Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Σαββάτου 21 Ὀκτωβρίου


Ἀπόστολος: (Β΄Κορ. α΄8- 11 )
Β Κορ. 1,8          Οὐ γὰρ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς θλίψεως ἡμῶν τῆς γενομένης ἡμῖν ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐβαρήθημεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν·
Β Κορ. 1,8                 Δεν θέλομεν δε να αγνοήτε, αδελφοί, την θλίψιν που μας ευρήκεν εις την Ασίαν, διότι εταλαιπωρήθημεν παρά πολύ υπερβολικά μεγάλο βάρος θλίψεων και δοκιμασιών έπεσεν επάνω μας, παραπάνω από την δύναμίν μας, ώστε να χάσωμεν κάθε ελπίδα και δι' αυτήν ακόμη την ζωήν μας.
Β Κορ. 1,9          ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾿ ἑαυτοῖς, ἀλλ᾿ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς·
Β Κορ. 1,9                 Ολα δε αυτά έγιναν αιτία, ώστε ημείς οι ίδιοι να πάρωμεν σαν απάντησιν από τα γεγονότα την πληροφορίαν και την βεβαιότητα, ότι πρόκειται να αποθάνωμεν. Επέτρεψε δε ο Κυριος τους φοβερούς αυτούς και θανασίμους κινδύνους δια να μη έχωμεν πεποίθησιν στον εαυτόν μας, αλλ' στον Θεόν, ο οποίος ανασταίνει τους νεκρούς.
Β Κορ. 1,10        ὃς ἐκ τηλικούτου θανάτου ἐρύσατο ἡμᾶς καὶ ῥύεται, εἰς ὃν ἠλπίκαμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύσεται,
Β Κορ. 1,10               Αυτός μας εγλύτωσεν από ένα τόσον μεγάλον και βέβαιον κίνδυνον θανάτου και μας γλυτώνει. Εις αυτόν δε έχομεν αναθέσει τας ελπίδας μας, ότι και στο μέλλον θα μας γλυτώση και από άλλους κινδύνους,
Β Κορ. 1,11        συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ἡμῶν.
Β Κορ. 1,11                αφού και σεις υποβοηθείτε και συνεργείτε με τας προσευχάς σας υπέρ ημών προς τον Θεόν, ώστε το δώρον που θα μας χαρίση ο Θεός, η περιφρούρησις δηλαδή της ζωής μας από τους κινδύνους, να ομολογηθή και να αναγνωρισθή ως δωρεά του από πολλά πρόσωπα, από ημάς δηλαδή και από σας. Και έτσι να αναπεμφθή με πολλούς τρόπους θερμή ευχαριστία προς τον Κυριον δι' ημάς.

Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ζ΄1- 10 )
Λουκ. 7,1           Ἐπεὶ δὲ ἐπλήρωσε πάντα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερναούμ.
Λουκ. 7,1                   Οταν δε ετελείωσε ο Κυριος όλα τα λόγια αυτά προς το πλήθος, που με προσοχήν τον ήκουε, εισήλθε εις την Καπερναούμ.
Λουκ. 7,2           Ἑκατοντάρχου δέ τινος δοῦλος κακῶς ἔχων ἤμελλε τελευτᾶν, ὃς ἦν αὐτῷ ἔντιμος.
Λουκ. 7,2                  Καποιου δε εκατοντάρχου ο δούλος ήτο ασθενής πολύ βαρειά και επρόκειτο να αποθάνη. Και ο δούλος αυτός ήτο δια την τιμιότητα και υπακοήν του πολύ αγαπητός στον εκατόνταρχον.
Λουκ. 7,3           ἀκούσας δὲ περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέρους τῶν Ἰουδαίων ἐρωτῶν αὐτὸν ὅπως ἐλθὼν διασώσῃ τὸν δοῦλον αὐτοῦ.
Λουκ. 7,3                   Οταν δε ο εκατόνταρχος επληροφορήθηκε περί του Ιησού, έστειλε προς αυτόν μερικούς πρεσβυτέρους των Ιουδαίων, παρακαλών αυτόν να έλθη και σώση τον δούλον του.
Λουκ. 7,4           οἱ δὲ παραγενόμενοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν παρεκάλουν αὐτὸν σπουδαίως, λέγοντες ὅτι ἄξιός ἐστιν ᾧ παρέξει τοῦτο.
Λουκ. 7,4                  Αυτοί δε, αφού ήλθαν στον Ιησούν, τον παρακαλούσαν με θερμόν ενδιαφέρον και επιμονήν λέγοντες, ότι αξίζει ο εκατόνταρχος να του κάμης αυτήν την χάριν,
Λουκ. 7,5           ἀγαπᾷ γὰρ τὸ ἔθνος ἡμῶν, καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόμησεν ἡμῖν.
Λουκ. 7,5                   διότι αγαπά το έθνος μας και με ιδικά του χρήματα έκτισε την συναγωγήν.
Λουκ. 7,6           ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπορεύετο σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰν ἀπέχοντος ἀπὸ τῆς οἰκίας ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν ὁ ἑκατόνταρχος φίλους λέγων αὐτῷ· Κύριε, μὴ σκύλλου· οὐ γάρ εἰμι ἱκανὸς ἵνα ὑπὸ τὴν στέγην μου εἰσέλθῃς·
Λουκ. 7,6                  Ο δε Ιησούς επήγαινε μαζή με αυτούς. Και όταν επλησίαζε στο σπίτι, έστειλε προς αυτόν ο εκατόνταρχος μερικούς φίλους του και του είπε· “Κυριε, μη ενοχλείσαι· διότι δεν είμαι εγώ άξιος να εισέλθης κάτω από την στέγην μου.
Λουκ. 7,7           διὸ οὐδὲ ἐμαυτὸν ἠξίωσα πρός σε ἐλθεῖν· ἀλλ᾿ εἰπὲ λόγῳ, καὶ ἰαθήσεται ὁ παῖς μου.
Λουκ. 7,7                   Δι' αυτό και ούτε τον ευατόν μου έκρινα άξιον να έλθω προς σε. Αλλά πες μόνον λόγον, δώσε προσταγήν και θα θεραπευθή αμέσως ο υπηρέτης μου.
Λουκ. 7,8           καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἰμι ὑπὸ ἐξουσίαν τασσόμενος, ἔχων ὑπ᾿ ἐμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω τούτῳ, πορεύθητι, καὶ πορεύεται, καὶ ἄλλῳ, ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούλῳ μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.
Λουκ. 7,8                  Διότι και εγώ είμαι άνθρωπος, που θέτω τον ευατόν μου κάτω από την εξουσίαν των ανωτέρων μου, έχω όμως και εγώ υπό την εξουσίαν μου στρατιώτας και λέγω στούτον, πήγαινε και πηγαίνει και στον άλλον, έλα και έρχεται και στον υπηρέτην μου, κάμε τούτο και το κάμνει. Πολύ περισσότερον ο ιδικός σου λόγος θα γίνη αμέσως έργον”.
Λουκ. 7,9           ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασεν αὐτόν, καὶ στραφεὶς τῷ ἀκολουθοῦντι αὐτῷ ὄχλῳ εἶπε· λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον.
Λουκ. 7,9                  Οταν ήκουσε αυτά ο Ιησούς, εθαύμασε τον εκατόνταρχον, και αφού εγύρισε προς τον λαόν, που ακολουθούσε, είπε· “σας λέγω ότι ούτε μεταξύ των Ισραηλιτών, που είναι παρασκευασμένοι από τον νόμον και τους προφήτας, δεν ευρήκα τόσον μεγάλην πίστιν”. (Αμέσως δε την στιγμήν εκείνην εθεράπευσε με την άπειρόν του δύναμιν τον δούλον, χωρίς να τον επισκεφθή στο σπίτι”.
Λουκ. 7,10         καὶ ὑποστρέψαντες οἱ πεμφθέντες εἰς τὸν οἶκον εὗρον τὸν ἀσθενοῦντα δοῦλον ὑγιαίνοντα.
Λουκ. 7,10                 Και όταν οι απεσταλμένοι του εκατοντάρχου επέστρεψαν στο σπίτι, ευρήκαν τον ασθενή δούλον εντελώς υγιή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν κατά τόν Ὅσιο Πορφύριο


Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

Πότε ἀρχίζει ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος τόνιζε ὅτι ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν πρέπει νά ἀρχίζει ἀπό τήν στιγμή τῆς συλλήψεως τους1. Τότε μπαίνουν τά πρῶτα γερά θεμέλια γιά τήν μελλοντική ὀρθή ἀγωγή. Σ’ αὐτό συμφωνεῖ μέ τόν Ἅγιο Ἰωάννη τό χρυσοῦν στόμα τῆς Ἐκκλησίας. «Δέν εἶναι δυνατόν νά γίνει κακός», διδάσκει ὁ Ἱερός ὁ Χρυσόστομος, «αὐτός, πού ἀπό τήν ἀρχή ἀπήλαυσε πολύ ἐπιμέλεια καί φροντίδα»· αὐτός πού ἔτυχε σωστῆς ἀγωγῆς ἀπό τήν στιγμή τῆς συλλήψεώς του στήν μήτρα τῆς μητέρας του.
«Τὸ ἔμβρυο», παρατηρεῖ ὁ Ὅσιος Πορφύριος, «ἀκούει κι αἰσθάνεται μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του...Ὅ,τι αἰσθάνεται ἡ μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, ἄγχος κ.λπ., τὰ ζεῖ κι αὐτό. Ἂν ἡ μάνα δὲν τὸ θέλει τὸ ἔμβρυο, ἂν δὲν τὸ ἀγαπάει, αὐτὸ τὸ αἰσθάνεται καὶ δημιουργοῦνται τραύματα στὴν ψυχούλα του, ποὺ τὸ συνοδεύουν σ’ ὅλη του τὴ ζωή. Τὸ ἀντίθετο συμβαίνει μὲ τ’ ἅγια συναισθήματα τῆς μάνας. Ὅταν ἔχει χαρά, εἰρήνη, ἀγάπη στὸ ἔμβρυο, τὰ μεταδίδει σ’ αὐτὸ μυστικά, ὅπως συμβαίνει μὲ τὰ γεννημένα παιδιά.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«- Γέροντα Παΐσιε, πῶς θά φύγη ἡ μεγάλη ἰδέα πού ἔχω γιά τόν ἑαυτό μου;»


 - Γέροντα, πώς θα φύγη η μεγάλη ιδέα που έχω για τον εαυτό μου;

- Αν στραφής μέσα σου και γνωρίσης τον εαυτό σου, θα δης τόση ασχήμια, που θα σιχαθής τον εαυτό σου.
Αν ο άνθρωπος δεν γνωρίση τον εαυτό του για να ταπεινωθή φυσιολογικά, η ταπείνωση δεν μπορεί να του γίνη κατάσταση, για να παραμένη μέσα του η θεία Χάρις. Τότε είναι σε θέση ο διάβολος να του φάη όλα τα χρόνια της ζωής του- ακόμα και τα χρόνια του Μαθουσάλα να του δώση ο Θεός- , παίζοντας το παιχνίδι της κολοκυθιάς. Δηλαδή μια θα του φέρνη ο διάβολος τον λογισμό ότι κάτι είναι, μια θα φέρνη αυτός έναν ταπεινό λογισμό ότι δεν είναι τίποτε∙ μιά ο διάβολος , μιά ο άνθρωπος, μιά θα κερδίζη ο ένας μιά ο άλλος, και θα συνεχίζεται το ίδιο βιολί.
- Βλέπω, Γέροντα, ότι όλες οι αδελφές με έχουν ξεπεράσει στην αρετή, ακόμη και οι νεώτερες.
- Αφού δεν ταπεινώθηκες μόνη σου, ταπεινώθηκες από τους άλλους. Ξέρεις τι κάνουν , όταν θέλουν να στείλουν έναν πύραυλο στο διάστημα; Μετρούν κατεβαίνοντας από τους μεγάλους αριθμούς στους μικρούς: «δέκα ,εννιά, οκτώ, επτά… ένα ,μηδέν!». Μόλις φθάσουν στο μηδέν, εκτοξεύεται. Έτσι κι εσύ , τώρα που έφθασες στο μηδέν, θα εκτοξευθής και θα πας ψηλά. Εσύ φυσική δεν σπούδασες;
- Ναι, Γέροντα.
- Τώρα λοιπόν είναι καιρός να μάθης και την φυσική της μεταφυσικής, για να γνωρίσης πώς θα γίνη η πνευματική διάσπαση του ατόμου σου.
- Πως θα γίνη, Γέροντα;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Εἶδα τήν Παναγία νά θυμιάζει τόν ναό


«Αδελφέ πάτερ Ανδρέα, επειδή και συ είσαι εξαρτηματικός αδελφός της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, κι εδώ έβαλες μετάνοια για να γίνεις μοναχός και επομένως σαν παράδελφος μου, που είσαι, σου λέγω, πως πρέπει πάντοτε να είμαστε προσεκτικοί και νηφάλιοι. Η προσευχή με την υπακοή πρέπει αδελφές να είναι ενωμένες, όπως είναι οι φτερούγες στα πουλιά, για να μπορεί ο άνθρωπος να έχει πνευματική προκοπή και να πετάει με το νου του, από τα γήινα στα ουράνια.

Γι΄ αυτό να προσέχεις μου είπε, όταν πηγαίνεις στην εκκλησία για να προσευχηθείς ή να ψάλλεις : α) να μην παίρνεις ποτέ ψηλά τα ίσια και να μην ψάλλεις με άτακτες φωνές, β) και όταν μπαίνεις στην εκκλησία για να προσευχηθείς, θα πρέπει κάθε έννοια, κάθε φροντίδα και μέριμνα, που σε αποσπά και χωρίζει από τη προσευχή, να την αφήνεις έξω από την πόρτα της εκκλησίας, αν θέλεις να δέχεται ο Θεός την προσευχή και την ψαλμωδία σου, και να έχεις μισθό αιώνιο και όχι κατάκριση. Και αντί να ωφελείσαι από τη προσευχή σου, να ζημιώνεις και να βλάπτεσαι από την απροσεξία σου. Για να βεβαιωθείς πως αυτά που σου λέγω είναι αλήθεια, άκουσε τι μου διηγήθηκε ο γέρο-Κορνήλιος, που κι αυτός τα είχε ακούσει, από ένα πολύ ενάρετο Γέροντα του Μοναστηριού μας, το γέρο-Ηλιόδωρο, ο οποίο έζησε πριν περίπου 150 χρόνια.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Στήν τροχιά τῆς νέας θεολογικῆς ἐποχῆς!


Πορφυρίτης

«Τό κακό θά σᾶς ἔρθει ἀπό τούς διαβασμένους»
«Οἱ κληρικοί θά γίνουν οἱ χειρότεροι καί οἱ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων»
(προφητεῖες τοῦ ἁγίου Πατροκοσμᾶ)

 «Οἱ Χριστιανικοί λαοί ἀπεκτηνώθησαν διά τῶν ἰσχυρῶν ποτῶν, ἡ νεολαία των ἀπεβλακώθη διά τῶν κλασικῶν σπουδῶν καί διά τῆς προώρου ἀκολασίας, εἰς τήν ὁποίαν τήν ἔχουσιν ὠθήσει οἱ πράκτορές μας»
(ἀπό τό πρῶτο «ἀνύπαρκτο» πρωτόκολλο τῶν σοφῶν τῆς Σιών)

            Μέχρι πρίν κάποιες δεκαετίες, μία Νέα Ἐποχή γνωρίζαμε· τήν ἐποχή πού ὁ Θεός Λόγος ἐσαρκώθη καί νοηματοδότησε τήν ἀνθρώπινη ζωή, τήν ἐλευθέρωσε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν ἀνύψωσε μέ τή σταυρική Του θυσία στόν Παράδεισο. Ἦρθε ὁ Χριστός στήν ἐποχή πού ὁ ἄνθρωπος εἶχε καταντήσει Σάρκα! Ἡ διαστροφή κυριαρχοῦσε στή ζωή του καί οἱ ἀμέτρητοι δαιμονισμένοι σφάδαζαν ὑπό τόν ζυγό τοῦ ἀφεντικοῦ τους· Σόδομα καί Γόμορρα. Κατέβηκε ὁ Θεός καί ἐγκαινίασε τήν Νέα Ἐποχή! Αὐτή τή Νέα Ἐποχή ἀναγνωρίζουμε οἱ Χριστιανοί πού εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του.
            Βέβαια, ἐσχάτως ξεπήδησε μιά διαφορετική «Νέα Ἐποχή» πού καθόλου νέα δέν εἶναι. Εἶναι τόσο παλιά, ὅσο καί τό ἀφεντικό της, ὁ Διάβολος καί μᾶς γυρίζει στήν πρό Χριστοῦ ἐποχή, γίναμε καί πάλι σάρκες! Αὐτή λοιπόν, ἡ κατ’εὐφημισμόν «Νέα ἐποχή», ἔχει ὡς ἀγαπημένη μέθοδο πρός ἐπίτευξη τῶν σκοπῶν της, τήν διαστρέβλωση τῶν πάντων. Ἔχει ἄλλωστε προφητευθεῖ, ἀπό Προφῆτες καί Πατέρες, αὐτό τό γεγονός καί δέν παραξενεύει τούς ἁγιογραφικους καί ἁγιοπατερικούς μελετητές.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ πλάνες τοῦ Παπισμοῦ (Μέρος Β΄)



του Οικ. Ανδρέα Γκατζέλη

Οι αξιομισθίες των Αγίων

Μία ακόμη πλανεμένη διδασκαλία του Παπισμού είναι η πεποίθηση ότι για να σωθεί ο άνθρωπος χρειάζεται συγκεκριμένη «ποσότητα» καλών πράξεων. 
Οι Άγιοι και ιδιαίτερα η Παναγία ξεπερνούν κατά πολύ το απαιτούμενο όριο και κατά συνέπεια έχουν «περίσσια» καλών έργων. Όλη αυτή την παρακαταθήκη τη διαχειρίζεται ο Πάπας και τη χαρίζει ή ακόμη την πουλάει έναντι γενναίας αμοιβής με τη μορφή συγχωροχαρτιού.
 

Το καθαρτήριο πυρ

Οι αμαρτίες, σύμφωνα με την πλανεμένη διδασκαλία του Παπισμού, διακρίνονται σε θανάσιμες, βαριές αλλά και ελαφριές. Για να σωθεί ένας άνθρωπος, λένε, θα πρέπει αντί για αμαρτίες να κάνει καλές πράξεις. Όταν κάνει βαριές αμαρτίες πηγαίνει μετά θάνατον στην κόλαση. Όταν όμως κάνει ελαφριές αμαρτίες δεν πηγαίνει στην κόλαση. Ούτε όμως και μπορεί ως αμαρτωλός να πάει στον Παράδεισο. Για τον λόγο αυτό υπάρχει ένας τόπος, ανάμεσα στην Κόλαση και τον Παράδεισο, που ονομάζεται Καθαρτήριο, και δέχεται για ανάλογο χρονικό διάστημα τους λίγο αμαρτωλούς, ώσπου να ξεχρεώσουν τις αμαρτίες τους.
 
Όσον αφορά στο «καθαρτήριο πυρ», ο άγιος Νεκτάριος, στο βιβλίο του «Μελέτη περί της αθανασίας της ψυχής» γράφει σχετικά: «Κατά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, μετά θάνατον οὐδεμία ὑπάρχει μεσάζουσα τάξις μεταξύ τῶν μεταβαινόντων εἰς Οὐρανούς καί τῶν καταβαινόντων εἰς ἅδην. Δεν ὑπάρχει τόπος εἰδικός, μεσάζων, ἔνθα εὑρίσκονται αἱ ψυχαί τῶν μετανοησάντων και μή ἐνεγκόντων καρπούς μετανοίας...»
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀνοιχτή ἐπιστολή ὀδυρομένου κληρικοῦ

 


"Πότε περιμένετε να ἀντιδράσετε; Τι χειρότερο ἀπό ὅσα βλέπουν τα μάτια μας τις τελευταῖες ἡμέρες, περιμένετε να δεῖτε, για να ξεσηκωθῇτε; Ἐγώ, ἕνας καλόγερος, ἀνησυχῶ και δεν με ἀφήνει ἡ συνείδησή μου να ἡσυχάσω και ... ἐσεῖς;;;; "

 Εἶμαι ἕνας ἁπλὸς παπᾶς καὶ θέλω δημόσια νὰ ἐκφράσω τὴ θλίψη μου γιὰ τὰ ὅσα γίνονται τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὸ δύστυχο τόπο μας. Δὲν ἔχω τὴ διάθεση νὰ διαλεχθῶ μὲ κανέναν. Καταθέτω τὴν ἄποψή μου καὶ ἀδιαφορῶ ἂν ἀρέσῃ ἢ δὲν ἀρέσῃ. Ἔναντι τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ, ξέρω ὅτι οἱ ἀπόψεις μου εἶναι σωστές. Ἔναντι τοῦ νόμου τῶν ἀνθρώπων ... ξέρω ὄτι εἶναι λανθασμένες. Δὲν μὲ νοιάζει …
                 
Λυποῦμαι γιὰ τοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες
ποὺ - πλὴν ἐλαχίστων - ὅτας τοὺς ρωτᾶς, δὲν ἀπαντοῦν. Τοὺς φαντάζομαι νὰ χαίρονται τὴν ἐξουσία τους καθισμένοι στοὺς ὑψηλοὺς θρόνους τους καὶ νὰ χαϊδεύουν αὐτάρεσκα τὸ ἐγκόλπιό τους. Πολλὰ θέλω νὰ τοὺς εἰπῶ ἀλλὰ δὲν ἔχουν ὄρεξη νὰ μ' ἀκούσουν. Τὰ ποίμνιά τους κατασπαράσσονται ἀπὸ ποικίλους "λύκους" καὶ ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, "οὐ μέλει αὐτοῖς περὶ τῶν προβάτων". Ἀνησυχοῦν μόνον, ὅταν ἀμφισβητῇται τὸ "ἀλάθητό" τους καὶ ὅταν κάποιοι μικροὶ "παπᾶδες" κάνουν κάποιες μικρὲς καὶ ἀσήμαντες ἐκτροπές.Δηλαδὴ ἐξευτελισμὸς τοῦ ... κατώτερου. Ἐκεῖ, ποὺ - κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώμη - θὰ ἔπρεπε νὰ "κραδαίνουν" τὶς πατερίτσες τους καὶ νὰ ἀφορίζουν καὶ νὰ καθαιροῦν σύμφωνα μὲ τοὺς αἰώνιους Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, τοὺς βλέπω νὰ τηροῦν ἔνοχη σιωπή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πρωτοπρ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι


Ἐν Πειραιεῖ 16-10-2017

ΟΥ ΔΕΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙΣ Η΄ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙΣ ΣΥΝΕΥΧΕΣΘΑΙ
(33ος Κανών τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου)

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος,ἐφημ. Ἱ. Ν. Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου - Παναγίας Ὀδηγητρίας Λόφου Βώκου
Μία ἀπό τίς βασικές ἀρχές τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ὅτι ἐπιτρέπονται οἱ κάθε εἴδους συμπροσευχές μέ τούς πάσης φύσεως κατεγνωσμένους αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους καί ὅτι ἡ μόνη συμπροσευχή, πού ἀπαγορεύεται, εἶναι ἡ εὐχαριστιακή. Ἰσχυρίζονται οἱ Οἰκουμενιστές ὅτι, ὅταν οἱ Ἱεροί Κανόνες ἀναφέρονται σέ συμπροσευχή, ἐννοοῦν μόνο τή συμμετοχή στό «κοινό Ποτήριο» ἤ τήν συμμετοχή τῶν κληρικῶν (Ὀρθοδόξων καί αἱρετικῶν) στή Θεία Εὐχαριστία. Δηλ. ἀπαγορεύεται μόνο τό συλλείτουργο, ἐνῶ οἱ ἄλλες συμπροσευχές ἐπιτρέπονται[1].
Οἱ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων οἰκουμενιστές, μέ τήν ἄμβλυνση τῶν θεολογικῶν τους κριτηρίων, καταπατῶντας τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες, πού ἀπαγορεύουν τίς συμπροσευχές, ἀφοῦ ἐσχάτως ἀνέπτυξαν τήν αἱρετική θεωρία τῆς «μετακανονικῆς θεολογίας», εἶναι πολύ φυσικό νά συμμετέχουν, χωρίς ἀναστολές, σέ κοινές μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους λατρευτικές ἐκδηλώσεις καί συμπροσευχές, πού πραγματοποιοῦνται συχνά στά πλαίσια τῶν διαχριστιανικῶν καί διαθρησκειακῶν συναντήσεων. Γνωρίζουν ὅτι μέ τόν οἰκουμενιστικό αὐτό συμπνευματισμό δημιουργεῖται τό κατάλληλο ψυχολογικό κλῖμα, πού ἀπαιτεῖται γιά τήν προώθηση τῆς ψευδοενώσεως, καί τήν ἐπίτευξη τοῦ λαϊκοῦ ἤ πρακτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συνεπικουρούμενοι τά μέγιστα ἀπό τήν δύναμη τῆς εἰκόνας[2].
Δυστυχῶς, στήν μεταπατερική καί μετακανονική ἐποχή μας, εἶναι συνεχῶς αὐξανόμενες καί πυκνούμενες οἱ συμπροσευχές Ὀρθοδόξων μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους. Μερικά πρόσφατα  παραδείγματα, μόνο τῶν τελευταίων δύο μηνῶν, εἶναι καί τά ἑξῆς :

Δέν συμβαδίζει ὁ φόβος τοῦ θανάτου γιά τούς προσκολλημένους στόν Χριστό, τόν Νικητή τοῦ θανάτου καί Ζωοδόχο.


 

 Δεν συμβαδίζει ο φόβος του θανάτου για τους προσκολλημένους στον Χριστό, τον Νικητή του θανάτου και Ζωοδόχο.
Όμως ένας φόβος παραμένει, εντελώς αμετακίνητος και δικαιολογημένος. Είναι εκείνος ο φόβος, που τον αισθάνονταν και οι Άγιες ψυχές στην όψη του θανάτου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

20 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Αρτεμίου Μεγαλομάρτυρα, Εβόρη και Ενόη, Ματρώνας Χιλιοπολίτιδος, Γερασίμου Οσίου, των Αγίων Ζεβίνα, Γερμανού, Νικηφόρου και Αντωνίου, Μαναθούς Παρθένου, Βασιλείου Επισκόπου.

Ὁ Ἅγιος Ἀρτέμιος ὁ Μεγαλομάρτυρας

Πολλὲς καὶ σοφὲς ἅγιες μορφὲς παρελαύνουν ἀπὸ τὶς σελίδες τῆς ἱστορίας τῆς μεγάλης μας Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας. Μιὰ τέτοια μορφὴ καὶ ἐξαιρετικὴ προσωπικότητα εἶναι κι ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Ἀρτέμιος ποὺ ἔζησε καὶ μαρτύρησε περὶ τὰ μέσα τοῦ τέταρτου αἰώνα μ.Χ. (361 – 363). Γιὰ τὸν Μεγαλομάρτυρα τοῦτον Ἅγιον ἀξίζει νὰ μιλήσουμε κάπως ἐκτενέστερα. Γι’ αὐτὸν λοιπὸν καὶ οἱ γραμμὲς ποὺ ἀκολουθοῦν.
Νέος, νεότατος ὁ Ἅγιος χάρη στὴ χριστιανικὴ μόρφωση ποὺ πῆρε ἀπὸ τοὺς πιστοὺς γονεῖς του ἄρχισε νὰ ξεχωρίζει ἀνάμεσα στοὺς συνομήλικούς τῆς πόλεώς του μὲ τὰ χαρίσματα καὶ τὰ προσόντα του. Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ γνώρισε τὸν εὐσεβὴ καὶ σοφὸ τοῦτο νέο, τὸν ἐξετίμησε ἰδιαίτερα καὶ ἔσπευσε νὰ τὸν ἀναδείξει δούκα καὶ αὐγουστάλιον τῆς μεγάλης πόλεως τῆς Ἀλεξανδρείας. Δηλαδὴ τὸν διόρισε ἀνώτερο διοικητὴ ὅλης της Αἰγύπτου. Στὴν ἐπίσημη αὐτὴ καὶ τιμητικὴ θέση ὁ Ἀρτέμιος σὰν πιστὸς χριστιανὸς ἀσκοῦσε τὰ καθήκοντά του μὲ πολλὴ προσοχὴ καὶ σύνεση, ὥστε ὅλοι νὰ θαυμάζουν τὰ ὑπέροχα πολιτιστικὰ καὶ ἠθικά του χαρίσματα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 20 Ὀκτωβρίου


Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 20 Ὀκτωβρίου   ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής