Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως καί οἱ διανοούμενοι (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Πολλοί δυστυχώς από τους αυτοαποκαλούμενους «καλούς ανθρώπους» απορρίπτουν το Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως και εκφράζονται πολλές φορές και βλάσφημα εναντίον των ιερωμένων και με μία χαρακτηριστική αποστροφή μιλούν γι’ αυτούς λέγοντας: «Τι είναι αυτά που μας λέτε, να εξομολογηθούμε; Να πάμε εμείς σε παπά να πούμε τις αμαρτίες μας; Εμείς γνωρίζουμε καλύτερα από τον παπά! Εμείς είμαστε διανοούμενοι άνθρωποι. Τι μπορεί, άλλωστε, να μας προσφέρει ένας παπάς, και μάλιστα πολλές φορές κατώτερης μορφώσεως από εμάς; Εμείς πηγαίνουμε και κοινωνούμε έτσι! Λέμε, Χριστέ μας ή Παναγία μας, συγχώρεσέ μας, και είμαστε εντάξει» κτλ. Και δυστυχώς, αυτοί που τα λένε αυτά δεν είναι λίγοι, αλλά πολλοί. Και παρότι θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους πνευματικά και ότι δεν έχουν ανάγκη εξομολογήσεως, αφέσεως, νουθεσίας, εντούτοις πέφτουν σε λάκκο μεγάλο, από αμάθεια και εγωϊσμό. Γι’ αυτό, αν θέλουν, ας προσέξουν τις παρακάτω διαφωτιστικές συμβουλές.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Λόγια πνευματικά


Το χαρούμενο παιχνίδισμα της ζωής είναι ευχάριστο, αλλά ασχολείται αποκλειστικά με το σώμα και τις αισθήσεις, γι’ αυτό δημιουργεί τάσεις και διαθέσεις σαρκικές, αισθησιακές. 
Θέλουμε να κοιτάζουμε θεάματα ευχάριστα στο μάτι, ν’ ακούμε ακροάματα ευχάριστα στο αυτί, να οσφραινόμαστε ευχάριστες οσμές κοντολογίς, θέλουμε ν αυξάνουμε τις ευχάριστες εντυπώσεις των αισθήσεων. Ενδίδοντας όμως, σ’ αυτές τις τάσεις και διαθέσεις, δεν μπορούμε να διατηρήσουμε την εσωτερική πνευματική ζωή. 
Δίχως άλλο την χάνουμε. Και μαζί μ’ αυτήν χάνουμε την καλή αγωνία για τη σωτηρία μας. 
Τότε οι πονηροί λογισμοί, τα εμπαθή συναισθήματα και οι άλογες επιθυμίες αρχίζουν πάλι να μας κυριεύουν, αναστατώνοντας τον εσωτερικό μας κόσμο.

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος- Τό Εὐαγγέλιο στήν Ἀντιόχεια


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
:  Πράξ. ια΄ 19-30
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Ἰωάν. δ΄ 5-42 
 
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΗΝ  ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ
1. Το χέρι το Θεο μς δηγε
   Ἦταν μεγάλη δοκιμασία γιὰ τὴν πρώτη Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ὁ διωγμὸς τῶν Χριστιανῶν ποὺ ξεκίνησε μὲ τὸν λιθοβολισμὸ τοῦ διακόνου Στεφάνου ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους. Ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ διασκορπισθοῦν οἱ πιστοὶ καὶ νὰ φτάσουν πέρα ἀπὸ τὰ σύνορα τῆς Ἰουδαίας, στὴ Φοινίκη, τὴν Κύπρο, ἀκόμη καὶ μέχρι τὴν Ἀντιόχεια. Βέ­βαια, καθὼς ἦταν ἀφοσιωμένοι μα­θητὲς τοῦ Κυρίου, δὲν παρέλειπαν ὅπου πήγαιναν νὰ κηρύττουν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀπευθυνόμενοι ὅμως μόνο στοὺς Ἰουδαίους, διότι δὲν γνώριζαν ἂν ἐπιτρεπόταν νὰ μιλήσουν καὶ στοὺς εἰδωλολάτρες.
   Ὡστόσο ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ ὁδήγησε τὰ πράγματα ἔτσι, ὥστε τὸ Εὐαγγέλιο νὰ γίνει γνωστὸ σὲ ὅλους ἀδιακρίτως. Αὐτὸ ἔγινε ὁλοφάνερο στὴν πόλη τῆς Ἀντιόχειας ποὺ ἀναφέρει ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή.

Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΣΟΥΧΙΝ. (1858-1937). " - Δέν πάω πουθενά, ἔλεγε ἀποφασιστικά στούς ἑνορίτες, κι ἄς ὑποφέρω ἀπό το κρύο. ’Ἄν θέλουν, ἄς ἔρθουν νά μέ βγάλουν ἀπό τό σπίτι μέ τή βία. Δέν φοβᾶμαι κανέναν, παρά μόνο τόν Θεό."

Ιερομάρτυς Μιχαήλ (Κοσούχιν)

ΣΤ0 ΧΩΡΙΟ Γιάρενσκι της επαρχίας Τβέρ ήταν η γενέτειρα του ιερομάρτυρας Μιχαήλ. Γιός του ιερέα π. Αλεξίου Κοσούχιν, γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου του 1858. Από μικρός αγάπησε τον Χριστό και την Εκκλησία, γι’ αυτό μετά τη φοίτησή του στο Εκκλησιαστικό Σεμινάριο της Μόσχας χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Το 1907 ανέλαβε εφημέριος στον ναό του χωριού Ντίμτσεβο της επαρχίας Τβέρ. Στη θέση αυτή ο π. Μιχαήλ παρέμεινε τριάντα χρόνια -ως τη σύλληψή του-, διακονώντας τον Θεό μέ ευλάβεια και ποιμαίνοντας τούς πιστούς μέ ζήλο.
Η υποδειγματική βιωτή και το ποιμαντικό έργο του απλού λευίτη κίνησαν το μίσος των μπολσεβίκων, οι οποίοι άρχισαν σιγά-σιγά να δημεύουν τά λίγα περιουσιακά στοιχεία πού διέθετε, επιβάλλοντας του δυσβάσταχτους φόρους.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Νάννος ὁ Θεσσαλονικεύς [1785], ὁ ἐν Σμύρνη τελειωθείς [29.5.1802]




Άγιος Ιωάννης ο Νάννος ο Θεσσαλονικεύς [1785],
ο εν Σμύρνη τελειωθείς [29.5.1802]

από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα

“Kαι Nάννος ώφθη χαριτώνυμος νέος,
Mάρτυς Kυρίου· ω άκρας ευδοξίας!”


Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΦΑ:
Ο Νεομάρτυς Νάννος ή Ιωάννης μαρτύρησε στη Σμύρνη στα 1802 σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από γονείς Μακεδόνες. Ο πατέρας του καταγόταν από το χωριό Αβρέτ-Ισσάρ, σήμερα παλαιό Γυναικόκαστρο του Κιλκίς, τριάντα χιλιόμετρα βόρεια της Θεσσαλονίκης, στην κοιλάδα του Αξιού, ενώ η μητέρα του από το χωριό Λόκοβι της Χαλκιδικής, [Ταξιάρχης]. Γνωρίστηκαν στη Θεσσαλονίκη, όπου κατοικούσαν, δημιούργησαν οικογένεια κι απέκτησαν δύο αγόρια, τον πρωτότοκο Θεόδωρο και τον Ιωάννη, που τον φώναζαν χαϊδευτικά Νάννο, για να διακρίνεται από τον ομώνυμο πατέρα του Ιωάννη1. Οι ευσεβείς και πιστοί στο Χριστό γονείς, μετέδωσαν τη φλόγα της πίστης και στα παιδιά τους. Ο Θεόδωρος ήξερε λίγα γράμματα, ο Νάννος δεν ήξερε. Νωρίς ο πατέρας πήρε τα παιδιά στη δουλειά του και τους έκανε βοηθούς του στο τσαγκάρικό του [κάλφες].
Ήταν η εποχή που ο Νάννος αρεσκόταν να ακούει να του διαβάζει ο Θεόδωρος βίους αγίων, κυρίως νεομαρτύρων, ίσως από το “Νέον Μαρτυρολόγιον”, που είχε εκδόσει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης το1794 τυπωμένο στη Βενετία.

Ἡ χριστιανική ἱεραποστολή εἶναι κατάκτηση ὅπως τῶν μουσουλμάνων; (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

 
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 26η Μαΐου 2016
 
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΟΠΩΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ;
 
     Καθ’ όν χρόνον γίνονται πυρετώδεις προετοιμασίες στην Κρήτη, εν όψει της μέλλουσας να συγκληθεί «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», τον προσεχή Ιούνιο, στην οποία αναμένεται, με βάση τα προσυνοδικά κείμενα, να δοθεί εκκλησιαστική υπόσταση στον αιρετικό Παπισμό και τον Προτεσταντισμό, ανακοινώθηκε στο ιστολόγιο «Ακτίνες», (http://aktines.blogspot. gr/2016/05 /o-k.html), και άλλα θρησκευτικά ιστολόγια, νέο αποκαλυπτικό δημοσίευμα με τίτλο: «ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ». 
Την απίστευτη αυτή δήλωση περιμέναμε από κάποιους εχθρούς της Εκκλησίας, οι οποίοι, προκειμένου να Την πληγώσουν και να την συκοφαντήσουν, διαστρεβλώνουν με απύθμενο θράσος και δολιότητα την ιστορία και τα αγιογραφικά κείμενα και όχι από τον καταληψία του σεβασμίου Πατριαρχείου της Ρώμης, ο οποίος απαιτεί να θεωρείται ο «πρώτος», ο «αλάθητος» της Εκκλησίας και «αντιπρόσωπος του Χριστού στη γη»!

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: Μάταιος ὁ πόλεμος κατά τῆς Ἐκκλησίας


Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλία προ της εξορίας.
§1. … Τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από την Εκκλησία, άνθρωπε. Σταμάτησε τον πόλεμο για να μην διαλύσει την δύναμή σου. Μην ανεβάζεις πόλεμο στον ουρανό. Αν πολεμάς άνθρωπο ή νίκησες ή νικήθηκες. Αν όμως πολεμάς την Εκκλησία, είναι αδύνατο να νικήσεις, γιατί ο Θεός είναι πιο ισχυρός από όλους. «Μη παραζηλοῦμεν τόν Κύριον; μή ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν;» (Α΄ Κορ. 10.22).
Ο Θεός την στερέωσε, ποιος επιχειρεί να την κλονίσει; Δε γνωρίζεις τη δύναμή του. «Ἐπιβλέπει ἐπί τήν γῆν, καί ποιεῖ αὐτήν τρέμειν» (Ψαλμ. 103.32). Δίνει εντολή και αυτά που κλονίζονταν στερεώνονται. Αν στερέωσε την πόλη που κλονιζόταν, πολύ περισσότερο μπορεί να στερεώσει την Εκκλησία.

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 30 Μαΐου

 Ἀπόστολος: ( Πράξ. ιβ΄ 12- 17 )
Πραξ. 12,12       συνιδών τε ἦλθεν ἐπὶ τὴν οἰκίαν Μαρίας τῆς μητρὸς Ἰωάννου τοῦ ἐπικαλουμένου Μάρκου, οὗ ἦσαν ἱκανοὶ συνηθροισμένοι καὶ προσευχόμενοι.
Πραξ. 12,12              Και αφού είδε πλέον καλά που ευρίσκετο, ήλθε στο σπίτι της Μαρίας της Μητρός του Ιωάννου, ο οποίος ελέγετο και Μάρκος, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι αρκετοί και προσηύχοντο.
Πραξ. 12,13       κρούσαντος δὲ αὐτοῦ τὴν θύραν τοῦ πυλῶνος προσῆλθε παιδίσκη ὑπακοῦσαι ὀνόματι Ῥόδη,
Πραξ. 12,13              Οταν δε εκτύπησε την αυλόπορταν, ήλθε μία νεαρά υπηρέτρια, ονόματι Ροδη, να ερωτήση και να ακούση, ποιός ήτο.
Πραξ. 12,14       καὶ ἐπιγνοῦσα τὴν φωνὴν τοῦ Πέτρου, ἀπὸ τῆς χαρᾶς οὐκ ἤνοιξε τὸν πυλῶνα, εἰσδραμοῦσα δὲ ἀπήγγειλεν ἑστάναι τὸν Πέτρον πρὸ τοῦ πυλῶνος.
Πραξ. 12,14              Και επειδή εγνώρισε καλά την φωνήν του Πετρου, από την χαράν της δεν άνοιξε την εξώπορτα, αλλά έτρεξε μέσα και τους επληροφόρησε ότι ο Πετρος στέκεται εμπρός εις την εξώπορτα.
Πραξ. 12,15       οἱ δὲ πρὸς αὐτὴν εἶπον· μαίνῃ. ἡ δὲ διισχυρίζετο οὕτως ἔχειν. οἱ δὲ ἔλεγον· ὁ ἄγγελος αὐτοῦ ἐστιν.
Πραξ. 12,15              Εκείνοι δε της είπαν· “έχεις παρακρούσεις, δεν είσαι στα καλά σου”. Εκείνη όμως επέμενε και τους διεβεβαίωνε ότι όπως είπε, έτσι είναι. Εκείνοι δε στο τέλος είπεν ότι όχι ο Πετρος, αλλά ο άγγελος του είναι.
Πραξ. 12,16       ὁ δὲ Πέτρος ἐπέμενε κρούων. ἀνοίξαντες δὲ εἶδον αὐτὸν καὶ ἐξέστησαν.
Πραξ. 12,16              Ο Πετρος όμως επέμενε να κτυπά την θύραν. Και όταν επί τέλους ήνοιξαν, τον είδαν και έμειναν έκπληκτοι.
Πραξ. 12,17       κατασείσας δὲ αὐτοῖς τῇ χειρὶ σιγᾶν διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ὁ Κύριος ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς, εἶπε δέ· ἀπαγγείλατε Ἰακώβῳ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ταῦτα. καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη εἰς ἕτερον τόπον.
Πραξ. 12,17              Αυτός δε, αφού με το χέρι του τους έκανε νόημα να σιωπήσουν, τους διηγήθηκε πως ο Κυριος τον έβγαλε από την φυλακήν και είπε· “αναφέρατε στον Ιάκωβον και στους αδελφούς αυτά”. Και αφού εβγήκε από το σπίτι, έφυγε από την πόλιν και επήγε εις άλλο μέρος.

Εὐαγγέλιο: ( Ίωάν. η΄42- 52 )
Ιω. 8,42             εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ ὁ Θεὸς πατὴρ ὑμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε ἂν ἐμέ· ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω· οὐδὲ γὰρ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα, ἀλλ᾿ ἐκεῖνός με ἀπέστειλε.
Ιω. 8,42                    Απεκρίθη εις αυτούς ο Ιησούς· “εάν πράγματι ο Θεός ήτο πατήρ σας, θα αγαπούσατε εμέ· διότι εγώ έχω προέλθει από τον Θεόν και έχω έλθει εις σας με την ενανθρώπησίν μου. Διότι και στον κόσμον δεν ήλθα από τον ευατόν μου, αλλά με έστειλεν Εκείνος.
Ιω. 8,43             διατί τὴν λαλιὰν τὴν ἐμὴν οὐ γινώσκετε; ὅτι οὐ δύνασθε ἀκούειν τὸν λόγον τὸν ἐμόν.
Ιω. 8,43                    Διατί δε δεν κατανοείτε και δεν δέχεσθε την διδασκαλίαν μου; Διότι, σας το λέγω εγώ, δεν ημπορείτε λόγω της αμαρτωλότητός σας να ακούετε με ηρεμίαν και με ευλάβειαν τα λόγια μου.
Ιω. 8,44             ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
Ιω. 8,44                    Σεις έχετε πατέρα τον διάβολον, από τον οποίον και κατάγεσθε και θέλετε να εκτελήτε τας πονηράς επιθυμίας του πατρός σας. Εκείνος από την αρχήν της δημιουργίας του ανθρώπου ήτο ανθρωποκτόνος και ποτέ δεν έχει σταθή ούτε και στέκεται εις την αλήθειαν, διότι δεν υπάρχει μέσα του, ούτε αλήθεια ούτε επιθυμία δια την αλήθειαν. Οταν λέγη το ψεύδος, το ανασύρει και το λέγει από τον ευατόν του, διότι είναι ψεύτης, και ο πατήρ και ο εφευρέτης του ψεύδους.
Ιω. 8,45             ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω, οὐ πιστεύετέ μοι.
Ιω. 8,45                    Εγώ όμως λέγω πάντοτε την αλήθειαν, και εν τούτοις σεις δεν με πιστεύετε, διότι ακριβώς σεις είσθε τέκνα του ψεύτου διαβόλου.
Ιω. 8,46             τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας; εἰ δὲ ἀλήθειαν λέγω, διατί ὑμεῖς οὐ πιστεύετέ μοι;
Ιω. 8,46                    Ποίος από σας είναι δυνατόν να με ελέγξη έστω και δια την παραμικροτέραν αμαρτίαν; Εάν δε εγώ, καθό αναμάρτητος, λέγω πάντοτε την αλήθειαν, διατί σεις δεν με πιστεύετε;
Ιω. 8,47             ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει· διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέ.
Ιω. 8,47                    Εκείνος που κατάγεται από τον Θεόν, ακούει με προσοχήν και ευλάβειαν τα λόγια του Θεού· δια τούτο σεις δεν δίδετε σημασίαν στους λόγους του Θεού, διότι δεν είσθε από τον Θεόν”.
Ιω. 8,48             ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπον αὐτῷ· οὐ καλῶς λέγομεν ἡμεῖς ὅτι Σαμαρείτης εἶ σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις;
Ιω. 8,48                    Ωργισμένοι, διότι εθεώρησαν αυτά ύβριν εναντίον των οι Ιουδαίοι, απήντησαν και του είπαν· “καλά δεν λέγομεν ημείς, ότι είσαι Σαμαρείτης, δηλαδή εχθρός των Ιουδαίων, και ότι έχεις δαιμόνιον, που σε κινεί να λέγης αυτάς τας ύβρεις εναντίον μας;”
Ιω. 8,49             ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· ἐγὼ δαιμόνιον οὐκ ἔχω, ἀλλὰ τιμῶ τὸν πατέρα μου, καὶ ὑμεῖς ἀτιμάζετέ με.
Ιω. 8,49                    “Εγώ δεν έχω δαιμόνιον, αλλά με όσα λέγω και πράττω, τιμώ τον Πατέρα μου και σεις αντί να δεχθήτε όσα δια τον Πατέρα λέγω, με εξευτελίζετε και με υβρίζετε,
Ιω. 8,50             ἐγὼ δὲ οὐ ζητῶ τὴν δόξαν μου· ἔστιν ὁ ζητῶν καὶ κρίνων.
Ιω. 8,50                    Δεν δίδω όμως σημασίαν εις τας ύβρεις σας, διότι εγώ δεν ζητώ να δοξασθώ εκ μέρους των ανθρώπων. Υπάρχει ο Πατήρ, ο οποίος θέλει και ζητεί να με δοξάση και ο οποίος θα κρίνη ανάμεσα εις εμέ και εις σας.
Ιω. 8,51             ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τὸν λόγον τὸν ἐμὸν τηρήσῃ, θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα.
Ιω. 8,51                     Σας διαβεβαιώνω, ότι όποιος εφαρμόσει τα λόγια μου εις την ζωήν του, δεν θα αντικρύση ποτέ τον αιώνιον πνευματικόν θάνατον-δηλαδή τον χωρισμόν του από τον Θεόν-την αιωνίαν κόλασιν”.
Ιω. 8,52             εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· νῦν ἐγνώκαμεν ὅτι δαιμόνιον ἔχεις. Ἀβραὰμ ἀπέθανε καὶ οἱ προφῆται, καὶ σὺ λέγεις, ἐάν τις τὸν λόγον μου τηρήσῃ, οὐ μὴ γεύσηται θανάτου εἰς τὸν αἰῶνα;
Ιω. 8,52                    Είπαν τότε εις αυτόν οι Ιουδαίοι· “τώρα πλέον εκαταλάβαμε καλά, ότι έχεις δαιμόνιον. Ο Αβραάμ επέθανε και οι προφήται επέθαναν και συ λέγεις· Οποιος τηρήσει τον λόγον μου δεν θα παθάνη ποτέ;

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Τά οὐσιαστικά προβλήµατα µέ τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο (Παρέµβαση στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας, Μάϊος 2016)



Τά οὐσιαστικά προβλήµαταµέ τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο
 
(Παρέµβαση στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας, Μάϊος 2016)
 
 Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
 
 Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος πού πρόκειται νά συνέλθη τόν Ἰούνιο τοῦ 2016 στήν Κρήτη ἦταν «προσδοκία» πολλῶν, πού τήν ὁραµατίσθηκαν, ἑτοιµάσθηκαν, κουράστηκαν, καί τώρα ὁδηγεῖται πρός τήν σύγκλησή της. Τά ἐρωτήµατα τά ὁποῖα τίθενται εἶναι ἐάν ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος εἶναι αὐτή πού περίµεναν ὅσοι τήν ὁραµατίσθηκαν. Γράφονται καί λέγονται πολλά γιά τό θέµα αὐτό, ἄλλοι ἐκφράζουν τήν χαρά τους, γιατί ἐπιτέλους ἦλθε αὐτή ἡ ποθητή ὥρα, ἄλλοι ἐκφράζουν ἔντονο προβληµατισµό, ἔντονο δισταγµό καί ἄλλοι αἰσθάνονται πλήρη ἀπογοήτευση. Στήν µικρή αὐτή τοποθέτηση θά περιορισθῶ σέ µερικές ἐπισηµάνσεις.

1. Σύνοδος Προκαθηµένων
Ἡ µέλλουσα νά συνέλθη Σύνοδος ἔχει χαρακτηρισθῆ ὡς Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στήν πραγµατικότητα ὅµως θά εἶναι Σύνοδος τῶν Προκαθηµένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Τήν ἄποψη αὐτήν τήν στηρίζω στό ὅτι ὅλες οἱ κρίσιµες ἀποφάσεις ἐλήφθησαν ἀπό τούς Προκαθηµένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γέροντας Σάββας Λαυρεώτης : ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΘΑ ΕΠΕΙΔΗ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ


Ἐνοχλοῦνται διότι, ὄχι μόνον δέν συμφωνοῦμε μέ τά πραττόμενα ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἀλλά καί δέν ἀποδεχόμαστε τίς κατά καιρούς αἱρετίζουσες θέσεις καί πρακτικές του. Πῶς ὅμως νά συμφωνήσουμε μέ τίς θέσεις καί τίς πρακτικές αὐτές τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος σέ μόνιμη βάση ἀποκαλεῖ τόν αἱρετικό Πάπα «ἀδελφό» του καί ἀναγνωρίζει στήν Παπική αἵρεση ἐκκλησιαστικότητα; Ὁλόκληρες Σύνοδοι, ὅπως Η’ ἐπὶ Μ. Φωτίου (879-880), οἱ Ἡσυχαστικὲς Σύνοδοι τοῦ 1341, 1347, 1451 (Θ΄ Οἰκουμενική), οἱ νεότερες Πατριαρχικὲς Σύνοδοι τῆς ΚΠόλεως (1722, 1727, 1838 κ.ἄ), ἀλλὰ καὶ οἱ θεοφώτιστοι ἅγιοι Πατέρες ἅγιος Μάρκος Ἐφέσου, ἅγιος Ἀθανάσιος Πάριος, ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως μὲ εὐαγγελική, πατερικὴ καὶ ἁγιοσυνοδικὴ θεολογικὴ τεκμηρίωση καταδικάζουν ἀπερίφραστα ὡς αἱρετικούς τους Λατίνους ἢ τοὺς Λατινόφρονες.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ Ἱεραρχία νά προβῆ εἰς ἐνοποίησιν τῆς Ἑλλάδος”


Η ΙΕΡΑΡΧΙA ΝΑ ΠΡΟΒΗ ΕΙΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΙΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
 
Γράφει ο κ. Γεώργιος Παπάς, θεολόγος
 
Ουδεμία διάψευσις διά την απαίτησιν του κ. Βαρθολομαίου να του εκχωρήση η Ελληνική Κυβέρνησις την Βόρειον Ελλάδα
 
Εις την Εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» της 5-4-2016 εδημοσιεύθη συγκλονιστικό άρθρο του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη, με τίτλο ««Ο Παναγιώτατος ετόλμησε να ζητήση από την κυβέρνησιν τας "Νέας Χώρας"»!».
Στο ιστορικό κείμενο καταχωρείται πληροφορία, προερχομένη από Υψηλούς Παράγοντες της Ελλάδος, ότι, ο Προκαθήμενος της Εκ­κλησίας Κωνσταντινουπόλεως, ετόλμησε να θέση το απαράδεκτο αντεθνικό αίτημα να τεμαχίσουμε την Ελλάδα στα δύο και να του «παραχωρήσουμε» την μισό τμήμα, δηλ. την Βόρειο Ελλάδα!
Παρήλθεν ικανός χρόνος από το συγκλονιστικό δημοσίευμα, αλλά, δεν υπήρξε διάψευσις, ούτε από την Εκκλησία της Ελλάδος, ούτε από την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, ούτε από την Κυβέρνησι των Ελλήνων. Μόνον σιωπή. Ένοχη σιωπή;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης γιά τόν Οἰκουμενισμό

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

 Καί πρέπει ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι νά παραιτηθῶμεν παντός διαλόγου πρός αἱρετικούς, κατά τήν ὀρθήν συμβουλήν τοῦ Θεορρήμονος Ἀποστόλου Παύλου,”αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδῶς ὅτι ἐξήστραπτεν ὁ τοιοῦτος ἁμαρτάνων ὤν αὐτοκατάκριτος…”. Πρός τί λοιπόν ἡ τόση προθυμία πρός μετάβασιν εἰς Ρώμην, πρός τί ἡ ἐπίμονος ἐκζήτησις ὑφ’ ἡμῶν διαλόγων;

29 Μαΐου Συναξαριστής. Θεοδοσίας Παρθενομάρτυρος, Κυρίλλου Μάρτυρα, Ὀλβιανοῦ Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἀνδρός καὶ τῆς συζύγου αὐτοῦ τῶν μαρτύρων, Ρεστιτούτου Μάρτυρος, Ἀλεξάνδρου Πατριάρχου, Μαξιμίνου Ἐπισκόπου, Σισιννίου Ἱερομάρτυρα και τῶν σὺν αὐτῷ Μαρτυρίου καὶ Ἀλεξάνδρου, Μαξίμου Ἐπισκόπου, Ἱερεμίου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Θεοδοσίας Ὁσιομάρτυρος, τῶν Ὁσίων Βότου, Φήλικος καὶ Ἰωάννου τῶν Ἐρημιτῶν, Ἐθελμπέρτου βασιλέως, Ὑπομονῆς Ὁσίας, Ἀνδρέου Νεομάρτυρος, Ἰωάννου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, Ἰωάννου Νάννου του νεομάρτυρος, Εὐθυμίου Ἱερομάρτυρος, Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου «Ἐγγύηση τῶν Ἁμαρτωλῶν»

Ἡ Ἁγία Θεοδοσία ἡ Παρθενομάρτυρας
 
Ἡ Ἁγία Παρθενομάρτυς Θεοδοσία καταγόταν ἀπὸ τὴν Τύρο τῆς Φοινίκης καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.). Σὲ ἡλικία δέκα ὀκτὼ ἐτῶν διέπρεπε τόσο γιὰ τὴν εὐσέβεια, ὅσο καὶ γιὰ τὸ ζῆλο της ὑπὲρ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, διαδίδοντας αὐτὴ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρισσῶν γυναικῶν καὶ ἑλκύοντας πολλὲς ἀπὸ αὐτές.
Κατὰ τὸ πέμπτο ἔτος τῶν διωγμῶν, βρισκόμενη στὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης, συνελήφθη καὶ δέσμια ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντα Οὐρβανοῦ. Ἐπειδὴ ἡ Ἁγία δὲν πειθόταν νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, διατάχθηκε ὁ σκληρὸς βασανισμὸς αὐτῆς.
Τῆς κόπηκαν οἱ μαστοὶ καὶ τῆς καταξεσκίσθηκαν τὰ πλευρά, ἡμιθανὴς δέ, πιεζόταν νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν Χριστό. Ἡ Θεοδοσία, μὲ φωνὴ ποὺ μόλις ἀκουγόταν, δήλωσε καὶ πάλι ὅτι ἦταν καὶ θὰ παρέμενε Χριστιανή. Τότε ὁ Οὐρβανός, γεμάτος ἀπὸ ὀργή, διέταξε, ἀφοῦ βασανισθεῖ σκληρότερα, νὰ ριχθεῖ στὴ θάλασσα, ὅπου ἔλαβε καὶ τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς δόσιν θεόσδοτον, τὴν παρθενίαν τὴν σήν, ἀγῶσιν ἀθλήσεως, Θεοδοσία σεμνή, τῷ Λόγῳ προσήγαγες· ὅθεν πρὸς ἀθανάτους, μεταστᾶσα νυμφῶνας, πρέσβευε Ἀθληφόρε, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων, ῥυσθῆναι ἐκ πολυτρόπων, ἡμᾶς συμπτώσεων.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 29 Μαΐου

   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 29 Μαΐου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής