Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Δέν μιλᾶ τό στόμα ἀλλά προσεύχεται ἡ καρδιά

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

  1. Ο Φαραώ στρατοπέδευσε πί­σω τους με πολλά άρματα και ιππι­κό. Και μόλις είδαν τα στρατεύματα οι Ισραηλίτες φοβήθηκαν. Ήρθαν λοιπόν στην ακρογιαλιά και είπε ο Θεός στο Μωυσή: «Γιατί μου φωνά­ζεις;». Αλλά ο Μωυσής δεν έλεγε τίποτε. Ο Θεός όμως, που γνώριζε τις ενδόμυχες σκέψεις και την καρ­διά του Μωυσή, είναι σαν να του έλεγε: Είμαι Θεός και δεν ακούω μόνον εκείνα που λες με το στόμα, αλλά γνωρίζω και όσα έχεις στην καρδιά σου, για να μάθεις ότι η αξία της προσευχής δεν συνίσταται στη δυνατή φωνή, αλλά στη διάθε­ση. «Γιατί μου φωνάζεις;». Γιατί τα χείλη του δεν μιλούσαν βέβαια, αλλά η καρδιά του φώναζε. Ο Θεός δηλαδή ζητά προσευχή που προέρ­χεται από αγαθή διάθεση και όχι δυνατή κραυγή. «Γιατί μου φωνά­ζεις;». Άπλωσε το ραβδί, που κρα­τάς στο χέρι σου, πάνω από το νερό της θάλασσας και πέρασε συ και όλοι οι Ισραηλίτες.

Ἡ Ἱστορία τῶν παρακλήσεων στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο

Η αγάπη, ο σεβασμός και η τιμή των πιστών για το πρόσωπο της Θεοτόκου Μαρίας εκδηλώθηκαν από πολύ νωρίς, από την αρχή της σωτηρίου οικονομίας, όπως λέγουν οι άγιοι θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας, και είναι τόσο μεγάλη, ώστε αδυνατεί ο ανθρώπινος λόγος να περιγράψει τα αισθήματα αυτά επαρκώς.
Από αυτήν την αγάπη, την τιμή και την ελπίδα στην μεσιτεία της προς τον μέγα και Μόνο Μεσίτη Χριστό και Υιό της, κατά το ανθρώπινον η Εκκλησία καθιέρωσε να τελείτε κατά την περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, η ιερή Ακολουθία του Μικρού και του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος εναλλάξ, εκτός των εορτών της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Έτσι επ’ ευκαιρίας του γεγονότος αυτού καλόν είναι να δούμε και να γνωρίσουμε μερικά πράγματα για το τι είναι κανόνας, και ποιος συνέθεσε τον Μικρό και τον Μεγάλο Παρακλητικό κανόνα στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Τό Ἄκτιστο Φῶς, 2ο μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


ΑΡΧ.ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
http://hristospanagia3.blogspot.gr

Τό θεολογικό νόημα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ


   

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Η θεολογία της εορτής της Μεταμορφώσεως του Χριστού πάντοτε με συγκινούσε, μαζί με την θεολογία της εορτής της Αναστάσεως και της Πεντηκοστής. Διαβάζοντας κανείς και αυτά ακόμη τα τροπάρια της εορτής της Μεταμορφώσεως, αισθάνεται ότι εκείνοι που τα συνέγραψαν είχαν εμπειρία του ακτίστου φωτός της θεότητος, το οποίο εκπορεύεται από το Σώμα του Χριστού.
Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, ιδιαιτέρως όμως ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο αγιορείτης αυτός άγιος, όχι μόνο είδε το άκτιστο φως της θεότητος, αλλά και ανέπτυξε θεολογικά αυτό το μεγάλο γεγονός και στην συνέχεια εντόπισε την διαφορά μεταξύ της στοχαστικής θεολογίας και της ησυχαστικής θεολογίας. Η στοχαστική θεολογία συνδέεται με την μεταφυσική, ενώ η ησυχαστική θεολογία συνδέεται με την κάθαρση της καρδιάς και τον φωτισμό του νου. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η διαφορά μεταξύ δυτικής και ορθοδόξου θεολογίας και, βεβαίως, η διαφορά μεταξύ των στοχαστών – μεταφυσικών και των ορθοδόξων ησυχαστών Πατέρων.

Οἱ πιστοί περιφρονοῦνται

π. Αυγουστ

ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝΤΑΙ

«…Ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι» (Α΄ Κορ. 4,13)
Ἀπόστολος Kυριακῆς
Κυριακὴ Ι΄ (Ι΄ Ματθ.) (Α΄ Κορ. 4,9-16)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
 
ΟΛΟΙ, ἀγαπητοί μου, ἀγαποῦμε τὴ δόξα. Χαιρόμεθα ὅταν ὁ κόσμος μᾶς ἐπαινῇ, λυπούμεθα ὅταν μᾶς κατηγορῇ. Ὅλοι προσέχουμε τί θὰ πῇ ὁ κόσμος. Ἀλλὰ τί εἶναι αὐτὸς ὁ κόσμος; Ἔχει τόση ἀξία ἡ κρίσι τοῦ κόσμου; Σ᾿ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα ἀπαντᾷ ὁ σημερινὸς ἀπόστολος. Θὰ εἶμαι εὐτυχὴς ἂν μπορέσω ἕνα λόγο τοῦ ἀποστόλου νὰ σᾶς τὸν ἐξηγήσω ὥστε νὰ τὸν καταλάβετε. εἶναι ὁ λόγος «…Ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι» (Α΄ Κορ. 4,13).

* * *

Ὑποθέστε, ὅτι ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων, τὸ 50 μ.Χ.. Ἂν κάποιος ἀπὸ μᾶς περιώδευε τὰ κέντρα ποὺ ἐπισκέφθηκαν οἱ ἀπόστολοι (Θεσσαλονίκη, Ἀθήνα, Κόρινθο, Ῥώμη) καὶ τέντωνε τὸ αὐτί του ν᾿ ἀκούσῃ τί συζητοῦν οἱ ἄνθρωποι, ποιούς ἐπαινεῖ ὁ κόσμος, θὰ ἄκουγε διάφορα ὀνόματα τῆς ἐποχῆς, πλουσίων, στρατηγῶν, φιλοσόφων, ῥητόρων. Πρὸ παντὸς ὅμως θὰ ἄκουγε νὰ λένε γιὰ τὸν αὐτοκράτορά τους. Ὅπου παρουσιαζόταν, τὸν ἐπευφημοῦσαν. Κι ὅταν ὁ αὐτοκράτωρ ἐκεῖνος ἐπισκέφθηκε τὴν Ἑλλάδα, στὴν Κόρινθο οἱ πρόγονοί μας τοῦ στήσανε ἁψῖδα, τοῦ στρώσανε τὸ δρόμο καὶ τὸν στεφάνωσαν μὲ 1.800 στεφάνια! Μὰ ποιός τέλος πάντων ἦταν αὐτός;

ΗΧΗΤΙΚΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

«Καθώς καί ὁ ἀγαπητός μας ἀδελφός Παῦλος σᾶς ἔγραψε σύμφωνα μέ τή σοφία πού τοῦ δόθηκε».(Πέτρ. Γ΄ : 15)


«Θαύμασα πραγματικά τήν οἰκονομία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πῶς δηλαδή οἰκονόμησε καί οἱ μέν ἄλλοι Ἀπόστολοι ἔγραψαν λίγες Ἐπιστολές, ὁ δέ Παῦλος, πού ἦταν προηγουμένως διώκτης, τοῦ δόθηκε τό χάρισμα νά γράψει δεκατέσσερις Ἐπιστολές. Ὄχι βέβαια ἐπειδή ἦταν μέ λιγότερες δυνατότητες ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης, τούς ἔδωσε λιγότερη χάρη. Μή γένοιτο!

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι:"Ἡ λανθασμένη ἀγωγή ὁδηγεῖ..."



  "Ἡ λανθασμένη ἀγωγή ὁδηγεῖ στήν παραγωγή ἄρρωστων ὑπάρξεων. Ἡ ἄγνοια τῶν γονέων γιά τό πῶς πρέπει νά ἀναθρέψουν τά παιδιά τους ἔχει πράγματι ὀδυνηρά ἀποτελέσματα τόσο γιά τά παιδιά, ὅσο καί γιά τούς ἴδιους τούς γονεῖς, καθώς καί γιά τήν κοινωνία. 
    Μέ τά «μπράβο-μπράβο», τήν ἄμεση ἱκανοποίηση ὅλων τῶν ἰδιοτροπιῶν μας, τά πολλά «χαϊδολογήματα» καί τούς καλωπισμούς πού μᾶς προσφέρουν οἱ «καλοί μας» οἱ γονεῖς, μᾶς ἐμβάλλουν καί μᾶς τρέφουν τούς δύο μεγαλύτερους γίγαντες τῶν παθῶν: τήν κενοδοξία καί τόν ἐγωισμό (ὑπερηφάνεια)".
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Πηγή: Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ.26
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁμιλία περί τῶν πειρασμῶν τοῦ διαβόλου καί τῶν κατ' αὐτοῦ ὅπλων

  Κυριακή Ι' Ματθαίου

Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης


(Ματθ. ιζ 14-23)- Ποιες είναι οι πηγές όλων των αμαρτημάτων;
- Γιατί ο ευαγγελιστής Ματθαίος εσιώπησε τα πάθη, διά των οποίων το ακάθαρτο πνεύμα εβασάνιζε τον σεληνιαζόμενο;
- Ποια κατηγορία αμαρτημάτων συμβόλιζε το πυρ και ποια το ύδωρ;
- Ποιες είναι οι μεθοδίες του διαβόλου;

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 9 Αὐγούστου

http://orthodoxtherapy.blogspot.gr/
Ἀπόστολος: (Α΄Κορινθ. δ΄9-16)
9 Δοκ γρ τι Θες μς τος ποστλους σχτους πδειξεν, ς πιθανατους, τι θατρον γενθημεν τ κσμ, κα γγλοις κα νθρποις.
10 μες μωρο δι Χριστν, μες δ φρνιμοι ν Χριστ· μες σθενες, μες δ σχυρο· μες νδοξοι, μες δ τιμοι.
11 χρι τς ρτι ρας κα πεινμεν κα διψμεν κα γυμνητεομεν κα κολαφιζμεθα κα στατομεν
12 κα κοπιμεν ργαζμενοι τας δαις χερσ· λοιδορομενοι ελογομεν, διωκμενοι νεχμεθα,
13 βλασφημομενοι παρακαλομεν· ς περικαθρματα το κσμου γενθημεν, πντων περψημα ως ρτι.
14 Οκ ντρπων μς γρφω τατα, λλ᾿ ς τκνα μου γαπητ νουθετ.
15 Ἐὰν γρ μυρους παιδαγωγος χητε ν Χριστ, λλ᾿ ο πολλος πατρας· ν γρ Χριστ ησο δι το εαγγελου γ μς γννησα.
16 Παρακαλ ον μς, μιμητα μου γνεσθε.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ 

9 Διότι μοῦ φαίνεται ὅτι ὁ Θεὸς ἄφησε ἐμᾶς τοὺς ἀποστόλους νὰ ἐμφανισθοῦμε τελευταῖοι, σὰν καταδικασμένοι εἰς θάνατον, διότι ἐγίναμε θέαμα εἰς τὸν κόσμον, εἰς τοὺς ἀγγέλους καὶ εἰς τοὺς ἀνθρώπους.
10 Ἐμεῖς θεωρούμεθα μωροὶ χάριν τοῦ Χριστοῦ, σεῖς φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἐμεῖς ἀδύνατοι, σεῖς δυνατοί· σεῖς ἔνδοξοι, ἐμεῖς ἄσημοι.
11 Ἕως αὐτὴν τὴν στιγμὴν καὶ πεινᾶμε καὶ διψᾶμε, εἴμεθα κακοντυμένοι, δεχόμεθα ραπίσματα, διάγομεν βίον πλανόδιον,
12 κοπιάζομεν ἐργαζόμενοι μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια. Ὅταν μᾶς βρίζουν, εὐλογοῦμεν, ὅταν μᾶς διώκουν, δείχνομεν ἀνοχήν·
13 ὅταν μᾶς συκοφαντοῦν, μιλᾶμε εὐγενικά. Ἐγίναμε σὰν σκουπίδια τοῦ κόσμου· κάθαρμα ὅλων ἕως τὴν στιγμὴν αὐτήν.
14 Δὲν γράφω αὐτὰ διὰ νὰ σᾶς ντροπιάσω, ἀλλὰ διὰ νὰ σᾶς συμβουλεύσω σὰν παιδιά μου ἀγαπητά.
15 Διότι ἂν καὶ μπορῇ νὰ ἔχετε χιλιάδες παιδαγωγοὺς ἐν Χριστῷ, δὲν ἔχετε πολλοὺς πατέρας, διότι ἐγὼ σᾶς ἐγέννησα ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου.
16 Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν νὰ γίνεσθε μιμηταί μου.
http://orthodoxtherapy.blogspot.gr/
Εὐαγγέλιο: (Ματθ. ιζ΄ 14-23) 
14 Κα λθντων ατν πρς τν χλον προσλθεν ατ νθρωπος γονυπετν ατν κα λγων·
15 Κριε, λησν μου τν υἱόν, τι σεληνιζεται κα κακς πσχει· πολλκις γρ ππτει ες τ πρ κα πολλκις ες τ δωρ.
16 Κα προσνεγκα ατν τος μαθητας σου, κα οκ δυνθησαν ατν θεραπεσαι.
17 ποκριθες δ ησος επεν· γενε πιστος κα διεστραμμνη! ως πτε σομαι μεθ᾿ μν; ως πτε νξομαι μν; φρετ μοι ατν δε.
18 Κα πετμησεν ατ ησος, κα ξλθεν π᾿ ατο τ δαιμνιον κα θεραπεθη πας π τς ρας κενης.
19 Ττε προσελθντες ο μαθητα τ ησο κατ᾿ δαν επον· διατ μες οκ δυνθημεν κβαλεν ατ;
20 δ ησος επεν ατος· δι τν πισταν μν. μν γρ λγω μν, ἐὰν χητε πστιν ς κκκον σινπεως, ρετε τ ρει τοτ, μετβηθι ντεθεν κε, κα μεταβσεται, κα οδν δυνατσει μν.
21 Τοτο δ τ γνος οκ κπορεεται ε μ ν προσευχ κα νηστείᾳ. 
22 ναστρεφομνων δ ατν ες τν Γαλιλααν επεν ατος ησος· μλλει υἱὸς το νθρπου παραδδοσθαι ες χερας νθρπων 
 23 κα ποκτενοσιν ατν, κα τ τρτ μρ γερθσεται. Κα λυπθησαν σφδρα.
 ΕΡΜΗΝΕΙΑ

14 Καὶ ὅταν ἦλθαν πρὸς τὸ πλῆθος, τὸν ἐπλησίασε ἕνας καί, γονατιστός,
15 τοῦ ἔλεγε, «Κύριε, ἐλέησε τὸ παιδί μου, διότι σεληνιάζεται καὶ ὑποφέρει πολύ. Πολλὲς φορὲς πέφτει στὴ φωτιὰ καὶ πολλὲς φορὲς στὸ νερό.
16 Καὶ τὸν ἔφερα εἰς τοὺς μαθητάς σου ἀλλὰ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν θεραπεύσουν».
17 Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε, «Ὦ γενεὰ ἄπιστη καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε θὰ εἶμαι μαζί σας; Ἕως πότε θὰ σᾶς ἀνέχωμαι;
18 Φέρετέ μου αὐτὸν ἐδῶ». Καὶ ἐπέπληξε αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐβγῆκε ἀπὸ αὐτὸν τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθηκε τὸ παιδὶ ἀπὸ τὴν ὥραν ἐκείνην.
19 Τότε ἦλθαν οἱ μαθηταὶ εἰς τὸν Ἰησοῦν ἰδιαιτέρως καὶ τοῦ εἶπαν, «Γιατὶ ἐμεῖς δὲν μπορέσαμε νὰ τὸ βγάλωμε;».
20 Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοὺς εἶπε, «Ἐξ αἰτίας τῆς ἀπιστίας σας. Σᾶς βεβαιῶ, ἐὰν ἔχετε πίστιν σὰν τὸν σπόρο τοῦ σιναπιοῦ θὰ πῆτε εἰς τὸ βουνὸ αὐτό, «Μετατοπίσου ἀπὸ ἐδῶ ἐκεῖ», καὶ θὰ μετατοπισθῇ καὶ τίποτε δὲν θᾶ σᾶς εἶναι ἀδύνατον.
21 Τοῦτο δὲ τὸ γεγονὸς δὲν βγαίνει παρὰ μόνο μὲ προσευχὴν καὶ νηστείαν».
22 Ὅταν δὲ περιεφέροντο εἰς τὴν Γαλιλαίαν, τοὺς εἶπεν ὁ Ἰησοῦς, «Ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει νὰ παραδοθῇ σὲ χέρια ἀνθρώπων. 
23 Καὶ θὰ τὸν φονεύσουν καὶ κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν θὰ αναστηθῇ». Καὶ ἐλυπήθηκαν πάρα πολύ.
http://orthodoxtherapy.blogspot.gr/


ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής