Ἡ
ἄσκηση εἶναι ἡ μητέρα τοῦ ἁγιασμοῦ.
Ἀπ᾿ αὐτήν γεννιέται ἡ πρώτη γεύση τῶν
μυστηρίων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ψυχή
πού μολύνθηκε ἀπό τά σαρκικά πάθη, δέν
μπορεῖ ν᾿ ἀνέβει στήν Βασιλεία τοῦ
Θεοῦ, οὔτε μπορεῖ νά συναριθμηθεῖ μέ
τούς ἁγίους. Τά δάκρυα καί οἱ νηστεῖες
δημιουργοῦν τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς ,
πού στόλισμά της εἶναι οἱ ἀρετές. Οἱ
θλίψεις καί οἱ στενοχώριες βοηθοῦν
τήν ψυχή στήν πρόοδο τήν πνευματική καί
στήν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν . Ὅλοι οἱ
ἅγιοι πέρασαν ἀπό τό καμίνι τῶν θλίψεων
κι ἔτσι ἀπέκτησαν τίς ἀρετές.
Ν΄
ἀγωνίζεσαι μ᾿ ὅλες τίς δυνάμεις σου,
μιμούμενος τό πάθος τοῦ Χριστοῦ, γιά
νά μπορέσεις νά γευθεῖς τήν δόξα Του.
Γιατί ἄν σταυρωθοῦμε μαζί μέ τόν Χριστό
καί ὅπως ὁ Χριστός θά δοξασθοῦμε μαζί
Του.
