Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς 12 Φεβρουαρίου


Ἀπόστολος: ( Α΄Κορ. ς΄ 12 - 20 )
Α Κορ. 6,12        Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος.
Α Κορ. 6,12              Ολα μου επιτρέπεται να τα κάμω, όπως π.χ. να τρώγω και να πίνω χωρίς διακρίσεις, αλλά δεν είναι συμφέρον να πράττω όλα. Ολα μου επιτρέπονται, αλλ' εγώ δεν θα εξουσιασθώ και δεν θα υποδουλωθώ εις τίποτε.
Α Κορ. 6,13        τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι·
Α Κορ. 6,13               Τα φαγητά είναι δια την κοιλίαν και η κοιλία δια τα φαγητά. Ο δε Θεός θα καταργήση και αυτά και εκείνην εις την μέλλουσαν ανάστασιν των σωμάτων. Δεν είναι η τροφή, που μας κάνει αμαρτωλούς ενώπιον του Θεού. Αυτό όμως δεν ισχύει προκειμένου περί της ηθικής καθαρότητος, διότι το σώμα δεν έχει γίνει δια την πορνείαν και τας σαρκικάς επιθυμίας, αλλά δια τον Κυριον, που είναι κεφαλή του πνευματικού σώματος της Εκκλησίας· και ο Κυριος είναι δια το σώμα, δια να κατοική εις αυτό και το αγιάζη.
Α Κορ. 6,14        ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.
Α Κορ. 6,14              Αφού δε ο Θεός και τον Κυριον ανέστησεν εκ νεκρών, και ημάς όλους, που αποθνήσκομεν και το σώμα μας διαλύεται, θα μας αναστήση εκ νεκρών με την παντοδυναμίαν του.
Α Κορ. 6,15        οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο.
Α Κορ. 6,15               Δεν γνωρίζετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη του Χριστού, (ο οποίος είναι κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας); Να αποτραβήξω, λοιπόν, και να πάρω τα μέλη του Χριστού και να τα κάνω μέλη πόρνης; Μη γένοιτο.
Α Κορ. 6,16        ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν·
Α Κορ. 6,16              Η δεν γνωρίζετε, ότι εκείνος ο οποίος προσκολλάται και ενώνεται με την πόρνην είναι ένα σώμα με αυτήν; Διότι αυτό λέγει η Γραφή· “θα γίνουν, λέγει, οι δύο, άνδρας και γυναίκα, μια σάρκα, εν σώμα”.
Α Κορ. 6,17        ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι.
Α Κορ. 6,17               Εκείνος όμως που προσκολλάται και ενώνεται με τον Κυριον, γίνεται κατά μυστηριώδη τρόπον ένα πνεύμα με αυτόν, γεμίζει ολόκληρος και αγιάζεται από αυτόν.
Α Κορ. 6,18        φεύγετε τὴν πορνείαν. πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει.
Α Κορ. 6,18              Αποφεύγετε πάντοτε με όλην σας την δύναμιν τον μολυσμόν της πορνείας. Καθε άλλο αμάρτημα, που ήθελε πράξει ο άνθρωπος, είναι αμάρτημα που διαπράττεται έξω από το σώμα και δεν το βλάπτει αμέσως και κατ' ευθείαν τόσον πολύ. Ενώ εκείνος που πορνεύει, αμαρτάνει εναντίον αυτού τούτου του σώματος, το οποίον και μολύνει και βλάπτει κατά τρόπον άμεσον και ταχύν.
Α Κορ. 6,19        ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν;
Α Κορ. 6,19              Η δεν γνωρίζετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, που κατοικεί μέσα σας, και το έχετε λάβει από τον Θεόν και άρα δεν ανήκετε στον εαυτόν σας;
Α Κορ. 6,20        ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.
Α Κορ. 6,20              Διότι έχετε εξαγορασθή με πολύτιμον τίμημα, δηλαδή με το ανεκτίμητον αίμα του Χριστού. Αποφεύγετε, λοιπόν, κάθε σαρκικήν εκτροπήν, που μολύνει το σώμα, και δοξάσατε τον Θεόν με όλην σας την προσωπικότητα, με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι του Θεού.
Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ιε΄ 11 - 32 )
Λουκ. 15,11        Εἶπε δέ· ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς.
Λουκ. 15,11                Είπε δε ακόμη και την εξής παραβολήν· “ένας άνθρωπος είχε δύο υιούς.
Λουκ. 15,12        καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον.
Λουκ. 15,12               Και είπε ο νεώτερος από αυτούς στον πατέρα· πατέρα, δος μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει. Και ο πατέρας εμοίρασε εις αυτούς την περιουσίαν του.
Λουκ. 15,13        καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως.
Λουκ. 15,13               Και ύστερα από ολίγας ημέρας ο νεώτερος υιός εμάζευσεν όλα ανεξαιρέτως όσα του είχε δώσει ο πατέρας και εταξίδεψε εις μακρυνήν χώραν. Και εκεί εσπατάλησε την περιουσίαν του ζων ένα βίον άσωτον, παραλυμένον και ασυλλόγιστον.
Λουκ. 15,14        δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι.
Λουκ. 15,14               Οταν δε εξώδευσε όλα όσα είχε, έπεσε μεγάλη πείνα εις την χώραν εκείνην και αυτός ήρχισε να στερήται και να πεινά.
Λουκ. 15,15        καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους.
Λουκ. 15,15               Και από την πείναν πλέον ζαλισμένος επήγε και προσκολλήθηκε σαν δούλος εις ένα από τους κατοίκους της χώρας εκείνης. Και αυτός τον έστειλε εις τα χωράφια του, να βόσκη χοίρους.
Λουκ. 15,16        καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ.
Λουκ. 15,16               Και επιθυμούσε να γεμίση την κοιλίαν του από τα ξυλοκέρατα, που έτρωγαν οι χοίροι, αλλά κανείς δεν του έδιδε, διότι οι υπηρέται τα προώριζαν δια τους χοίρους.
Λουκ. 15,17        εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι!
Λουκ. 15,17               Καποιαν όμως ημέραν συνήλθεν από την ζάλην και το κατάντημα της αμαρτωλής ζωής του και είπε· Ποσοι μισθωτοί του πατέρα μου έχουν με το παραπάνω ψωμιά και φαγητά, εγώ δε χάνομαι από την πείναν;
Λουκ. 15,18        ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου.
Λουκ. 15,18               Και αμέσως επήρε την απόφασιν της επιστροφής και είπε· Θα σηκωθώ, θα υπάγω προς τον πατέρα μου και θα του πω· πατέρα μου, ημάρτησα στον ουρανόν εμπρός στον Θεόν και τους αγγέλους του· ημάρτησα και ενώπιόν σου, διότι περιφρόνησα την πατρικήν σου αγάπην και δεν ελογάριασα την λύπην, που θα σου προξενούσα με την φυγήν μου.
Λουκ. 15,19        οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου.
Λουκ. 15,19               Δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου και να φέρω το τιμημένο όνομά σου· κάμε με σαν ένα από τους υπηρέτας σου.
Λουκ. 15,20        καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.
Λουκ. 15,20              Και έθεσε εις εφαρμογήν την καλήν του απόφασιν. Εσηκώθη και ήλθε προς τον πατέρα του. Ενώ δε ακόμη ευρίσκετο εις μακρυνήν απόστασιν, ο πατέρας του, που από καιρόν τώρα τον επερίμενε και παρατηρούσε πάντοτε με λαχτάρα στον δρόμον, τον είδε και τον εσπλαγχνίσθη, έτρεξε εις προϋπάντησίν του, έπεσε με στοργήν απέραντον στον τράχηλον του παιδιού του, το αγκαλιασε και το εγέμισε φιλήματα.
Λουκ. 15,21        εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱός· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου.
Λουκ. 15,21               Συντετριμμένος ο υιός από την απέραντον αυτήν στοργήν είπε στον πατέρα του· Πατέρα, ημάρτησα στον ουρανόν και ενώπιόν σου και δεν είμαι άξιος να ονομασθώ υιός σου.
Λουκ. 15,22        εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς δούλους αὐτοῦ· ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτύλιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας,
Λουκ. 15,22              Ο δε πατέρας τον διέκοψε, εστράφη προς τους δούλους, που είχαν μαζευθή εκεί, και είπε· Βγάλτε την πιο καλή φορεσιά και ενδύσατέ τον, και δώστε του το δακτυλίδι εις τα χέρια, σαν αυτό που φορούν οι ελεύθεροι και οι κύριοι. Δώστε του υποδήματα εις τα πόδια, δια να μη περπατή ξυπόλητος όπως οι δούλοι.
Λουκ. 15,23        καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν,
Λουκ. 15,23              Και φέρτε το θρεφτό μοσχάρι, σφάξτε το και ετοιμάστε το πιο πλούσιο τραπέζι, δια να πανηγυρίσωμε το εξαιρετικά χαρμόσυνο αυτό γεγονός. Και αφού φάμε, ας ευφρανθούμε όλοι.
Λουκ. 15,24        ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη. καὶ ἤρξαντο εὐφραίνεσθαι.
Λουκ. 15,24              Διότι ο υιός μου αυτός ήτο νεκρός και αναστήθηκε, χαμένος ήτο και ευρέθηκε. Και ήρχισαν να ευφραίνωνται. (Αγγελοι και δίκαιοι καλούνται από τον Θεόν να χαρούν και να ευφρανθούν, όταν ένας αμαρτωλός, που εγκατέλειψε τον Θεόν και εσπατάλησε τα θεία δώρα εις την αμαρτίαν και εβυθίσθη στον εξευτελισμόν και την κοινήν περιφρόνησιν, μετανοήση ειλικρινώς, επανέλθη προς τον Πατέρα και ξαναπάρη την υιοθεσίαν και την πρώτην του θέσιν).
Λουκ. 15,25        Ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ· καὶ ὡς ἐρχόμενος ἤγγισε τῇ οἰκίᾳ ἤκουσε συμφωνίας καὶ χορῶν,
Λουκ. 15,25              Αλλά ο μεγαλύτερος υιός ευρίσκετο στο χωράφι και καθώς την ώραν που ήρχετο επλησίασε στο σπίτι, ήκουσε μουσικά όργανα και τραγούδια και χορούς.
Λουκ. 15,26        καὶ προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν παίδων ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα.
Λουκ. 15,26              Και αφού εκάλεσε ένα από τους υπηρέτας, τον ηρώτησε τι άραγε είναι αυτά που γίνονται.
Λουκ. 15,27        ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἥκει καὶ ἔθυσεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, ὅτι ὑγιαίνοντα αὐτὸν ἀπέλαβεν.
Λουκ. 15,27              Εκείνος δε του είπε ότι· Ηλθε ο αδελφός σου και ο πατέρας σου έσφαξε το θρεπτό μοσχάρι, διότι με μεγάλην χαράν τον είδε και τον υπεδέχθη υγιή.
Λουκ. 15,28        ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν.
Λουκ. 15,28              Εθύμωσε δε αυτός και δεν ήθελε να εισέλθη στο σπίτι και να παρακαθίση στο χαρμόσυνο τραπέζι. Οταν ο πατέρας επληροφορήθη αυτό, εβγήκε έξω προς τον μεγαλύτερον υιόν και με στοργήν πολλήν τον παρακαλούσε.
Λουκ. 15,29        ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ πατρί· ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ·
Λουκ. 15,29              Εκείνος όμως πικραμένος απεκρίθη με δυσφορίαν μεγάλην και του είπε· Ιδού τόσα χρόνια σε υπηρετώ και ποτέ δεν κατεπάτησα την εντολή σου. Και όμως εις εμέ δεν έδωσές ποτέ ένα κατσίκι, δια να εφρανθώ με τους φίλους μου.
Λουκ. 15,30        ὅτε δὲ ὁ υἱός σου οὗτος, ὁ καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.
Λουκ. 15,30              Οταν δε ήλθε το παιδί σου αυτό, που κατέφαγε το βιο σου με πόρνας, έσφαξες προς χάριν του το θρεπτό μοσχάρι.
Λουκ. 15,31        ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶ, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σά ἐστιν·
Λουκ. 15,31               Είπε δε εις αυτόν ο πατέρας· Παιδί μου, συ πάντοτε είσαι μαζή μου και όλα τα υπάρχοντά μου είναι δικά σου και ποτέ από τίποτε δεν σε εστέρησα.
Λουκ. 15,32        εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη.
Λουκ. 15,32              Επρεπε δε και συ να ευρανθής και να χαρής, διότι ο αδελφός σου αυτός ήτο νεκρός και αναστήθηκε, χαμένος και ξαναβρέθηκε”. (Αγανακτούσαν οι υψηλόφρονες Φαρισαίοι, όταν έβλεπαν τον Κυριον να δέχεται με στοργήν τους μετανοούντας αμαρτωλούς και να τους ανακηρύσση πολίτας της βασιλείας του. Εγωπαθείς και ιδιοτελείς, καθώς ήσαν οι Φαρισαίοι και οι όμοιοι με αυτούς, τυπικώς μόνον και εξωτερικώς τιμώντες τον Θεόν, απεξένωσαν τον ευατόν των από την αγάπην του Θεού και από την χαρμόσυνον επικοινωνίαν με τους πολίτας της βασιλείας των ουρανών).

Ἡ μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο (Κυριακή του Ασώτου)


Ἰωὴλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας)
‹‹Ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν››
Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου, ποὺ διαβάζεται σήμερα στὶς Ἐκκλησίες, χαρακτηρίζεται ἀπὸ τοὺς ἑρμηνευτὲς ὡς ἕνα μαργαριτάρι ἀνάμεσα στὶς παραβολὲς ἢ ὡς Εὐαγγέλιο ἀνάμεσα στὸ Εὐαγγέλιο. Μερικοὶ τὴν ὀνομάζουν παραβολὴ τοῦ πρεσβύτερου (μεγαλύτερου) υἱοῦ. Πράγματι, χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ στάση τοῦ πρεσβύτερου υἱοῦ, ὅταν ἦλθε στὸ σπίτι καὶ πληροφορήθηκε τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ νεότερου ἀδελφοῦ του.Δὲν ἤθελε νὰ μπεῖ καὶ κατηγοροῦσε τὸν πατέρα του ὅτι τάχα τὸν ἀδικεῖ. Ἡ κατηγορία ἑστιαζόταν στὸ ὅτι αὐτὸς δούλευε νύχτα καὶ ἡμέρα καὶ δὲν ἀμειβόταν ἐπαρκῶς, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν ἄσωτο υἱὸ ποὺ ἔφαγε τὸ βίο του μετὰ πορνῶν, καὶ στὸ τέλος, ὅταν γύρισε, ἔτυχε καὶ καλῆς ὑποδοχῆς. Ἂς δοῦμε τὸν πρεσβύτερο υἱὸ τῆς παραβολῆς.
Ποιὸς εἶναι ὁ πρεσβύτερος υἱός;
Οἱ περισσότεροι ἑρμηνευτὲς λέγουν πὼς ὁ μεγαλύτερος υἱὸς ἦσαν οἱ Φαρισαῖοι.Ἐπειδὴ οἱ τελῶνες κι οἱ ἁμαρτωλοὶ πλησίαζαν τὸν Χριστὸ καὶ Τὸν ἄκουγαν, καὶ προφανῶς μερικοὶ μετανοοῦσαν, αὐτὸ δὲν ἄρεσε στοὺς Φαρισαίους.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Πάτερ ἡμῶν». ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ.


ΠΡΟΣΕΥΧΗ, πού είναι πολύτιμη κληρονομιά όλων των χριστιανών, αποτελεί την κύρια ασχολία των αγίων ερημιτών. Αυτή είναι η τροφή τους, αυτή είναι το βιβλίο τους, αυτή είναι η επιστήμη τους, αυτή είναι η ζωή τους. Ο μεγάλος ερημίτης άγιος Ιωάννης, ο Πρόδρομος του Κυρίου, ήταν εργάτης της προσευχής, αλλά ήταν καί δάσκαλός της. Αυτή τη μεγάλη επιστήμη, πού ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό, τη δίδασκε ο τίμιος Πρόδρομος στους μαθητές του, όπως αναφέρει το Ευαγγέλιο.
Οι μαθητές του Κυρίου επιθυμούσαν να διδαχθούν από τον ίδιο τον Διδάσκαλό τους πώς να προσεύχονται. Βάσιμη και δίκαιη επιθυμία! Της αληθινής προσευχής αληθινός διδάσκαλος είναι μόνο ο Θεός. Οι άνθρωποι- διδάσκαλοι, ακόμα καί οι άγιοι, δίνουν μόνο τίς βασικές γνώσεις γιά την προσευχή καί υποδεικνύουν τη σωστή διάθεση μέ την οποία γίνεται δυνατή η οικείωση της μακάριας διδαχής γιά την προσευχή. Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα είναι πού διδάσκει την προσευχή, μέ τη χορήγηση σκέψεων καί αισθημάτων υπερφυσικών, πνευματικών.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Συγκλονιστική ἐμπειρία ἀπό τήν ἄλλη ζωή ἀπό τόν Ἅγιο Ἐλευθέριο


Ο π. Γεράσιμος Φωκάς όπως τον ζούμε

“Έχω ιδιαίτερη σχέση με τον Άγιο Ελευθέριο, γιατί είχε ιδιαίτερη σχέση και η γιαγιά μου”.
Αυτή ήταν η εισαγωγή του, όταν μας πρωτοδιηγήθηκε αυτό που συνέβη στην Ελευθερία, μητέρα του πατέρα του. Τώρα μπορείτε κι εσείς να τον ακούσετε:
Αδελφοί μου, οι μέρες που ζούμε είναι αποκαλυπτικές. Πράγματι, το βλέπουμε όλοι, το ζούμε όλοι. Η κρίση είναι τρομακτική από πάσης πλευράς, πρωτοφανής, οικονομική, ψυχική, πνευματική βαθύτατη. Απόγνωση φοβερή, όπως λέει το Άγιο Ευαγγέλιο, ακαταστασία, ανασφάλεια φοβερή.
Κοντά στον Άγιο Ελευθέριο που γιορτάζουμε σήμερα, ήτανε μια γυναίκα, πριν 100 χρόνια ... ήτανε μια γυναίκα που είχε εφτά παιδιά, πέντε αγόρια και δύο κορίτσια. Τότε θέριζε φοβερή αρρώστια, η δυσεντερία, δεν είχαν δυνατότητες, αντιβιοτικά, γιατρούς, νοσοκομεία και πέθαιναν οι άνθρωποι, τα μικρά παιδιά, θέριζε χωριά, έκλεινε σπίτια. Τότε ζούσε αυτή η γυναίκα, την λέγαν Ελευθερία, Θεός σχωρέστην, έμενε δίπλα στον Άη Λευτέρη. Ήταν ζορισμένη πολύ, χωρίς άντρα, με πολλά παιδιά, φτώχεια. Της αρρώστησαν δύο παιδιά, το ένα τριών, το άλλο δεκατριών. Πέθανε το ένα παιδί....
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Χριστός εἶναι ὁ θεραπευτής τῶν ἀνθρώπων (Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς ΙΖ΄ Ματθαίου)


(Ματθ. ιε΄, 21-28)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. 
Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις!
Ερμηνεία
Ο Ιησούς Χριστός ήταν γνωστός όχι μόνο στους Ιουδαίους, αλλά και στους ειδωλολάτρες. Στο σημερινό Ευαγγέλιο παρουσιάζεται και η αλληγορική εικόνα οι μεν Ιουδαίοι να παρομοιάζονται με παιδιά που τρώγουν τον άρτο, ενώ οι άλλοι με κυνάρια που χορταίνουν με τα ψίχουλα «ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν» (Ματθ. 15, 27). Οι Ιουδαίοι ήταν προορισμένοι να φάγουν όλο τον άρτο, δηλαδή τις ευεργεσίες του Θεού, ενώ οι ειδωλολάτρες «τὴν μερικὴν εὐεργεσίαν», όπως παρατηρεί ο ιερός Θεοφύλακτος.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἔργα ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ


Η ουσιώδης τιμωρία, ωστόσο, τού πεσμένου ανθρώπου συνίσταται στον ψυχικό θάνατο. Ο θάνατος αυτός βρήκε τον παραβάτη της θείας εντολής αμέσως μετά την παράβαση. Τότε ο άνθρωπος στερήθηκε τον θείο Ένοικο του, το Άγιο Πνεύμα, που αποτελούσε, θα λέγαμε, την ψυχή ολόκληρης της υπάρξεώς του, έμεινε μόνος μέ τή δηλητηριασμένη από την αμαρτία φύση του και ήρθε σε κοινωνία μέ τή φύση των δαιμόνων.
Λόγω της υποταγής τους στήν αμαρτία καί στον θάνατο, τά δύο στοιχεία της υπάρξεως του ανθρώπου, το υλικό (σώμα) καί το πνευματικό (ψυχή), διασπάστηκαν, απομονώθηκαν καί άρχισαν να εναντιώνονται τό ένα στο άλλο. Τό σώμα πολεμάει την ψυχή καί η ψυχή το σώμα. Η ψυχή, πάλι, βρίσκεται σε σύγκρουση μέ τον ίδιο της τον εαυτό, καθώς τα μέρη καί οι δυνάμεις της διαμάχονται μεταξύ τους. Ο όλος άνθρωπος βρίσκεται σε πλήρη διαταραχή καί σύγχυση.

Ἔμφυλες ταυτότητες


«Πόσες πολιτικές και πρακτικές ανέχθηκαν οι άνθρωποι
και απέναντι σε πόσες άλλες αδιαφόρησαν,
επειδή δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν
τη φρίκη στην οποία θα οδηγούσαν…
Αλλά κυρίως, να εξασκηθούμε στην άσκηση των δημοκρατικών μας αντανακλαστικών,
στην ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε τον κίνδυνο πριν ακόμη αυτός γιγαντωθεί
και στην αποφασιστικότητά μας να υπερασπιζόμαστε με θάρρος και αποφασιστικότητα
τα δημοκρατικά και ανθρωπιστικά ιδανικά.»

Απόσπασμα από το μήνυμα
του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κωνσταντίνου Γαβρόγλου, 
για την 27
η Ιανουαρίου 2017, ημέρα μνήμης των θυμάτων του ολακαυτώματος


 Πώς διαλύεις μια κοινωνία, ένα λαό, ένα έθνος; Ξεκινάς από την κατάλυση-αποδόμηση των θεσμών, αρχών, αξιών, οτιδήποτε τέλος πάντων κρατάει αυτή την κοινωνία, όρθια, υγιή, παραγωγική. Ποιοι είναι αυτοί οι βασικοί θεσμοί, αρχές, αξίες ή πώς προάγονται, από πού; Αυτός είναι ο στόχος όσων θέλουν να χειραγωγήσουν, καταστρέψουν και εξαφανίσουν ανθρώπους, κοινωνίες, λαούς.
Από τη μικρή μας ηλικία ξέρουμε ότι είναι η οικογένεια, η πατρίδα, η θρησκεία, η γλώσσα, η ιστορία. Την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται όλοι τη γνωρίζουμε και τη βιώνουμε στην καθημερινή μας ζωή.
Ακούμε πολλές φορές να λένε, πώς όλα ξεκινούν από την οικογένεια. Αν το παιδί πάρει γερές και σωστές βάσεις από την οικογένειά του, αν έχει αρχές, αξίες και ιδανικά, τότε αυτά θα τα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή. Αυτά θα’ χει μαζί του και αργότερα το παιδί – έφηβος - ενήλικας, όταν θα βγει από το κλειστό και περιορισμένο σύνολο της οικογένειας σ’ ένα ευρύτερο που είναι αυτό της παρέας, του σχολείου, της κοινωνίας στο τέλος, όπου θα εργαστεί και θα προσφέρει. Κατά συνέπεια, αν έχουμε υγιή παιδιά, θα’ χουμε και υγιείς εφήβους, υγιείς ενήλικες, υγιή κοινωνία, υγιές έθνος. Κάποιοι, όμως, δεν το θέλουν αυτό. Και ξεκινούν μεθοδικά την αποδόμηση-αποσύνθεση της κοινωνίας από την κατάλυση του θεσμού της οικογένειας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Γέμισε τήν καρδιά μου μέ τήν ἀγαθότητά Σου! »


Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μιά ἐλεύθερη δύναμη. Μπορεῖ νά γίνει δύναμη εἴτε τοῦ καλοῦ εἴτε τοῦ κακοῦ, ἀνάλογα μέ τήν κατεύθυνση πού ἐσύ τῆς δίνεις.
Κύριε, Παντοδύναμε! Δυνάμωσε τήν ἀδύναμη ψυχή μου στήν ἀπόκτηση κάθε ἀρετῆς! Στερέωσε τήν ἀπρόθυμη γιά κάθε καλό καρδιά μου στήν ἀσάλευτη πέτρα τῶν ἐντολῶν Σου!
Κύριε, τό ἀναγνωρίζω ἀπό τήν ἐμπειρία μου καί τό ὁμολογῶ καθημερινά πώς χωρίς Ἐσένα δέν εἶμαι τίποτα, πώς χωρίς τή χάρη Σου δέν μπορῶ νά κάνω κανένα καλό. Χωρίς Ἐσένα, μέσα μου θά κατοικεῖ ὁ πονηρός μέ τίς διάφορες μορφές του, θά γίνω υἱός τῆς ἀπωλείας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἔγγραψον τό ὄνομα τοῦ δούλου σου ἐν βίβλω ζωῆς, χαριζόμενός μοι καί τέλος ἀγαθόν


https://paraklisi.blogspot.gr/2017/01/blog-post_579.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

11 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Βλασίου Ἱερομάρτυρος, τῶν Ἁγίων δυὸ παίδων καὶ τῶν ἑπτὰ γυναικῶν, εὕρεση λειψάνων Ἁγίου Ζαχαρίου, Θεοδώρας Βασιλίσσης, Βλασίου ἐξ Ἀκαρνανίας, Γαβριὴλ Βασιλέως, Δημητρίου Ὁσίου, Γεωργίου Νεομάρτυρος, Κασσιανοῦ Ὁσίου.

Ὁ Ἅγιος Βλάσιος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἀρχιεπίσκοπος Σεβαστείας

Ὁ Ἅγιος Βλάσιος ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Λικινίου (308-323 μ.Χ.). Σπούδασε ἰατρική, ἀλλὰ προσέφερε χωρὶς χρήματα τὶς ὑπηρεσίες του, ὡς φιλανθρωπία, στοὺς πάσχοντες καὶ ἀσθενεῖς. Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ βοήθεια χορηγοῦσε δωρεὰν στοὺς ἀσθενεῖς τὰ φάρμακα καὶ τοὺς ἔδινε τὰ ἔξοδα τῆς νοσηλείας τους. Ἡ φιλανθρωπική του δραστηριότητα καλλιεργεῖτο στὴν ψυχή του ἀπὸ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὴ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἡ Ἐκκλησία τὸν δέχθηκε στὶς τάξεις τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τὸν ἐξέλεξε Ἐπίσκοπο Σεβαστείας.
Ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Λικινίου, ὁ ἔπαρχος Ἀγρικόλας τὸν συνέβαλε καὶ τὸν ὑπέβαλε σὲ φρικτὰ βασανιστήρια. Οἱ στρατιῶτες, ἀφοῦ τὸν μαστίγωσαν ἀνηλεῶς μὲ ραβδιά, τὸν κρέμασαν ἀπὸ ξύλο καὶ στὴν συνέχεια τὸν ὁδήγησαν δεμένο στὴν φυλακή. Ἔπειτα τὸν ἔριξαν στὸν βυθὸ μιᾶς λίμνης. Ὅμως ὁ Ἅγιος, μὲ τὴ θαυματουργικὴ ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ, διασώθηκε. Ἐξοργισθέντες τότε οἱ ἐχθροὶ τῆς πίστεως τὸν ἀποκεφάλισαν. Ἔτσι, ὁ Ἱερομάρτυς Βλάσιος ἔλαβε ἀπὸ τὸν Κύριο τῆς δόξας τὸ στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ἡ Σύναξή του ἐτελεῖτο στὸ Μαρτύριό του, τὸ ὁποῖο βρισκόταν κοντὰ στὸ Μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 11 Φεβρουαρίου


   Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
   Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας

  πού ἑορτάζουν σήμερα 11 Φεβρουαρίου ἐδῶ

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής