Δευτέρα 17 Αυγούστου 2015

Ὀρθόδοξοι Πνευματικοί Λόγοι: "Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς εἶναι ἔργο μόνον τῆς Ἐκκλησίας"

  
  "Μόνο ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νά θεραπεύσει τήν ψυχή, νά θεραπεύσει τήν «νοερά ἐνέργεια», τόν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Κι ἔχει μία μέθοδο συγκεκριμένη καί δέν ὑπάρχει ἄλλη. Εἶναι μέθοδος τῆς κάθαρσης, τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θέωσης. Αὐτή, λοιπόν, ἡ θεραπευτική ἀγωγή τῆς ψυχῆς, ἡ μία καί μοναδική, εἶναι αὐτή πού ὑπάρχει στήν Ἐκκλησία. Καί αὐτό πρέπει νά τό καταλάβουμε: ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς εἶναι ἔργο μόνον τῆς Ἐκκλησίας, κανενός ἄλλου".
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 

Συνεχίζεται...
Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 31-32   http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
www.hristospanagia.gr
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν  π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.

Θεῖος φωτισμός


«ΘΕΙΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ»
Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»
Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ
Βυθό βαθύνομάζει ὁ ἅγιοςωάννης τῆς Κλίμακος τά μυστήρια καί τή σοφία τοῦ Θεοῦ. Γι΄αὐτό, ἐνῶ ἡ ἀνθρώπινη σοφία διδάσκεταιπό τούςνθρώπους,θεία σοφία διδάσκεται μόνοπό τόν Θεό καί μόνο σέ λίγους,σουςχουν ζωντανή πίστι καί καλή προαίρεσι.κεῖνος πού δέν διδάχθηκεπό τούςνθρώπους τή σοφία τους, δέν θά μπορέση ποτέ νά τήν κατανοήσῃ καί νά τήν οἰκειοποιηθῇ.κεῖνος πού διδάχθηκεπό τόν Θεό τή θεία σοφία, εἶναι σέ θέσι νά κατανοῇ τά πάντα, καί θεῖα καίνθρώπινα.

Τό Πνεῦμα τόγιον εἶναι πηγή κάθε σοφίας. «Τό γάρ Πνεῦμα πάνταρευνᾶ καί τά βάθη τοῦ Θεοῦ. Ἡμεῖς δέ οὐ τό πνεῦμα τοῦ κόσμουλάβομεν,λλά τό Πνεῦμα τόκ τοῦ Θεοῦ,να εἰδῶμεν τάπό τοῦ Θεοῦ χαρισθέντα ἡμῖν.

Ὅταν ἀσπάζεστε τίς εἰκόνες τῶν μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ, ἀσπάζεστε τίς πληγές καί τά παθήματά τους


(Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ἐπισκόπου Ἀχρίδος) 

«Αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών» (Α' Ιω. 5, 5)

...Η κύρια νίκη της Εκκλησίας η οποία σήμερα προβάλλει μπροστά μας είναι η νίκη κατά της εικονομαχίας. Οι αγώνες και οι διαμάχες για τις εικόνες κράτησαν πάνω από διακόσια χρόνια. Οι εικονομάχοι ήταν οι εσωτερικοί εχθροί της Εκκλησίας οι οποίοι ήταν πάντοτε και οι πιο επικίνδυνοι επειδή πολλοί από αυτούς είχαν στα χέρια τους δύναμη κοσμική ή εξουσία εκκλησιαστική. Πολλοί ήταν βασιλείς ή πρίγκιπες, πολλοί αυλικοί ευνούχοι, δεινοί δολοπλόκοι και σύμβουλοι αυτοκρατορικοί. Οι τάξεις τους ενισχύθηκαν ιδιαίτερα από πολλούς ιερείς και μοναχούς, ακόμα και αιμοβόρους επισκόπους και επιβαλλόμενους πατριάρχες.
Σύμφωνα με τον διεστραμμένο νου και την απολιθωμένη τους καρδιά, ανακήρυξαν τις εικόνες σε είδωλα και την εικονολατρεία ως ειδωλολατρία. Μέσα στην έπαρση και το μένος τους πέταξαν τις εικόνες έξω από τους ναούς, τις έριχναν στη θάλασσα, τις έσπαζαν και τις έκαιγαν. Το ίδιο έπρατταν και με τα λείψανα των Αγίων και των Αποστόλων.

