Τα οικογενειακά μεγάλα προβλήματα οδήγησαν τον Νίκο, τελειόφοιτο μαθητή του Σεβασμιωτάτου Νεκταρίου στη Ριζάρειο, σε αδιέξοδο. Τίποτε δεν μπορούσε να τον παρηγορήσει και αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Ο Νεκτάριος κατάλαβε την τραγωδία και έσπευσε.
Τον πήρε απ' το χέρι και πήγαν μαζί στην Εκκλησία της Σχολής. Γονάτισαν
κι οι δυό μπροστά στην Παναγία. Ο Σεβασμιώτατος προσευχήθηκε δακρυσμένος
για τον μαθητή του.
Ο Νίκος, στη συνέχεια, δεν "έπαιξε" την τελευταία του πράξη, όπως
σχεδίαζε, αλλά σε μια βδομάδα έπεσε βαριά άρρωστος. Τον πήγαν στον
"Ευαγγελισμό". Οι γιατροί δεν εξακρίβωσαν την αιτία της αρρώστιας.
Εκείνος καθημερινά χειροτέρευσε. Το Συμβούλιο της Σχολής αποφάσισε να
τον στείλει πίσω στο χωριό του. Ο Σχολάρχης άγιος Νεκτάριος επενέβη και
πάλι. Τον έθεσε υπό την προσωπική προστασία του.
Και όταν οι γιατροί μετά από λίγο ανακοίνωσαν τον επικείμενό του
θάνατο, ο Σεβασμιώτατος καλεί όλους τους Ριζαρείτες να αγρυπνήσουν
προσευχόμενοι για τη σωτηρία του.
Πίστη και δάκρυα, ξημερώνοντας Κυριακή, αρχές του αιώνα, στον άη Γιώργη της Ριζαρείου.
