Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός τρίτος (Μέρος A΄)

Kά­πο­τε ρώ­τη­σαν κάποιον πνευ­μα­τι­κό ἄν­θρω­πο πῶς θά ἀναγνώ­ρι­ζε ἕ­ναν ἅ­γιο, καί ἐ­κεῖ­νος ἀ­πά­ντη­σε: «Ἀ­πό τήν πρα­ό­τη­τά του»! Πραγ­μα­τι­κά, ἡ πρα­ό­τη­τα εἶ­ναι τό φυ­σι­κό ἀ­πο­τέ­λε­σμα τῶν δύ­ο πρώ­των μα­κα­ρι­σμῶν. Ἔ­τσι, μέ τή βο­ή­θεια τοῦ Θε­οῦ, προ­χω­ροῦ­με στόν τρίτο μα­κα­ρι­σμό, πού λέ­ει: «Μα­κά­ριοι οἱ πραεῖς, ὅ­τι αὐ­τοὶ κλη­ρο­νο­μή­σου­σι τὴν γῆν»^[1], δηλαδή εὐ­τυ­χι­σμέ­νοι εἶ­ναι οἱ πρᾶ­οι ἄνθρωποι, για­τί αὐ­τοί θά κλη­ρο­νο­μή­σουν τή γῆ.

Ἡ πραότητα εἶ­ναι ὁ καρ­πός τῆς τα­πει­νο­φρο­σύ­νης, ἡ συ­ναί­σθη­ση τῆς ἀ­θλι­ό­τη­τος καί ἡ λύ­πη γιά τήν ἁμαρ­τωλότητά μας. Δη­λα­δή ὁ ἄν­θρω­πος ὅ­ταν βλέ­πει ποι­ός πραγατικά εἶ­ναι, ὅ,τι καί νά κά­νει ὁ συνάνθρωπός του, δέν μπο­ρεῖ νά ση­κώ­σει φω­νή ἤ νά τόν ἐ­λέγ­ξει ἄ­γρια. Εἶναι κατά κάποιον τρό­πο σάν νά ἀ­να­κλᾶται ὁ ἑ­αυ­τός του στόν ἄλ­λο ἄν­θρω­πο, καί ὅ­ταν βλέ­πει ποι­ός εἶ­ναι, τοῦ φέρεται ἤρεμα καί ταπεινά, μέ­νει σέ πρα­ό­τη­τα. Βλέ­πε­τε λοι­πόν ὅ­τι, πράγ­μα­τι, ὁ τρίτος μακαρισμός εἶ­ναι ὁ καρ­πός τῶν δύ­ο πρώ­των, τῆς πτωχείας καί τοῦ πένθους. Ἄν βλέ­πουμε τόν ἑ­αυ­τό μας στόν ἄλ­λο ἄν­θρω­πο, δέν θυ­μώ­νουμε, ἀλλά μέ­νουμε σέ μιά κα­τά­στα­ση πρα­ό­­τη­τος.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/12/a.html