Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Παρασκευῆς 28 Αὐγούστου

Ἀπόστολος: ( Β΄ Κορινθ. ια΄ 5-21) 

5 Λογζομαι γρ μηδν στερηκναι τν περλαν ποστλων.
6 Ε δ κα διτης τ λγ, λλ᾿ ο τ γνσει, λλ᾿ ν παντ φανερωθντες ν πσιν ες μς.
7 μαρταν ποησα μαυτν ταπεινν να μες ψωθτε, τι δωρεν τ το Θεο εαγγλιον εηγγελισμην μν;
8 λλας κκλησας σλησα λαβν ψνιον πρς τν μν διακοναν, κα παρν πρς μς κα στερηθες ο κατενρκησα οδενς·
9 τ γρ στρημ μου προσανεπλρωσαν ο δελφο λθντες π Μακεδονας· κα ν παντ βαρ μν μαυτν τρησα κα τηρσω.
10 στιν λθεια Χριστο ν μο τι καχησις ατη ο φραγσεται ες μ ν τος κλμασι τς χαας.
11 Διατ; τι οκ γαπ μς; Θες οδεν·
12 δ ποι, κα ποισω, να κκψω τν φορμν τν θελντων φορμν, να ν καυχνται ερεθσι καθς κα μες.
13 Ο γρ τοιοτοι ψευδαπστολοι, ργται δλιοι, μετασχηματιζμενοι ες ποστλους Χριστο.
14 Κα ο θαυμαστν· ατς γρ σατανς μετασχηματζεται ες γγελον φωτς.
15 Ο μγα ον ε κα ο δικονοι ατο μετασχηματζονται ς δικονοι δικαιοσνης, ν τ τλος σται κατ τ ργα ατν.

Σγκρισις το Παλου μ τος ντιθτους του

16 Πλιν λγω, μ τς με δξ φρονα εναι· ε δ μ γε, κν ς φρονα δξασθ με, να κγ μικρν τι καυχσωμαι.
17 λαλ ο λαλ κατ Κριον, λλ᾿ ς ν φροσν, ν τατ τ ποστσει τς καυχσεως.
18 πε πολλο καυχνται κατ τν σρκα, κγ καυχσομαι.
19 δως γρ νχεσθε τν φρνων φρνιμοι ντες·
20 νχεσθε γρ ε τις μς καταδουλο, ε τις κατεσθει, ε τις λαμβνει, ε τις παρεται, ε τις μς ες πρσωπον δρει.

Κνδυνοι κα ταλαιπωραι το Παλου

21 Κατ τιμαν λγω, ς τι μες σθενσαμεν. ν δ᾿ ν τις τολμ, ν φροσν λγω, τολμ κγ.
  ΕΡΜΗΝΕΙΑ

5 Νομίζω ὅτι δὲν ὑστέρησα σὲ τίποτε ἀπὸ τοὺς ἐξοχώτερους ἀποστόλους.
6 Καὶ ἐὰν ἀκόμη εἶμαι ἄπειρος ὡς ὁμιλητής, δὲν εἶμαι ὅμως ὡς πρὸς τὴν γνῶσιν· σᾶς ἐδείξαμεν τοῦτο φανερὰ μὲ κάθε τρόπον καὶ εἰς ὅλας τὰς περιστάσεις.
7 Ἢ ἔκανα ἁμαρτίαν μὲ τὸ νὰ ταπεινώσω τὸν ἑαυτόν μου διὰ νὰ ὑψωθῆτε σεῖς, ἐπειδὴ σᾶς ἐκήρυξα δωρεὰν τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ;
8 Ἄλλας ἐκκλησίας ἐλεηλάτησα διὰ νὰ πάρω τὰ ἀναγκαῖα πρὸς τὸν σκοπὸν νὰ σᾶς ὑπηρετήσω, καὶ ὅταν ἤμουν μαζί σας καὶ εἶχα στερήσεις, δὲν ἐπεβάρυνα κανένα,
9 διότι τὰς ἀνάγκας μου συνεπλήρωσαν οἱ ἀδελφοὶ ποὺ ἦλθαν ἀπὸ τὴν Μακεδονίαν· ἀπέφυγα καὶ θὰ ἀποφεύγω νὰ σᾶς δίνω βάρος γιὰ ὅ,τιδήποτε.
10 Ὅπως εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ εἶναι μέσα μου, ἔτσι τὸ καύχημά μου αὐτὸ εἰς τὰ μέρη τῆς Ἀχαΐας δὲν θὰ μοῦ ἀποκλεισθῇ.
11 Γιατί; Διότι δὲν σᾶς ἀγαπῶ; Ὁ Θεὸς ξέρει ὅτι σᾶς ἀγαπῶ.
12 Ἀλλ’ αὐτὸ ποὺ κάνω θὰ ἐξακολουθῶ νὰ τὸ κάνω, διὰ νὰ στερήσω τῆς εὐκαιρίας ἐκείνους ποὺ ἐπιδιώκουν εὐκαιρίαν διὰ νὰ φανοῦν ὅτι εἶναι σὰν ἐμᾶς εἰς τὸ ἔργον, διὰ τὸ ὁποῖον καυχῶνται.
13 Τέτοιοι ἄνθρωποι εἶναι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, ποὺ μεταμφιέζονται εἰς ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ.
14 Καὶ δὲν εἶναι αὐτὸ περίεργον, διότι ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς μεταμφιέζεται εἰς ἄγγελον φωτεινόν.
15 Δὲν εἶναι λοιπὸν μεγάλο πρᾶγμα, ἐὰν καὶ οἱ ὑπηρέται του μεταμφιέζονται εἰς ὑπηρέτας δικαιοσύνης, τῶν ὁποίων τὸ τέλος θὰ εἶναι σύμφωνον πρὸς τὰ ἔργα τους.

Σύγκρισις τοῦ Παύλου μὲ τοὺς ἀντιθέτους του

16 Ἐπαναλαμβάνω, κανεὶς ἂς μὴ μὲ νομίσῃ ἀνόητον, ἀλλοιῶς δεχθῆτέ με ἔστω καὶ ὡς ἀνόητον, διὰ νὰ ἔχω καὶ ἐγὼ τὸ μικρόν μου καύχημα.
17 Αὐτὸ ποὺ λέγω, δὲν τὸ λέγω κατ’ ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ σὰν ἀνόητος ὡς πρὸς τὸ θέμα αὐτὸ τῆς καυχήσεως.
18 Ἐπειδὴ πολλοὶ καυχῶνται διὰ κοσμικὰ πράγματα, θὰ καυχηθῶ καὶ ἐγώ.
19 Διότι εὐχαρίστως ἀνέχεσθε τοὺς ἀνοήτους, σεῖς ποὺ εἶσθε φρόνιμοι.
20 Δείχνετε ὑπομονήν, ἐὰν σᾶς καταδουλώνῃ κανεὶς ἢ σᾶς κατατρώγῃ ἢ σᾶς ἐκμεταλεύεται ἢ σᾶς φέρεται ὑπερήφανα ἢ σᾶς κτυπᾶ εἰς τὸ πρόσωπον.

Κίνδυνοι καὶ ταλαιπωρίαι τοῦ Παύλου

21 Μὲ ἐντροπήν μου τὸ λέγω, σὰν νὰ ἐφανήκαμε ἐμεῖς ἀδύνατοι. Ἀλλὰ γιὰ ὅ,τιδήποτε πρᾶγμα καὶ ἂν τολμᾷ κανεὶς νὰ καυχηθῇ – ὁμιλῶ σὰν ἀνότηος – θὰ τολμήσω καὶ ἐγώ.

Εὐαγγέλιο: (Μαρκ. δ΄ 1-9) 
παραβολ το σπορως

1 Καὶ πλιν ρξατο διδσκειν παρ τν θλασσαν· κα συνχθη πρς ατν χλος πολς, στε ατν μβντα ες τ πλοον καθσθαι ν τ θαλσσ· κα πς χλος πρς τν θλασσαν π τς γς σαν.
2 Κα δδασκεν ατος ν παραβολας πολλ, κα λεγεν ατος ν τ διδαχ ατο·
3 κοετε. δο ξθεν σπερων το σπεραι.
4 Κα γνετο ν τ σπερειν μν πεσεν π τν δν, κα λθον τ πετειν κα κατφαγεν ατ·
5 κα λλο πεσεν π τ πετρδες, που οκ εχε γν πολλν, κα εθως ξαντειλε δι τ μ χειν βθος γς,
6 λου δ νατελαντος καυματσθη, κα δι τ μ χειν ρζαν ξηρνθη·
7 κα λλο πεσεν ες τς κνθας, κα νβησαν α κανθαι κα συνπνιξαν ατ, κα καρπν οκ δωκε·
8 κα λλο πεσεν ες τν γν τν καλν κα δδου καρπν ναβανοντα κα αξνοντα, κα φερεν ν τρικοντα κα ν ξκοντα κα ν κατν.
9 κα λεγεν ατος· χων τα κοειν κουτω.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἡ παραβολὴ τοῦ σπορέως

1 Πάλιν ἄρχισε νὰ διδάσκῃ κοντὰ εἰς τὴν λίμνην. Καὶ μαζεύεται πλησίον του κόσμος πολύς, ὥστε νὰ ἀναγκασθῇ νὰ μπῇ σὲ πλοιάριον καὶ νὰ παραμείνῃ εἰς τὴν λίμνην, ἐνῷ ὅλος ὁ κόσμος εὑρίσκετο εἰς τὴν ξηρὰν κοντὰ εἰς τὴν λίμνην.
2 Καὶ τοὺς ἐδίδασκε μὲ παραβολὰς πολλὰ καὶ τοὺς ἔλεγε κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς διδασκαλίας του.
3 «Ἀκοῦτε· ἐβγῆκε ὁ γεωργὸς διὰ νὰ σπείρῃ.
4 Καὶ ἐνῷ ἔσπερνε, μερικοὶ σπόροι ἔπεσαν κοντὰ εἰς τὸν δρόμον καὶ ἦλθαν τὰ πτηνὰ καὶ τοὺς ἔφαγαν.
5 Ἄλλοι ἔπεσαν εἰς πετρῶδες ἔδαφος, ὄπου δὲν ὑπῆρχε πολὺ χῶμα καὶ γρήγορα ἐβλάστησαν, διότι δὲν ὑπῆρχε βάθος γῆς.
6 Ἀλλ’ ὅταν ἀνέτειλε ὁ ἥλιος, ἐκάησαν καὶ ἐπειδὴ δὲν εἶχαν ρίζαν ἐξεράθηκαν.
7 Ἄλλοι ἔπεσαν εἰς τὰ ἀγκάθια καὶ ἀνέβηκαν τὰ ἀγκάθια καὶ τοὺς ἔπνιξαν καὶ δὲν ἀπέδωκαν καρπόν.
8 Καὶ ἄλλοι ἔπεσαν εἰς καλὸν ἔδαφος καὶ ἀνέβαιναν καὶ ἐμεγάλωναν καὶ ἔφεραν καρπὸν μὲ ἀπόδοσιν τριάντα καὶ ἑξῆντα καὶ ἑκατὸ φορὲς περισσότερο».
9 Καὶ τοὺς ἔλεγε, «Ὅποιος ἔχει αὐτιὰ διὰ νὰ ἀκούῃ, ἂς ἀκούῃ».

Απολυτίκιο Αγ. Φανουρίου του Νεοφανούς και Μεγαλομάρτυρος - 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ



«Οἱ ἁμαρτίες μας καί ἡ ἀχαριστία μας ἀπέναντι στό Θεό»

"Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένων
ἀπό τά «Πνευματικά Γυμνάσματα»
τοῦ ὅσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου"

Ἄς σκεφτούμε, ἀγαπητοί, τό μεγάλο καί φοβερό ἀριθμό τῶν ἁμαρτημάτων μας, ἀπό τά ὁποῖα ἕνα μικρό μέρος θυμόμαστε καί τό μεγαλύτερο τό ξεχάσαμε. Γιά νά μπορέσουμε νά θυμηθοῦμε κάτι ἀπό τίς ἁμαρτίες μας, ἔστω καί συγκεχυμένα, ἄς στοχαστοῦμε ὅλους τούς τόπους ὅπου μείναμε στή διάρκεια τῆς ζωῆς μας, ὅλες τίς ὑποθέσεις πού μάς ἀπασχόλησαν, ὅλα τ᾿ ἀξιώματα πού πήραμε, ὅλες τίς ἡλικίες μας καί ὅλους τούς ἀνθρώπους πού συναναστραφήκαμε. Τότε μόνο θά δοῦμε πόσο μακριά εἶναι ἡ ἁλυσίδα τῶν ἁμαρτιῶν που κάναμε. Τό τέλος τῆς μιᾶς ἁμαρτίας ἦταν ἡ ἀρχή τῆς ἄλλης, μέ τέτοιο τρόπο, ὥστε δέν ἀφήσαμε νά περάσει μέρος τῆς περασμένης μας ζωῆς, πού νά μήν τό μολύναμε μέ ἁμαρτίες.
http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ἐπιστολή Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς σέ ἕνα μορφωμένο νέο πού ἀποκηρύσσει τήν πίστη

st-nikolai-velimirovic-2

Νέε μου, επίτρεψέ μου να σου διηγηθώ μία ιστορία. Δύο καλοί φίλοι χώρισαν και πήγαν να ζήσουν σε δύο διαφορετικές και απομακρυσμένες πόλεις. Μετά από πολύ καιρό συναντήθηκαν πάλι. Ο ένας μιλούσε για τη μία πόλη ενώ ο άλλος για την άλλη. Όμως ο ένας από αυτούς δεν ήθελε με τίποτα να πιστέψει τον φίλο του αλλά άρχισε υπερήφανα να εκφέρει τη δική του γνώμη και για την άλλη πόλη, στην οποία δεν είχε πάει ποτέ.Τούτο, φυσικά, στενοχώρησε βαριά τον φίλο του, και αυτός σώπασε.
Αυτό είστε εσύ και οι γονείς σου. Εσύ ζούσες σε κάποια πόλη της Γνώσης ενώ εκείνοι στην πόλη της Καλοσύνης. Τώρα εσύ τους μιλάς για την εμπειρία σου από την πόλη της Γνώσης, ενώ εκείνοι σε ακούν και πιστεύουν τα λόγια σου. Όταν όμως εκείνοι μιλούν για την δική τους εμπειρία από την πόλη της Καλοσύνης, εσύ περιφρονητικά γελάς και τους αντιμετωπίζεις ως ψεύτες.

Περί τῆς νοερᾶς, καρδιακῆς καί νηπτικῆς προσευχῆς

Ἀνωνύμου μοναχοῦ: Περί τῆς νοερᾶς, καρδιακῆς καί νηπτικῆς προσευχῆς
Όταν αγαπητέ, θέλεις να προσευχηθείς νοερώς από το βάθος του εαυτού σου, μιμήσου στην καρδιακή ευχή την φωνή του τζίτζικα. Ο τζίτζικας όταν λαλεί, φωνάζει κατά δύο τρόπους. Διότι πρώτα φωνάζει πέντε -δέκα φορές με σιγανή και διακεκομμένη φωνή και ύστερα, στο τέλος της φωνής, τελειώνει με δυνατότερο τόνο και με τραβηχτή και μουσικότερη φωνή.
 Το λοιπόν και εσύ, αγαπητέ, όταν προσεύχεσαι νοερώς μέσα στην καρδιά σου, έτσι να προσεύχεσαι· πρώτα να λέγεις το "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με" καμμιά δεκαριά φορές δυνατά από την καρδιά σου και καθαρά με τον νου σου και από το βάθος του εαυτού σου, σε κάθε αναπνοή μία ευχή, και σε κάθε ευχή να κρατάς την αναπνοή σου· και αφού πεις καμμιά δεκαριά φορές ή και περισσότερες με αυτόν τον τρόπο την ευχή μέχρι που να ζεσταθεί μέσα σου εκεί που μελετήθηκε η ευχή, τότε λέγε αυτήν την ευχή με δυνατότερο τόνο του εαυτού σου και περισσότερη βία της καρδιάς σου, όπως τελειώνει και ο τζίτζικας την μελωδία του με δυνατότερο τόνο της φωνής του και με μουσικότερη φωνή.

Αυτή η ευχή, που λέγεται κυρίως Νοερά προσευχή, λέγεται ακόμη και Καρδιακή προσευχή και Νηπτική προσευχή. Και όταν την λέγεις νοερώς και την μελετάς μυστικώς μέσα σου με εσωτερική φωνή και με ησυχία, τότε λέγεται αυτή η ευχή "Νοερά Προσευχή".


Όταν λέγεις αυτήν την ευχή από την καρδιά σου, από το βάθος της καρδιάς σου, με δυνατό τόνο της καρδιάς ική" λέγεται, όταν με την προσευχή σου αυτήν ή και από την άπειρη αγαθότητα του Θεού κατοικεί η Χάρη του Αγίου Πνεύματος στην ψυχή σου και αγγίζει την καρδιά σου ή και σου δείχνει κάποια θεωρία, στην οποία νήφει και προσέχει ο οφθαλμός της διανοίας σου.

Έτσι όταν καλλιεργείς αυτήν την νοερά προσευχή και την μελετάς με ευλάβεια και όπως ταιριάζει σ' αυτήν, τότε φαίνεται το όνομα του Χριστού τόσο παρηγορητικό και γλυκύ στην διάνοιά σου και στην ψυχή σου, ώστε δεν το χορταίνεις ποτέ μνημονεύοντάς το.

Όταν καλλιεργείς την καρδιακή ευχή, δηλαδή όταν την επιτύχει η καρδιά και αγγίξει η Χάρη του Θεού την καρδιά σου, από την οποία Χάρη του Θεού συλλαμβάνει η καρδιά σου την κατάνυξη, όπως συνέλαβε η Κυρία Θεοτόκος τον Λόγο του Θεού από το Άγιο Πνεύμα, τότε φαίνεται στην καρδιά σου το όνομα του Ιησού και Θεού και όλη η Αγία Γραφή μία άρρητη γλυκύτητα, και κάθε πνευματικό νόημα της γίνεται ένας γλυκόρροος ποταμός της θεϊκής κατανύξεως, που την γλυκαίνει και την θερμαίνει θαυμασίως με τον έρωτα και την αγάπη του δημιουργού της Θεού.


Μερικές φορές πάλι, όταν εργάζεσαι αυτήν την καρδιακή ευχή με πόνο της εξασθενημένης σου καρδιάς και με λύπη της ταπεινωμένης σου ψυχής, τότε καταλαβαίνει η ψυχή σου την παρηγορία και την επίσκεψη του Κυρίου σ' αυτήν. Αυτό είναι εκείνο που λέγει ο προφήτης· "Εγγύς Κύριος τοις συντετριμμένοις την καρδίαν (Ψαλμ. λγ΄:19), διότι εγγίζει αοράτως ο Κύριος σ' εσένα για να σου δείξει κάποιο μυστικό πράγμα, δηλαδή σου δείχνει κάποια οπτασία για να σε κάνει θερμότερο στην πνευματική εργασία της καρδιάς σου.
 Και λοιπόν, αγαπητέ, όταν με τη Χάρη του Χριστού θεωρεί η ψυχή σου κάποια οπτασία και κατανύσσεσαι από αυτήν την προσευχή, τότε καταλαβαίνεις ότι η νηπτική ευχή δεν είναι άλλο πράγμα παρά αυτή η θεϊκή Χάρη, δηλαδή η νοερά θεωρία, η θεϊκή οπτασία την οποία κοιτάζει η διάνοιά σου και αντικρύζει σταθερά ο νους σου και νήφει η ψυχή σου. Και ότι η θεϊκή Χάρη του Αγίου Πνεύματος κατοίκησε στην ψυχή σου και άγγιξε ανεπαισθήτως την καρδιά σου και γλύκανε ανεκφράστως την διάνοιά σου, το γνωρίζεις και το καταλαβαίνεις μόνον εσύ με τον εαυτόν σου, διότι αναβλύζει ασταμάτητα σαν από κάποια ασταμάτητη πηγή από την καρδιά σου η κατάνυξη, μαζί με άρρητη γλυκύτητα της διάνοιάς σου και μαζί με πολλή παρηγορία της ψυχής σου. Οπότε, λαμβάνοντας η ψυχή σου αυτήν την ώρα κάποιο πνευματικό θάρρος, παρακαλεί μυστικώς τον πλάστη και δημιουργό της Θεό και λέγει· 'Μνήσθητί μου, ό της Αγίας Γραφής.


Εκείνη η αγία και καθαρή δέηση, που γίνεται έτσι μέσα από την ψυχή, τόσο ισχυρή είναι, ώστε διαπερνώντας την ουρανό φθάνει και προχωράει μέχρι τον θρόνο της Αγίας Τριάδος, μπροστά στην Οποία στέκεται σαν το μυρωμένο και ευωδιαστό θυμίαμα.

Γι' αυτήν την προσευχή έλεγε και ο προφήτης· "Κατευθυνθήτω η προσευχή μου, ως θυμίαμα ενώπιόν Σου"(Ψλμ. ρμ΄: 2). Και λοιπόν, εκείνη η αγία δέηση δέχεται τότε ανεκφράστως από τον εν Τριάδι Θεόν τον καρπόν του Αγίου Πνεύματος, τον οποίο, αφού λάβει μαζί της ευλαβώς και με σεμνότητα, τον προσφέρει στην ψυχή σαν ένα ατίμητο και ουράνιο δώρο που στέλνεται σ' αυτήν από τον Θεό των όλων για αρραβώνα της μελλούσης βασιλείας και υιοθεσίας. Αυτόν τον ουράνιο και θεϊκό καρπό του Αγίου Πνεύματος, αφού τον δεχτεί η ψυχή από την δέηση, δηλαδή από την καθαρή προσευχή, αποκτάει η ίδια την θεία αγάπη, την πνευματική χαρά, την καρδιακή ειρήνη, την μεγάλη υπομονή στις θλίψεις και στους πειρασμούς αυτού του αιώνος, την αρετή σε όλα και την αγαθωσύνη, την αδίστακτη πίστη, την πραότητα του Χριστού και την παθοκτόνο εγκράτεια. Όλα αυτά λέγονται "καρπός του Αγίου Πνεύματος"(Γαλ. ε΄: 9). Στον Θεό μας ανήκει η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

paterikakeimena.blogspot.gr
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5326.html

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής