Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 27 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: ( Β΄ Κορ. στ΄ 16 & ζ΄1 )  
16 Τς δ συγκατθεσις να Θεο μετ εδλων; μες γρ νας Θεο στε ζντος, καθς επεν Θες τι νοικσω ν ατος κα μπεριπατσω, κα σομαι ατν Θες, κα ατο σοντα μοι λας.
17 Δι ξλθατε κ μσου ατν κα φορσθητε, λγει Κριος, κα καθρτου μ πτεσθε, κγ εσδξομαι μς,18 κα σομαι μν ες πατρα, κα μες σεσθ μοι ες υος κα θυγατρας, λγει Κριος παντοκρτωρ. 
1 Ταῦτας ον χοντες τς παγγελας, γαπητο, καθαρσωμεν αυτος π παντς μολυσμο σαρκς κα πνεματος, πιτελοντες γιωσνην ν φβ Θεο.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
16 Μπορεῖ νὰ ὑπάρχῃ συμφωνία μεταξὺ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν εἰδώλων; Διότι σεῖς εἶσθε ναὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωντανοῦ, καθὼς εἶπεν ὁ Θεός, Θὰ κατοικήσω μέσα τους καὶ θὰ περπατήσω μεταξύ τους καὶ θὰ εἶμαι ὁ Θεός τους καὶ αὐτοὶ θὰ εἶναι ὁ λαός μου. 17 Διὰ τοῦτο φύγετε ἀπὸ μέσα ἀπ’ αὐτοὺς καὶ χωρισθῆτε, λέγει ὁ Κύριος, μὴ ἐγγίζετε ἀκάθαρτον καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς δεχθῶ,18 καὶ θὰ εἶμαι Πατέρας σας καὶ σεῖς θὰ εἶσθε υἱοί μου καὶ θυγατέρες, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ.
 1 Ἐπειδὴ λοιπὸν ἔχομεν αὐτὰς τὰς ὑποσχέσεις, ἀγαπητοί, ἂς καθαρίσωμεν τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸν σαρκὸς καὶ πνεύματος, τελειοποιούμενοι εἰς τὴυν ἁγιωσύνην μὲ φόβον Θεοῦ.
Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ε΄ 1-11 ) 
 Κλσις τν πρτων μαθητν

1 Ἐγένετο δ ν τ τν χλον πικεσθαι ατ το κοειν τν λγον το Θεο κα ατς ν στς παρ τν λμνην Γεννησαρτ,
2 κα εδε δο πλοα σττα παρ τν λμνην· ο δ λιες ποβντες π᾿ ατν ππλυναν τ δκτυα.
3 μβς δ ες ν τν πλοων, ν το Σμωνος, ρτησεν ατν π τς γς παναγαγεν λγον· κα καθσας δδασκεν κ το πλοου τος χλους.
4 ς δ πασατο λαλν, επε πρς τν Σμωνα· πανγαγε ες τ βθος κα χαλσατε τ δκτυα μν ες γραν.
5 Κα ποκριθες Σμων επεν ατ· πισττα, δι᾿ λης τς νυκτς κοπισαντες οδν λβομεν· π δ τ ρματ σου χαλσω τ δκτυον.
6 Κα τοτο ποισαντες συνκλεισαν πλθος χθων πολ· διερργνυτο δ τ δκτυον ατν.
7 Κα κατνευσαν τος μετχοις τος ν τ τρ πλοίῳ το λθντας συλλαβσθαι ατος· κα λθον κα πλησαν μφτερα τ πλοα, στε βυθζεσθαι ατ.
8 δν δ Σμων Πτρος προσπεσε τος γνασιν ησο λγων· ξελθε π᾿ μο, τι νρ μαρτωλς εμι, Κριε·
9 θμβος γρ περισχεν ατν κα πντας τος σν ατ π τ γρ τν χθων συνλαβον,
10 μοως δ κα Ἰάκωβον κα ωννην, υος Ζεβεδαου, ο σαν κοινωνο τ Σμωνι. Κα επε πρς τν Σμωνα ησος· μ φοβο· π το νν νθρπους σ ζωγρν.
11 Κα καταγαγντες τ πλοα π τν γν, φντες παντα κολοθησαν ατ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Κλῆσις τῶν πρώτων μαθητῶν

1 Ἐνῷ ὁ κόσμος ἤτανε πεσμένος ἐπάνω του διὰ νὰ ἀκούσῃ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἐστεκότανε κοντὰ εἰς τὴν λίμνην τῆς Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοιάρια κοντὰ εἰς τὴν λίμνην,
2 ἀλλ’ οἱ ψαράδες εἶχαν βγῆ καὶ ἔπλεναν τὰ δίχτυα.
3 Ἐμπῆκε εἰς ἕνα ἀπὸ τὰ πλοιάρια τὸ ὁποῖον ἀνῆκε εἰς τὸν Σίμωνα καὶ τὸν παρεκάλεσε νὰ ἀπομακρυνθῇ λίγο ἀπὸ τὴν ξηράν. Τότε ἐκάθησε καὶ ἐδίδασκε τὰ πλήθη ἀπὸ τὸ πλοιάριον.
4 Μόλις ἔπαυσε νὰ μιλῇ, εἶπε εἰς τὸν Σίμωνα, «Πήγαινε εἰς τὰ βαθειὰ καὶ ρίξτε τὰ δίχτυα σας για ψάρεμα».
5 Καὶ ὁ Σίμων ἀπεκρίθη, «Διδάσκαλε, ὅλην τὴν νύχτα ἐκοπιάσαμε χωρὶς νὰ πιάσωμε τίποτε. Ἀλλ’ ἐπειδὴ σὺ τὸ λές, θὰ ρίξω τὸ δίχτυ».
6 Ὅταν τὸ ἔκαναν, ἔπιασαν πολλὰ ψάρια, καὶ τὸ δίχτυ τους ἄρχισε νὰ σχίζεται.
7 Καὶ ἔκαναν νεύματα εἰς τοὺς συντρόφους των ποὺ ἦσαν εἰς τὸ ἄλλο πλοιάριον, νὰ ἔλθουν νὰ τοὺς βοηθήσουν· καὶ ἦλθαν καὶ ἐγέμισαν καὶ τὰ δύο πλοιάρια, ὥστε νὰ κινδυνεύουν νὰ βυθισθοῦν.
8 Ὅταν ὁ Σίμων Πέτρος εἶδε τί ἔγινε, ἔπεσε εἰς τὰ γόνατα τοῦ Ἰησοῦ καὶ εἶπε, «Φύγε ἀπ’ ἐδῶ, Κύριε, διότι εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός».
9 Αὐτὸ τὸ εἶπε διότι ἐξεπλάγη καὶ αὐτὸς καὶ ὅλοι ὅσοι ἦσαν μαζί του μὲ τὰ ψάρια ποὺ ἔπιασαν,
10 ἐπίσης καὶ ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου, οἱ ὁποῖοι ἦσαν συνεταῖροι τοῦ Σίμωνος. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν Σίμωνα, «Μὴ φοβᾶσαι· ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ ἑξῆς θὰ πιάνῃς ἀνθρώπους».
11 Καὶ ὅταν ἔφεραν τὰ πλοιάρια εἰς τὴν ξηράν, τὰ ἄφησαν ὅλα καὶ τὸν ἀκολούθησαν.

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι:"Νά ἔχουμε πνευματική ὑγεία"

  "Τώρα εἶναι πού πρέπει ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, μέσα στήν παγκόσμια τρομοκρατία καί ἀποκτήνωση-ἀπελπισία, νά ἔχουμε ἀνοιχτά τά μάτια μας καί νά μάθουμε σωστά καί καλά τήν ὀρθόδοξη θεραπευτική... Νά τήν «μάθουμε» ὄχι ἐγκεφαλικά, ἀλλά νά τήν ζήσουμε. Θά πρέπει μέσα μας νά ἔχουμε πνευματική ὑγεία, γιά νά μπορέσουμε νά βοηθήσουμε αὐτόν τόν ἀπελπισμένο ἄκοσμο κόσμο, πού θά μᾶς ζητήσει βοήθεια".

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 

Συνεχίζεται...
Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 65  http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
www.hristospanagia.gr

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν  π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.

Ἡ μεγαλύτερη ἀρετή

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΡΕΤΗ
(Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου)

 Ἀδελφοί μου, θέλω νά  σᾶς μιλήσω γιά κεῖνα τά πράγματα πού συμβάλλουν στήν ὠφέλεια τῆς ψυχῆς, καί ντρέπομαι τήν ἀγάπη σας, γνωρίζοντας τήν ἀναξιότητά μου. Θά προτιμοῦσα νά  σιωπήσω, γιατί δέν τολμῶ νά σηκώσω τά μάτια μου καί  ν’ ἀντικρύσω πρόσωπο ἀνθρώπου.
 Ἡ συνείδησή μου μέ κατακρίνει, καί μέ πληροφορεῖ πώς εἶμαι ἀνάξιος νά γίνω ὀδηγός σας. Λυπᾶμαι πού προκρίθηκα νά ὁδηγῶ ἐσᾶς ἐγώ ὁ ταπεινός, ἐγώ πού εἶμαι κατώτερος ἀπ’ ὅλους σας καί δέν ἔχω λόγο «μεμαρτυρημένο» ἀπό τίς πράξεις μου καί τήν πολιτεία  μου.
Γνωρίζω καλά πώς ὁ Κύριος δέν μακαρίζει ὅποιον διδάσκει μόνο, μά ὅποιον  ἐφαρμόζει πρῶτα τίς ἐντολές Του καί ὕστερα διδάσκει. «Ὁ ποιήσας καί διδάξας» λέγει, «μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».  Γιατί μόνον ὅσοι ἀκοῦνε ἕνα τέτοιο δάσκαλο, προθυμοποιοῦνται νά τόν μιμηθοῦν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_404.html

Ἡ βόμβα πού δέν ἔσκασε μπροστά στήν ἁγία Τράπεζα στόν πόλεμο τοῦ 1940

 «Αυτό το οποίο θα σας πω τώρα έγινε την πρώτη Κυριακή του Δεκέμβρη: Ήταν και η τελευταία μου μέρα στο μέτωπο, γιατί κατά το μεσημέρι τραυματίστηκα. Ξημερώνοντας, λοιπόν, η Κυριακή μάς βρήκε να κατεβαίνουμε μια πλαγιά, στην οποία είχαμε φτάσει απ’ την προηγούμενη μέρα.

Όλο το Σάββατο ο παππούλης [π. Αχίλλειος, στον πόλεμο του ‘40] εξομολογούσε και μας είπε, όσοι ήθελαν, μπορούσαν να κοινωνήσουν την άλλη μέρα. Το Σύνταγμά μας θα έμπαινε σε καινούργιες μάχες. Σαν ξημέρωσε, το χιόνι είχε πάψει να πέφτει. Μερικοί στρατιώτες είχαν στολίσει με ελάτια και αγριορύκια, τα οποία είχαν κόψει από ένα χωριό, το μέρος στο οποίο θα έμπαινε η Αγία Τράπεζα. Το μάτι κουραζόταν να βλέπει αυτήν την απέραντη λευκότητα. Ο διοικητής, οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες, όλοι συγκεντρωθήκαμε όσο μπορούσαμε ο ένας κοντά στον άλλον. Τα ψαλσίματα αντιλαλούσαν στα γύρω υψώματα.
Είχε προχωρήσει η Λειτουργία αρκετά, όταν ακούσαμε ξαφνικά τον βόμβο πολλών αεροπλάνων και φάνηκαν σε λίγο στο βάθος καμιά πενηνταριά.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/1940.html

Μικρά καί ὠφέλιμα:" Μεταλαμβάνετε συχνά"

Μεταλαμβάνετε συχνά, προσεύχεσθε θερμά, ὑπομένετε καί θά ἰδεῖτε χέρι δυνατό νά σᾶς κρατᾶ.
 Γέροντας Ἀμφιλόχιος Μακρής

Μεταμοσχεύσεις: Δικαίωμά μας, Ὑποχρέωσή μας ἤ Ἄρνησή τους;

Toυ Βασίλειου Ευσταθίου
Δρ. Φυσικού, πτ. ΕΚΠΑ Κ.Θεολογίας

                       
1. Εισαγωγή.

Oι μεταμοσχεύσεις αποτελούν άλλο ένα σύγχρονο θέμα, που ως και σήμερα μπερδεύει, δυσκολεύει και διχάζει πολλούς. Ωστόσο δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο πολύπλοκο, όσο παρουσιάζεται, αν δούμε ποια είναι η βάση του, όπως και άλλα θέματα αυτού του είδους. Παρουσιάζεται όμως ότι δεν είναι απλό, καθώς λείπει και εδώ η σωστή και ακριβής ενημέρωση, όταν μάλιστα ο άμεσα συσχετισμένος όρος με αυτές, η γνωστή δηλαδή ταμπέλα που χρησιμοποιείται του ‘εγκεφαλικά νεκρός’, είναι στην πραγματικότητα ένας όρος παντελώς ασαφής και ανακριβής, και κατά συνέπεια απόλυτα παραπλανητικός σε ένα τέτοιο σοβαρό θέμα που έχει να κάνει με ιατρικές περιπτώσεις και ανθρώπινες ζωές. Έτσι πολλοί άνθρωποι οδηγούνται να δίνουν  αφελώς και ανυποψίαστα την σχετική συγκατάθεσή τους, κάτι το οποίο μπορεί κάποτε να πληρώσουν ακριβά τελικά, ενώ άλλοι, λόγω άνομων διαδικασιών, που παρερμηνεύουν και περιθωριοποιούν κάθε έννοια ανθρώπινων δικαιωμάτων, μπορεί να υποστούν τα ίδια, έστω και χωρίς να έχουν συγκατατεθεί ποτέ οι ίδιοι και χωρίς να ήθελαν ποτέ να το κάνουν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_724.html

Τά δύο εἴδη τῆς θεοπνευστίας εἶναι ὁ φωτισμός καί ἡ θέωση ~ π. Ἰ. Ρωμανίδης

Η θεόπνευστη θεολογία των Πατέρων

Τα δύο είδη της θεοπνευστίας είναι ο φωτισμός και η θέωση
π. Ι. Ρωμανίδης ~ Εμπειρική Δογματική

Τα συγγράμματα των Πατέρων είναι θεόπνευστα, επειδή γράφηκαν από θεοπνεύστους άνδρες. Η θεοπνευστία στην περίπτωση αυτή δεν είναι κατά γράμμα, αλλά οι Άγιοι είχαν φθάσει στον φωτισμό και την θέωση και, όταν ομιλούσαν για δογματικά ζητήματα, ομιλούσαν εκ πείρας και αυτό λέγεται θεοπνευστία. Τα δύο είδη της θεοπνευστίας είναι ο φωτισμός και η θέωση.
Θεωρούνται και τα συγγράμματα των Πατέρων ως θεόπνευστα, όχι μόνον τα συγγράμματα της Αγίας Γραφής. Λέγοντας όμως θεοπνευστία, εδώ πρέπει να ξεχωρίσουμε πρώτα - πρώτα σε ποια θέματα μπορεί να είναι κανείς θεόπνευστος, μέχρι πού φθάνει η θεοπνευστία.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_967.html

Δὲν ἀντέχουμε ὅλα τὰ βιβλία. Γέρων Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

Τὸ ἔτος 1971, διάβαζα ἕνα βιβλίο  μὲ τὰ ἑξῆς περιεχόμενα: Τί εἶναι Πνευματισμός, Ἱστορία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματιστικὰ Φαινόμενα, Θεωρία πρὸς ἐξήγηση, Μεσάζοντες ἢ Μέντιουμ, Πνευματισμὸς ὡς ἀποκάλυψη, Διδασκαλία τοῦ Πνευματισμοῦ, Πνευματισμὸς καὶ Χριστιανισμός, καὶ καθὼς προχωροῦσα στὸ διάβασμα, μοῦ ἔφερνε τὸ περιεχόμενό του διάφορες φοβίες, ταραχές, καὶ μοῦ δημιουργοῦσε στὸν λογισμό μου διάφορα προβλήματα.
Τὸ εἶδε ὁ Παππούλης τὸ πρόβλημά μου χωρὶς νὰ τοῦ τὸ πῶ ἐγώ καὶ μοῦ λέει:

Ἅγιος Πορφύριος. Μαρτυρίες καί θαυμαστά γεγονότα στίς μέρες μας

https://www.youtube.com/watch?v=3W5bYTDBeHQ

https://www.youtube.com/watch?v=9sOXyPcAjws


http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/09/blog-post_341.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/09/blog-post_539.html

Ἡ Ἁγία Σοφία τῆς Μονεμβασιᾶς

Ο εντυπωσιακός βυζαντινός ναός της Παναγίας Οδηγήτριας, που μετά την Επανάσταση του 1821 ονομάστηκε Αγία Σοφία, βρίσκεται κτισμένος πάνω στο κάστρο της Μονεμβασιάς, στην άκρη ενός βράχου, πάνω από τη θάλασσα. Η παράδοση συνδέει την εκκλησία με τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β´ Παλαιολόγο, ωστόσο οι πηγές φανερώνουν ότι ο ναός, που αρχικά ήταν αφιερωμένος στην Παναγία Οδηγήτρια, είναι πολύ παλαιότερος και ότι χρονολογείται στα μέσα του 12ου αι., το 1150. 

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τοῦ Σαββάτου 26 Σεπτεμβρίου

Ἀπόστολος: ( Α΄ Ἰωάν. δ΄ 12-19 )  


12 Θεν οδες πποτε τεθαται· ἐὰν γαπμεν λλλους, Θες ν μν μνει κα γπη ατο τετελειωμνη στν ν μν.
13 ν τοτ γινσκομεν τι ν ατ μνομεν κα ατς ν μν, τι κ το Πνεματος ατο δδωκεν μν.
14 Κα μες τεθεμεθα κα μαρτυρομεν τι πατρ πσταλκε τν υἱὸν σωτρα το κσμου.
15 ς ν μολογσ τι ησος στιν υἱὸς το Θεο, Θες ν ατ μνει κα ατς ν τ Θε.
16 Κα μες γνκαμεν κα πεπιστεκαμεν τν γπην ν χει Θες ν μν. Θες γπη στ, κα μνων ν τ γπ ν τ Θε μνει κα Θες ν ατ.
17 ν τοτ τετελεωται γπη μεθ᾿ μν, να παρρησαν χωμεν ν τ μρ τς κρσεως, τι καθς κενς στι, κα μες σμεν ν τ κσμ τοτ.
18 Φβος οκ στιν ν τ γπ, λλ᾿ τελεα γπη ξω βλλει τν φβον, τι φβος κλασιν χει, δ φοβομενος ο τετελεωται ν τ γπ.
19 μες γαπμεν ατν, τι ατς πρτος γπησεν μς.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ

12 Τὸν Θεὸν δὲν τὸν ἔχει ἰδῆ κανεὶς ποτέ. Ἐὰν ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὁ Θεὸς μένει μέσα μας καὶ ἡ ἀγάπη του ἔγινε τελεία μέσα μας.
13 Μὲ τοῦτο ξέρομεν ὅτι μένομεν ἐν αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν, διότι  μᾶς ἔδωκε ἀπὸ τὸ Πνεῦμά του.
14 Καὶ ἐμεῖς ἔχομεν ἰδῆ καὶ μαρτυροῦμεν ὅτι ὁ Πατέρας ἔστειλε τὸν Υἱὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου.
15 Ὅποιος ὁμολογήσῃ ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς μένει ἐν αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἐν τῷ Θεῷ.
16 Ἐμεῖς ἐγνωρίσαμε καὶ ἐπιστέψαμε εἰς τὴν ἀγάπην ποὺ ἔχει ὁ Θεὸς γιὰ μᾶς. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη καὶ ὅποιος μένει εἰς τὴν ἀγάπη μένει ἐν τῷ Θεῷ καὶ ὁ Θεὸς μένει ἐν αὐτῷ.
17 Διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν ἔχει γίνει σ’ ἐμᾶς τελεία ἡ ἀγάπη: διὰ νὰ ἔχωμεν θάρρος κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως, διότι καθὼς εἶναι ἐκεῖνος εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, εἴμεθα καὶ ἐμεῖς.
18 Φόβος δὲν ὑπάρχει εἰς τὴν ἀγάπην, ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη διώχνει τὸν φόβον, διότι ὁ φόβος περιέχει τιμωρίαν, καὶ ἐκεῖνος ποὺ φοβᾶται δὲν εἶναι τέλειος εἰς τὴν ἀγάπην.
19 Ἐμεῖς τὸν ἀγαπᾶμε, διότι αὐτὸς πρῶτος μᾶς ἀγάπησε.


Εὐαγγέλιο: ( Ἰωάν. ιθ΄25-27 & κα΄ 24-25 ) 
25 Ο μν ον στρατιται τατα ποησαν. Εστκεισαν δ παρ τ σταυρ το ησο μτηρ ατο κα δελφ τς μητρς ατο, Μαρα το Κλωπ κα Μαρα Μαγδαλην.
26 ησος ον δν τν μητρα κα τν μαθητν παρεσττα ν γπα, λγει τ μητρ ατο· γναι, δε υἱός σου.
27 Ε
τα λγει τ μαθητ· δο μτηρ σου. Κα π' κενης τς ρας λαβεν μαθητς ατν ες τ δια.
 
24 Οτς στιν μαθητς μαρτυρν περ τοτων κα γρψας τατα, κα οδαμεν τι ληθς στιν μαρτυρα ατο.25 στι δ κα λλα πολλ σα ποησεν ησος, τινα ἐὰν γρφηται καθ' ν, οδ ατν ομαι τν κσμον χωρσαι τ γραφμενα βιβλα. μν.
 ΕΡΜΗΝΕΙΑ

25 Κοντὰ εἰς τὸν σταυρὸν τοῦ Ἰησοῦ ἐστέκοντο ἡ μητέρα του καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητέρας του, ἡ Μαρία ἡ σύζυγος τοῦ Κλωπᾶ καὶ ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή.

26 Ὅταν εἶδε ὁ Ἰησοῦς τὴν μητέρα του καὶ τὸν μαθητὴν ποὺ ἀγαποῦσε, νὰ στέκεται κοντά της, εἶπε εἰς τὴν μητέρα του «Γυναῖκα, νά ὁ υἱός σου».
27 Ἔπειτα εἶπε εἰς τὸν μαθητήν, «Νά ἡ μητέρα σου». Καὶ ἀπ’ ἐκείνην τὴν ὥραν τὴν ἐπῆρε ὁ μαθητὴς στὸ σπίτι του. 
24 Αὐτὸς εἶναι ὁ μαθητὴς ποὺ μαρτυρεῖ γι’ αὐτὰ καὶ τὰ ἔγραψε καὶ ξέρομεν ὅτι ἡ μαρτυρία του εἶναι ἀληθινή.25 Ὑπάρχουν καὶ πολλὰ ἄλλα ποὺ ἔκανε ὁ Ἰησοῦς, τὰ ὁποῖα, ἐὰν γραφοῦν καθένα, νομίζω ὅτι οὔτε αὐτὸς ὁ κόσμος δὲν θὰ χωροῦσε τὰ βιβλία ποὺ θὰ ἐγράφοντο. Ἀμήν


ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής