Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:https://www.youtube.com/watch?v=Mj5_bDfcYmc
Πολλές φορές λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, παίρνουμε λάθος τήν
πνευματική ζωή καί ἀντί νά στοχεύουμε στήν καρδιά, δηλαδή στήν οὐσία,
μένουμε στήν περιφέρεια. Κάνουμε σκοπό τά μέσα καί χάνουμε τόν σκοπό.
Ὁπότε σκέφτηκα σήμερα μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν εὐχή τοῦ πατρός
Γεωργίου, νά ποῦμε λίγα λόγια γιά τό ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς πνευματική
ζωῆς καί ποιά εἶναι τά μέσα τῆς πνευματική ζωῆς. Τί ἐννοῶ;
Πολλοί ἔχουνε ὡς κέντρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς τή νηστεία. Μάλιστα
ἔρχονται καί ρωτᾶνε «Πάτερ πόσες μέρες χρειάζεται νά νηστέψω γιά νά
κοινωνήσω;». Τίποτα ἄλλο. Νομίζει πώς δέν χρειάζεται τίποτα ἄλλο, παρά
μόνο νά μάθει πόσες μέρες πρέπει νά νηστέψει καί εἶναι ἔτοιμος νά
κοινωνήσει. Ἐπίσης θεωρεῖ κανείς πώς μπορεῖ νά συμμετέχει στή Θεία
Κοινωνία ἁπλῶς μέ τή χρήση κάποιων ἄλλων μέσων τῆς πνευματικῆς ζωῆς,
ὅπως : ἡ ἀγρυπνία, οἱ μετάνοιες, οἱ γονυκλισίες, ἡ πνευματική μελέτη τοῦ
λόγου τοῦ Θεοῦ, τό κήρυγμα,. Ὅμως ὅλα αὐτά εἶναι τά μέσα καί ὄχι ὁ
σκοπός τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