Ἐπιστολὴ Ἅγ. Τύχωνος περὶ Μνησικακίας

       
[Ἀπὸ τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Ἅγ. Τύχωνος, ἐπισκόπου Ζαντόνκ]



Ἀξιότιμε καὶ ἀγαπητὲ κ. I. Β.

Ἔμαθα, πὼς εἶχες κάμει μήνυση ἐναντίον τοῦ Φ. Λ.,ἐπειδὴ σὲ πρόσβαλε μὲ ὡρισμένες ὑβριστικὲς λέξεις· καὶ πὼς αὐτὸς ἔχει πιὰ πρὸ πολλοῦ πεθάνει! Ἀκόμα ἔμαθα, πώς σοῦ ἔστειλε κάποιον, καὶ σοῦ ζήτησε νὰ τὸν συγχωρέσης. Μὰ σὺ, ὄχι μόνο δὲν τὸν συγχώρησες, ἀλλὰ καὶ τώρα θέλεις νὰ ἐκδικηθῆς τὸν γυιό του!

* * *

Ἂν αὐτὰ ἀληθεύουν, σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ ἀκούσης μὲ ὑπομονή. Καὶ νὰ κάμῃς αὐτὸ ποὺ θὰ σοῦ εἰπῶ:

Μαθήματα Ὀρθόδοξης Κατήχησης (1ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΚΑΤΗΧΗΣΗΣ
Μέ βάση καί πηγή τό σπουδαῖο ἔργο A CATECHETICAL HANDBOOK OF THE EASTERN ORTHODOX CHURCH τοῦ συγγραφέως D.H. Stamatis, ἔκδοσις Light & Life Publishing Company (συνιστοῦμε θερμά στούς γνῶστες τῆς Ἀγγλικῆς τήν ἀπόκτηση τοῦ βιβλίου), καί μέ ἄλλα ἐπίσης βοηθήματα, ἀρχίζω μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά δίνω, προφορικῶς πρῶτα καί γραπτῶς ἔπειτα, στόν λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὅπου διακονῶ, μία σειρά ἑβδομαδιαίων κατηχητικῶν μαθημάτων. Ἡ κατήχηση αὐτή θά εἶναι κατά πολύ πληρέστερη ἀπό τήν ἄλλη πού ἔγραψα πρό πολλῶν ἐτῶν μέ τόν τίτλο ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ καί μέ διαφορετικό τρόπο καί περιεχόμενο πρός ἐκείνη γραμμένη.
Τά ἁγιογραφικά καί πατερικά χωρία πού θά παραθέτω γράφονται στήν γλώσσα τοῦ κειμένου μέ τήν παράκληση νά τά διαβάζουν οἱ ἀναγνῶστες ἐπανειλημμένως, ὥστε νά τά ἀποστηθίσουν.
 
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
ΤΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ
1. Τί εἶναι ἕνας χριστιανός;
Ἕνας χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος εἶναι βαπτισμένος στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἀγωνίζεται νά ζεῖ σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι αὐτός πού ἀγαπάει ὁλόκαρδα τόν Χριστό καί νοιώθει ὅτι εἶναι δοσμένος σ᾽ Αὐτόν, ὅτι ἀνήκει σ᾽ Αὐτόν.

Ὁ ὑπερήφανος ἄνθρωπος, ὅταν ἄλλοι μιλᾶνε γιά τίς ἀρετές ὀποιουδήποτε ἀνθρώπου, νοιώθει ἕνα πονηρό φόβο μέσα του (Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης )

"Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν"
Η εμφάνιση της σατανικής υπερηφάνειας στους ανθρώπους

Η υπερηφάνεια συνηθέστατα κάνει την εμφάνισή της στον άνθρωπο με τον εξής τρόπο: Ο άνθρωπος που δέχτηκε τη μόλυνσή της, εξισώνει με τον εαυτό του τους πάντες ή τουλάχιστον πολλούς ανωτέρους ή μεγαλύτερούς του στην ηλικία, την εξουσία ή τις ικανότητες, και δεν ανέχεται να βρίσκεται χαμηλότερά τους. Αν ο υπερήφανος άνθρωπος είναι υφιστάμενος, δεν σέβεται - όπως και πρέπει – τον προϊστάμενό του, δεν θέλει να του υποκλίνεται με σεβασμό, δεν σέβεται τις εντολές του και τις εκτελεί απρόθυμα, από φόβο· εξισώνει τον εαυτό του με όλους τους μορφωμένους ανθρώπους και δεν παραχωρεί την υπεροχή πάνω από τον εαυτό του σε κανένα ή, αν το κάνει αυτό, το κάνει για πολύ λίγους ανθρώπους. Αν είναι είτε μορφωμένος είτε αμόρφωτος, είτε γιός είτε κόρη, δεν αποδίδει τον προσήκοντα σεβασμό στους γονείς και τους ευεργέτες του, ιδιαίτερα τους απλοϊκούς και τους απαίδευτους, θεωρώντας τους ίσους με τον εαυτό του, ακόμα και υποδεέστερους.

" Ἡ ἀγάπη μας στό συνάνθρωπό μας."

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ
Ὁ Ὅσιος Γέρων Πορφύριος ἐπίμονα δίδασκε ὅτι πρέπει ἡ ἀγάπη μας στὸ συνάνθρωπό μας νὰ εἶναι τόση, ὥστε νὰ τὸν βλέπουμε ὡς τὸν ἑαυτό μας. Μιὰ περίοδο εἶχε παρακαλέσει ἕνα πνευματικό του τέκνο καὶ τοῦ εἶχε φωτοτυπήσει τὸ κατωτέρω κείμενο τοῦ Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, τὸ ὁποῖο μοίραζε στοὺς ἐπισκέπτες του:
«Ὅλους τοὺς πιστοὺς ὀφείλομε νὰ τοὺς βλέπωμε σὰν ἕνα, καὶ νὰ σκεπτώμαστε ὅτι στὸν καθένα ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ὁ Χριστός. Καὶ νὰ ἔχωμε γιὰ τὸν καθένα τέτοια ἀγάπη, ὥστε νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ θυσιάσωμε γιὰ χάρη του καὶ τὴ ζωή μας. Γιατὶ ὀφείλομε νὰ μὴ λέμε οὔτε νὰ θεωροῦμε κανένα ἄνθρωπο κακό, ἀλλὰ ὅλους νὰ τοὺς βλέπωμε ὡς καλούς. Κι ἂν δῆς ἕνα ἀδελφο νὰ ἐνοχλῆται ἀπὸ πάθη, νὰ μὴ τὸν μισήσης αὐτὸν μίσησε τὰ πάθη, ποὺ τὸν πολεμοῦν. Κι ἂν τὸν δῆς νὰ τυραννῆται ἀπὸ ἐπιθυμίες καὶ συνήθειες προηγουμένων ἁμαρτιῶν, περισσότερο σπλαχνίσου τον, μὴ τυχὸν δοκιμάσης καὶ σὺ πειρασμό, ἀφοῦ εἶσαι ἀπὸ ὑλικὸ ποὺ εὔκολα γυρίζει ἀπὸ τὸ καλὸ στὸ κακό. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφὸ σὲ προετοιμάζει ν’ ἀγαπήσης περισσότερο τὸν Θεό. Τὸ μυστικό, λοιπόν, τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεὸ εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφό. Γιατί, ἂν δὲν ἀγαπᾶς τὸν ἀδελφό σου, ποὺ τὸν βλέπεις, πῶς εἶναι δυνατὸ ν’ ἀγαπᾶς τὸν Θεό, ποὺ δὲν τὸν βλέπεις;
Ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφόν, ὃν ἑώρακε, τὸν Θεὸν, ὃν οὐχ ἑώρακε, πῶς δύναται ἀγαπᾶν; (Α΄ Ἰω., 4, 20)».
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Κλείτου Ἰωαννίδη “Ὁ Γέρων Πορφύριος. Μαρτυρίες καὶ Ἐμπειρίες“, σελ. 47
http://stis10.net/agios-porphyrios/ena-keimeno-pou-agapouse-o-agios-porphyrios/

Ὁ χρόνος φεύγει, τά ἕτη κυλοῦν καί ὅλο καί πλησιάζομεν διά τήν αἰωνιότητα




Η μετάνοια είναι ατέλεστος, όλαι αι αρεταί δύνανται με την χάριν του Θεού, να τελειοποιηθούν από τον άνθρωπον. Την μετάνοιαν ουδείς δύναται να την τελειοποιήση, διότι μέχρι και της τελευταίας ημών αναπνοής έχομεν ανάγκην της μετανοίας, διότι σφάλλομεν εν ριπή οφθαλμού, οπότε η μετάνοια είναι ακατάκτητος.
Ω, πόσον αγαθός ο Θεός! Δικαίως λοιπόν θα κολασθούν οι συναμαρτωλοί μου, διότι παρεγνώρισαν την άπειρον ευσπλαγχνίαν του ουρανίου Πατρός. Ενώ λοιπόν ως άνθρωποι σφάλλομεν, μας έρχεται οκνηρόν το να είπωμεν το « ήμαρτον »!
Και πως θα το είπωμεν, εφ’ όσον έχομεν, εγώ πρώτος, την λήθην και την ραθυμίαν με συμβοηθόν την υπερηφάνειαν, ισχυρά εμπόδια προς τον δρόμον της ταπεινώσεως! Μας τον έδειξεν ο Χριστός δια του Σταυρού Του, αλλά δυστυχώς θεληματικώς κωφεύομεν προς μεγίστην μεταμέλειάν μας.

Άγιος Παΐσιος: “Τώρα, Παναγία µου, θα θηλάσω λίγο Χάρη”

Άγιος Παΐσιος: “Τώρα, Παναγία µου, θα θηλάσω λίγο Χάρη”




– Γέροντα, όταν έχω συνέχεια πτώσεις στον αγώνα μου, με πιάνει λύπη.
– Να ψέλνης το «Πάντων προστατεύεις, αγαθή» και το «Πάντων θλιβοµένων η χαρά». Αυτό να το κάνης σαν κανόνα, και η Παναγία θα σε βοηθήση. Η Παναγία δεν µας αφήνει· μας κουβαλάει στην πλάτη Της, αρκεί κι εµεις να το θέλουµε και να µην κλωτσάµε, όπως κάνουν τα άτακτα παιδιά.
.
– Γέροντα, θα ήθελα η Παναγία να κρατήση κι εµένα στην αγκαλιά Της, όπως κρατάει τον Χριστό.
– Δεν σε κράτησε ποτέ εσένα; Δεν ένιωσες καµµια φορά σαν µωρό στην αγκαλιά Της; Εγώ αισθάνοµαι σαν παιδάκι κοντά Της. Την νιώθω Μάνα µου.
Πολλές φορές πηγαίνω και ακουµπω στην εικόνα Της και λέω: «Τώρα, Παναγία µου, θα θηλάσω λίγο Χάρη». Νιώθω σαν µωρό που θηλάζει στην αγκαλιά της µάνας του ξέγνοιαστο, αµέριµνο, και νιώθει την µεγάλη της αγάπη και την ανέκφραστη στοργή της, και τρέφοµαι µε Χάρη.
-Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε μου δίνει αμέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;
 –Η Παναγία, όποτε έχουμε ανάγκη, απαντά αμέσως στην προσευχή μας. Όποτε δεν έχουμε, μας αφήνει, για να αποκτήσουμε λίγη παλληκαριά.
.
*Παναγία, ἡ Φιλόστοργη Μητέρα µας 3. «Πάντων προστατεύεις Ἀγαθή»
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, «ΛΟΓΟΙ, τόμ. Ϛ´, Περὶ Προσευχῆς»
ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012,
σελ. 89-90

 http://www.agioritikovima.gr

Ὅταν θέλετε νά πεῖτε κάτι στά παιδιά σας, πέστε το στήν Παναγία κι αὐτή θά ἐνεργήσει (Ἅγιος Πορφύριος )

«Αυτά πού θέλετε να πείτε στα παιδιά σας, να τα λέτε με την προσευχή σας. Τα παιδιά δεν ακούν με τα αυτιά• μόνο όταν έρχεται η Θεία Χάρις πού τα φωτίζει, τότε ακούνε αυτά πού θέλουμε να τους πούμε. Όταν θέλετε να πείτε κάτι στα παιδιά σας, πέστε το στην Παναγία κι αυτή θα ενεργήσει. Η προσευχή σας αυτή θα γίνει ζωογόνος πνοή, πνευματικό χάδι, πού χαϊδεύει, αγκαλιάζει, έλκει τα παιδιά»…

17 Αυγούστου Συναξαριστής. Μύρωνος, Τῶν ἁγίων Στράτωνος, Φιλίππου, Εὐτυχιανοῦ καί Κυπριανοῦ, τῶν Ἁγίων Παύλου καί Ἰουλιανῆς καί τῶν σύν αὐτῶν, τῶν Ἁγίων Θύρσου, Λευκίου καί Κορωνάτου, Αἴγλων Ὁσίου, Ἠλία τοῦ Νέου, Σύναξη Θεοτόκου ἐν τή Ἀρματίου, Μακαρίου Ὁσιομάρτυρα, Δημητρίου Μοναχοῦ, Ἀλυπίου Ζωγράφου. Ὁ Ἅγιος Μύρων ὁ Μάρτυρας

 Ὁ Ἅγιος Μύρων ὁ Μάρτυρας

Ὁ Ἅγιος Μύρων μαρτύρησε ὅταν αὐτοκράτωρ ἦταν ὁ Δέκιος, τὸ 250 μ.Χ. Καταγόμενος ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια, θὰ μποροῦσε νὰ ζήσει ἄνετα, μὲ ὅλα τὰ ἐπίγεια ἀγαθὰ ποὺ θὰ ἐπιθυμοῦσε. Ὅμως ἡ μεγάλη του ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστό, ἔκανε τὸ Μύρωνα νὰ χειροτονηθεῖ ἱερέας.
Ἀφιερώθηκε, λοιπόν, ὁλοκληρωτικὰ στὸ ποιμαντικό του καθῆκον καὶ δίδασκε, νουθετοῦσε καὶ βοηθοῦσε τὸ κάθε ἕνα μέλος τοῦ ποιμνίου του. Μεριμνοῦσε καθημερινὰ γιὰ τοὺς φτωχούς, τὶς χῆρες καὶ τὰ ὀρφανά. Κάποτε, ὁ ἔπαρχος Ἀχαΐας Ἀντίπατρος πῆγε στὸν τόπο ὅπου λειτουργοῦσε ὁ Μύρων καὶ συνέλαβε πολλοὺς χριστιανούς.
Γιὰ νὰ ἐκβιάσει λοιπὸν τὸν Μύρωνα νὰ ἀλλαξοπιστήσει, ἔφερε μπροστὰ του τὸ ποίμνιό του καὶ τοῦ εἶπε ὅτι, ἂν αὐτὸς ἀρνηθεῖ τὸ Χριστό, θὰ τοὺς ἀφήσει ὅλους ἐλεύθερους.
Ὁ Μύρων μειδίασε καὶ ἀπάντησε: «Ἂν ἦταν γιὰ τὴ σωτηρία τῶν πνευματικῶν μου παιδιῶν, πρόθυμα θὰ ἔδινα τὴν ζωή μου. Τώρα ὅμως δὲν πρόκειται γι’ αὐτό. Ἃς δώσουν λοιπὸν οἱ ἴδιοι ἀπάντηση».

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα τῆς Δευτέρας 17 Αὐγούστου

Ἀπόστολος (Β΄ Κορινθ. ε΄ 10-15)  
10 Τος γρ πντας μς φανερωθναι δε μπροσθεν το βματος το Χριστο, να κομσηται καστος τ δι το σματος πρς πραξεν, ετε γαθν ετε κακν.
11 Εδτες ον τν φβον το Κυρου νθρπους πεθομεν, Θε δ πεφανερμεθα, λπζω δ κα ν τας συνειδσεσιν μν πεφανερσθαι.
12 Ο γρ πλιν αυτος συνιστνομεν μν, λλ φορμν διδντες μν καυχματος πρ μν, να χητε πρς τος ν προσπ καυχωμνους κα ο καρδίᾳ.
13 Ετε γρ ξστημεν, Θε, ετε σωφρονομεν, μν.
14 γρ γπη το Χριστο συνχει μς,
15 κρ
ναντας τοτο, τι ε ες πρ πντων πθανεν, ρα ο πντες πθανον· κα πρ πντων πθανεν, να ο ζντες μηκτι αυτος ζσιν, λλ τ πρ ατν ποθανντι κα γερθντι.
  ΕΡΜΗΝΕΙΑ
10 Διότι ὅλοι ἐμεῖς πρέπει νὰ φανερωθοῦμε ἐμπρὸς εἰς τὸ βῆμα τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ λάβῃ ὁ καθένας ὅ,τι τοῦ ἁρμόζει δι’ ὅσα ἔκανε μὲ τὸ σῶμά του, εἴτε καλὸν εἴτε κακόν.
11 Ἐπειδὴ λοιπὸν ξέρομεν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου, προσπαθοῦμεν νὰ πείσωμεν τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ’ εἰς τὸν Θεὸν εἴμεθα φανεροί, ἐλπίζω δὲ ὅτι ἔχομεν γίνει φανεροὶ καὶ εἰς τὰ συνειδήσεις σας.
12 Δὲν συσταίνομε πάλιν τοὺς ἑαυτούς μας σ’ ἐσᾶς, ἀλλὰ σᾶς δίδομεν εὐκαιρίαν νὰ ὑπερηφανεύεσθε γιὰ μᾶς, διὰ νὰ ἔχετε κάτι νὰ πῆτε εἰς ἐκείνους ποὺ καυχῶνται διὰ τὸ πρόσωπον καὶ ὄχι γιὰ ὅ,τι εἶναι στὴν καρδιά.
13 Ἐὰν ὑπήρξαμεν ἐκτὸς τοῦ ἑαυτοῦ μας, τὸ ἐκάναμε διὰ τὸν Θεόν, ἐὰν εἴμεθα λογικοὶ αὐτὸ γίνεται διὰ τὴν δικήν σας ὠφέλειαν.
14 Διότι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μᾶς συγκρατεῖ· ἔχομεν καταλήξει εἰς τὸ συμπέρασμα ὅτι ἐὰν ἕνας ἐπέθανε δι’ ὅλους, ἄρα ἐπέθαναν ὅλοι·
15 καὶ ἐπέθανε δι’ ὅλους ὥστε ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦν νὰ μὴ ζοῦν πλέον διὰ τὸν ἑαυτόν τους, ἀλλὰ δι’ ἐκεῖνον ποὺ ἐπέθανε γι’ αὐτοὺς καὶ ἀναστήθηκε.


Εὐαγγέλιο (Μαρκ. α΄ 9-15)
9 Κα γνετο ν κεναις τας μραις λθεν ησος π Ναζαρτ τς Γαλιλαας κα βαπτσθη π ωννου ες τν ορδνην.
10 Κα εθως ναβανων π το δατος εδε σχιζομνους τος ορανος κα τ Πνεμα ς περιστερν καταβανον π᾿ ατν·
11 κα φων γνετο κ τν ορανν· σ ε υἱός μου γαπητς, ν σο ηδκησα.
12 Κα εθως τ Πνεμα ατν κβλλει ες τν ρημον·
13 κα ν κε ν τ ρμ μρας τεσσαρκοντα πειραζμενος π το σαταν, κα ν μετ τν θηρων, κα ο γγελοι διηκνουν ατ. 
14 Μετ δ τ παραδοθναι ωννην λθεν ησος ες τν Γαλιλααν κηρσσων τ εαγγλιον τς βασιλεας το Θεο
15 κα λγων τι πεπλρωται καιρς κα γγικεν βασιλεα το Θεο· μετανοετε κα πιστεετε ν τ εαγγελίῳ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ 
9 Κατ’ ἐκείνας τὰς ἡμέρας ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴν Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθηκε εἰς τὸν Ἰορδάνην ἀπὸ τὸν Ἰωάννην.
10 Καὶ ἐνῷ ἀνέβαινε ἀπὸ τὸ νερὸ, εἶδε νὰ ἀνοίγουν οἱ οὐρανοὶ καὶ τὸ Πνεῦμα σὰν περιστερὰ νὰ κατεβαίνῃ ἐπάνω του.
11 Καὶ φωνὴ ἀκούσθηκε ἀπὸ τοὺς οὐρανούς: Σὺ εἶσαι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς εἰς τὸν ὁποῖον εὐαρεστοῦμε.
12 Καὶ ἀμέσως τὸ Πνεῦμα τὸν ὁδηγεῖ ἔξω εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἔμεινε εἰς τὴν ἔρημον σαράντα ἡμέρες,
13 πειραζόμενος ἀπὸ τὸν Σατανᾶν. Καὶ ἦτο μαζὶ μὲ τὰ θηρία καὶ οἱ ἄγγελοι τὸν ὑπηρετοῦσαν.
14 Μετὰ τὴν σύλληψιν τοῦ Ἰωάννου, ἦλθε ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν καὶ ἐκήρυττε τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ
15 καὶ ἔλεγε ὅτι ὁ χρόνος ἔχει συμπληρωθῆ καὶ ἐπλησίασε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. «Μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε εἰς τὸ εὐαγγέλιον».

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής