού (Ματθ. 24,24).
Ο απόστολος Παύλος λέει ότι ο αντίχριστος θα αυτοανακηρυχθεί Θεός και θα κάνει με την ενέργεια του σατανά ψεύτικα σημεία και τέρατα (Β΄ Θεσ. 2,1-12).
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη γράφει για το θηρίο της γης, που υπηρετεί το θηρίο της θάλασσας, τον αντίχριστο, ότι θα κάνει σημεία μεγάλα, για να παραπλανά τους ανθρώπους και να τους οδηγεί στην προσκύνηση του αντιχρίστου (13,13-14).

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 16 Ὀκτωβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 16 Ὀκτωβρίου   ἐδῶ

ρήματα Ζωῆς: Θά βασανιζόμαστε

Όσο καιρό κρατάμε τις αμαρτίες μας ανεξομολόγητες, κρυμμένες με τη θέλησή μας, τόσο καιρό θα βασανιζόμαστε. Εάν όμως εξομολογηθούμε αμέσως τις αμαρτίες και ενοχές μας, ο κίνδυνος του πνευματικού θανάτου είναι πλέον μακριά μας
Όσιος Αρσένιος Μπόκα 

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-tha-vasanizomaste/
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/blog-post_538.html

16 Oκτωβρίου Συναξαριστής. Λογγίνου Εκατόνταρχου, των Αγίων Δύο Στρατιωτών, των Αγίων Λεοντίου, Δομετίου, Τερεντίου και Δομνίνου, Μάλου Οσίου, Gall.

Ὁ Ἅγιος Λογγῖνος ὁ Ἑκατόνταρχος

Ἦταν ἐπικεφαλὴς ἀξιωματικὸς τῶν ρωμαίων στρατιωτῶν, στὴν ἐκτέλεση τῆς θανατικῆς καταδίκης τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν ἐκτελοῦσε τὴ διαταγὴ τοῦ Πιλάτου, ἀγνοοῦσε ποιὸς ἦταν ὁ Ἰησοῦς, γι’ αὐτὸ παρέστη σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς φρικτῆς τραγωδίας.
Ὅμως ἡ ψυχὴ τοῦ Λογγίνου δὲν εἶχε τὶς φαρισαϊκὲς παρωπίδες καὶ τὴν ἀχρειότητα τῶν ρωμαίων στρατιωτῶν. Εἶδε σὲ βάθος τὸ θύμα καὶ πρόσεξε σ’ αὐτὸ τὴν ἀγαθότητα, τὴ σεμνότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν γαλήνη ποὺ τὸ διέκρινε.
Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Κυρίου, ὅταν εἶδε τὸ καταπέτασμα τοῦ Ναοῦ νὰ σχίζεται στὰ δυό, τὴν γῆ νὰ σείεται, τὶς πέτρες νὰ ραγίζουν καὶ τὰ μνημεῖα νὰ ἀνοίγουν, φωτίσθηκε ἀκόμα περισσότερο.
Δὲ χωροῦσε πλέον καμιὰ ἀμφιβολία μέσα του, καὶ μὲ ὅλη του τὴν δύναμη διακήρυξε κάτι, ποὺ ὅλοι ὅσοι ἔχουν καθαρὰ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τους στὴν παντοδυναμία τοῦ Κυρίου διακηρύττουν: «Ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος υἱὸς ἣν Θεοῦ». Ἀλήθεια, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦταν υἱὸς Θεοῦ, ὁ Θεάνθρωπος Σωτὴρ τοῦ κόσμου.
Ἡ εἴδηση ὅτι ὁ Λογγῖνος ἀσπάσθηκε καὶ κήρυττε τὴν χριστιανικὴ πίστη, ἐξήγειρε τὴν μανία τῶν Ἰουδαίων, καὶ μὲ ἐνέργειές τους στὴ ρωμαϊκὴ ἐξουσία, τὸν ἀποκεφάλισαν.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Παρασκευῆς 16 Ὀκτωβρίου

Ἀπόστολος: ( Φιλ. γ΄ 8 - 19)
8 λλ μενονγε κα γομαι πντα ζημαν εναι δι τ περχον τς γνσεως Χριστο ησο το Κυρου μου, δι' ν τ πντα ζημιθην, κα γομαι σκβαλα εναι να Χριστν κερδσω
9 κα ερεθ ν ατ μ χων μν δικαιοσνην τν κ νμου, λλ τν δι πστεως Χριστο, τν κ Θεο δικαιοσνην π τ πστει,
10 το γνναι ατν κα τν δναμιν τς ναστσεως ατο κα τν κοινωναν τν παθημτων ατο, συμμορφομενος τ θαντ ατο,
11 ε πως καταντσω ες τν ξανστασιν τν νεκρν.
12 Οχ τι δη λαβον δη τετελεωμαι, δικω δ ε κα καταλβω, φ' κα κατελφθην π το Χριστο ησο.
13 δελφο, γ μαυτν οπω λογζομαι κατειληφναι·
14 ν δ, τ μν πσω πιλανθανμενος τος δ μπροσθεν πεκτεινμενος κατ σκοπν δικω π τ βραβεον τς νω κλσεως το Θεο ν Χριστ ησο.
15 σοι ον τλειοι, τοτο φρονμεν· κα ε τι τρως φρονετε, κα τοτο Θες μν ποκαλψει.
16 πλν ες φθσαμεν, τ ατ στοιχεν καννι, τ ατ φρονεν.

Τ παρδειγμα το Παλου πρς μμησιν

17 Συμμιμητα μου γνεσθε, δελφο, κα σκοπετε τος οτω περιπατοντας, καθς χετε τπον μς.

Ο χθρο το σταυρο το Χριστο

18 Πολλο γρ περιπατοσιν, ος πολλκις λεγον μν, νν δ κα κλαων λγω, τος χθρος το σταυρο το Χριστο,
19 ν τ τλος πλεια, ν Θες κοιλα κα δξα ν τ ασχν ατν, ο τ πγεια φρονοντες!


  ΕΡΜΗΝΕΙΑ
8 Καὶ μάλιστα θεωρῶ ὅτι εἶναι ὅλα ζημία ἕνεκα τῆς ὑπεροχῆς τῆς γνώσεως τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου μου, χάριν τοῦ ὁποίου τὰ ἔχασα ὅλα καὶ τὰ θεωρῶ σκουπίδια, διὰ νὰ κερδίσω τὸν Χριστὸν καὶ νὰ βρεθῶ ἑνωμένος μαζί του,
9 ἔχων δικαίωσιν προερχομένην ὄχι ἀπὸ τὴν τήρησιν τοῦ νόμου, ἀλλὰ ἐκείνην ποὺ δίδεται διὰ τῆς πίστεως εἰς τὸν Χριστόν, τὴν δικαίωσιν ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸν Θεὸν βάσει τῆς πίστεως·
10 διὰ νὰ γνωρίσω αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν τῆς ἀναστάσεώς του καὶ νὰ ἔχω συμμετοχὴν εἰς τὰ παθήματά του, συμμορφούμενος πρὸς τὸν θάνατόν του,
11 μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ φθάσω εἰς τὴν ἐξανάστασιν ἐκ τῶν νεκρῶν.
12 Ὄχι ὅτι πέτυχα ἤδη τὸν σκοπόν μου ἢ ὅτι ἔχω ἤδη γίνει τέλειος, ἀλλὰ τρέχω μήπως κάνω δικό μου ἐκεῖνο, διὰ τὸ ὁποῖον ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ ἔκανε δικόν του.
13 Ἀδελφοί, ἐγὼ δὲν ἔχω ἀκόμη διὰ τὸν ἑαυτόν μου τὴν ἰδέαν ὅτι τὸ ἔχω κάνει δικό μου, ἀλλ’ ἕνα πρᾶγμα κάνω: λησμονῶ τὰ παλαιὰ καὶ προχωρώντας πρὸς ἐκεῖνα ποὺ εἶναι ἐμπρός,
14 τρέχω πρὸς τὸ τέρμα, πρὸς τὸ βραβεῖον τῆς ἐπουρανίου κλήσεως τοῦ Θεοῦ διὰ Χριστοῦ Ἰησοῦ.
15 Ὅσοι λοιπὸν εἴμεθα τέλειοι, ἂς σκεπτώμεθα κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον καὶ ἐὰν ἐσεῖς σκέπτεσθε κατά τι διαφορετικά, ὁ Θεὸς θὰ σᾶς φανερώσῃ καὶ αὐτό.
16 Μόνον, ἐκεῖ ὅπου ἐφθάσαμεν, ἂς ἀκολουθοῦμε τὸν ἴδιο κανόνα καὶ ἂς ἔχωμεν τὰ ἴδια φρονήματα.

Τὸ παράδειγμα τοῦ Παύλου πρὸς μίμησιν

17 Μιμηταί μου γίνεσθε, ἀδελφοί, καὶ ἀκολουθεῖτε τὸ παράδειγμα ἐκείνων ποὺ φέρονται κατὰ τὸ δικό μας πρότυπον, ὅπως τὸ ἔχετε.

Οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ

18 Διότι πολλοί, διὰ τοὺς ὁποίους συχνὰ σᾶς ἐμίλησα, τώρα δὲ καὶ μὲ δάκρυα τοὺς ἀναφέρω, φέρονται σὰν ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ,
19 τῶν ὁποίων τὸ τέλος θὰ εἶναι ἀπώλεια, ὁ θεός τους εἶναι ἡ κοιλιά,  καυχῶνται διὰ τὴν καταισχύνην τους, ἡ σκέψις τους εἶναι εἰς τὰ γήϊνα πράγματα.


 Εὐαγγέλιο: (Ματθ. κζ΄ 33 - 54 )
33 Κα λθντες ες τπον λεγμενον Γολγοθ, στι λεγμενος κρανου τπος,
34 δωκαν ατ πιεν ξος μετ χολς μεμιγμνον· κα γευσμενος οκ θελε πιεν.
35 Σταυρσαντες δ ατν διεμερσαντο τ μτια ατο βαλντες κλρον,
36 κα καθμενοι τρουν ατν κε.
37 Κα πθηκαν πνω τς κεφαλς ατο τν αταν ατο γεγραμμνην· οτς στιν ησος βασιλες τν ουδαων.
38 Ττε σταυρονται σν ατ δο λστα, ες κ δεξιν κα ες ξ εωνμων.
39 Ο δ παραπορευμενοι βλασφμουν ατν κινοντες τς κεφαλς ατν
40 κα λγοντες· καταλων τν ναν κα ν τρισν μραις οκοδομν! σσον σεαυτν· ε υἱὸς ε το Θεο, κατβηθι π το σταυρο.
41 μοως δ κα ο ρχιερες μπαζοντες μετ τν γραμματων κα πρεσβυτρων κα Φαρισαων λεγον·
42 λλους σωσεν, αυτν ο δναται σσαι· ε βασιλες σραλ στι, καταβτω νν π το σταυρο κα πιστεσομεν π᾿ ατ·
43 Πποιθεν π τν Θεν, ρυσσθω νν ατν, ε θλει ατν· επε γρ τι Θεο εμι υἱός.
44 Τ δ᾿ ατ κα ο λστα ο συσταυρωθντες ατ νεδιζον ατν.

Θνατος το Χριστο

45 π δ κτης ρας σκτος γνετο π πσαν τν γν ως ρας ντης.
46 Περ δ τν ντην ραν νεβησεν ησος φων μεγλ λγων· λ λ, λιμ σαβαχθαν; τοτ᾿ στι, Θε μου Θε μου, νατ με γκατλιπες;
47 Τινς δ τν κε σττων κοσαντες λεγον τι λαν φωνε οτος.
48 Κα εθως δραμν ες ξ ατν κα λαβν σπγγον πλσας τε ξους κα περιθες καλμ πτιζεν ατν.
49 Ο δ λοιπο λεγον· φες δωμεν ε ρχεται λας σσων ατν.
50 δ ησος πλιν κρξας φων μεγλ φκε τ πνεμα.
51 Κα δο τ καταπτασμα το ναο σχσθη ες δο π νωθεν ως κτω, κα γ σεσθη κα α πτραι σχσθησαν,
52 κα τ μνημεα νεχθησαν κα πολλ σματα τν κεκοιμημνων γων γρθη,
53 κα ξελθντες κ τν μνημεων, μετ τν γερσιν ατο εσλθον ες τν γαν πλιν κα νεφανσθησαν πολλος.
54 δ κατνταρχος κα ο μετ᾿ ατο τηροντες τν ησον, δντες τν σεισμν κα τ γενμενα φοβθησαν σφδρα λγοντες· ληθς Θεο υἱὸς ν οτος.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ
33 Καὶ ὅταν ἦλθαν εἰς ἕνα τόπον, ποὺ ὠνομάζετο Γολγοθᾶ, τὸ ὁποῖον σημαίνει τόπος Κρανίου,
34 τοῦ ἔδωκαν νὰ πιῇ κρασὶ ἀνακατεμένο μὲ χολήν, ἀλλ’ ὅταν τὸ ἐγεύθηκε δὲν ἤθελε νὰ πιῇ.
35 Ἀφοῦ τὸν ἐσταύρωσαν, ἐμοίρασαν μὲ κλῆρον τὰ ἐνδύματά του καὶ ἐκάθησαν καὶ τὸν ἐφύλατταν ἐκεῖ.
36 Ἐπάνω δὲ ἀπὸ τὸ κεφάλι του ἔβαλαν γραπτὴν τὴν κατηγορίαν τοῦ θανάτου:
37 Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.
38 Τότε σταυρώνονται μαζὶ μὲ αὐτὸν δύο λησταί, ὁ ἕνας ἀπὸ τὰ δεξιὰ καὶ ὁ ἄλλος ἀπὸ τὰ ἀριστερά.
39 Ὅσοι δὲ ἐβάδιζαν πλησίον, τὸν ἐβλασφημοῦσαν καὶ ἐκινοῦσαν τὰ κεφάλια τους
40 καὶ ἔλεγαν, «Σὺ ποὺ θὰ ἐγκρέμιζες τὸν ναὸν καὶ σὲ τρεῖς ἡμέρες θὰ τὸν ἀνοικοδομοῦσες, σῶσε τὸν ἑαυτόν σου. Ἐὰν εἶσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, κατέβα ἀπὸ τὸν σταυρόν».
41 Ἐπίσης καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, μαζὶ μὲ τοὺς γραμματεῖς καὶ τοὺς πρεσβυτέρους,
42 ἔλεγαν, «Ἄλλους ἔσωσε, τὸν ἑαυτόν του δὲν μπορῇ νὰ τὸν σώσῃ. Ἐὰν εἶναι βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ἂς κατεβῇ τῶρα ἀπὸ τὸν σταυρὸν καὶ θὰ πιστέψωμε σ’ αὐτόν.
43 Ἔχει πεποίθησιν εἰς τὸν Θεόν, ἂς τὸν σώσῃ τώρα, ἐὰν τὸ θέλῃ· διότι εἶπε, «Εἶμαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ».
44 Τὸ ἴδιο καὶ οἱ λησταί, ποὺ εἶχαν σταυρωθῆ μαζί του, τὸν εἰρωνεύοντο.

Θάνατος τοῦ Χριστοῦ

45 Ἀπὸ τὴν ἕκτην ὥραν ἔγινε σκοτάδι εἰς ὅλην τὴν γῆν μέχρι τῆς ἐνάτης ὥρας.
46 Κατὰ τὴν ἐνάτην δὲ περίπου ὥραν ἐφώναξεν ὁ Ἰησοῦς μὲ δυνατὴ φωνή, καὶ εἶπε, «Ἠλί, Ἠλί, λαμὰ σαβαχθανί;», τὸ ὁποῖον σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, διατὶ μὲ ἐγκατέλειπες;
47 Μερικοὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἦσαν ἐκεῖ, ὅταν τὸ ἄκουσαν, εἶπαν, «Τὸν Ἠλίαν φωνάζει».
48 Καὶ ἀμέσως ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἔτρεξε, ἐπῆρε ἕνα σφουγγάρι, τὸ ἐγέμισε μὲ ξύδι καὶ τὸ ἔβαλε σὲ ἕνα καλάμι καὶ τὸν ἐπότιζε.
49 Οἱ ἄλλοι ἔλεγαν, «Ἄφησε, νὰ ἰδοῦμε ἐὰν θὰ ἔλθῃ ὁ Ἠλίας νὰ τὸν σώσῃ».
50 Ἀλλ’ ὁ Ἰησοῦς, ἀφοῦ ἐφώναξε ἀκόμη μία φορὰ μὲ δυνατὴ φωνή, ἄφησε τὸ πνεῦμα του.
51 Καὶ ἀμέσως τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθηκε σὲ δύο κομμάτια ἀπὸ ἐπάνω ἕως κάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείσθηκε καὶ οἱ βράχοι ἐσχίσθησαν,
52 καὶ τὰ μνήματα ἄνοιξαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν πεθαμένων ἁγίων ἀναστήθηκαν.
53 Καὶ ὅταν ἐβγῆκαν ἀπὸ τὰ μνήματα μετὰ τὴν ἀνάστασίν του, ἦλθαν εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ παρουσιάσθησαν σὲ πολλούς.
54 Ὅταν δὲ ὁ ἑκατόνταρχος καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐφύλατταν μαζί του τὸν Ἰησοῦν, εἶδαν τὸν σεισμὸν καὶ ὅσα συνέβησαν, ἐφοβήθηκαν πολὺ καὶ ἔλεγαν, «Ἀλήθεια, αὐτὸς ἦτο Υἱὸς τοῦ Θεοῦ»



ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής