21 Οκτωβρίου
Γιος Ιρλανδού βάρδου, ο όσιος Φίνταν εγκατέλειψε τη φύλαξη των κοπαδιών
του πατέρα του για να πάει να διδαχθεί γράμματα και την Αγία Γραφή κοντά
σ’ έναν ερημίτη ιερέα· κατά τη διάρκεια της απουσίας του δύο λύκοι
φύλαγαν ήμεροι τα κοπάδια.
Πήγε κατόπιν στη Μονή του Μπάγκορ για να γίνει υποτακτικός του αγίου
Κόμγκαλλ [10 Μαΐου], ο οποίος του ενέπνευσε με ακρίβεια τις αρχές του
ασκητικού βίου. Στη συνέχεια πήγε να προσκυνήσει στη νήσο Αϊόνα, όπου ο
άγιος Κολόμβας [9 Ιουν.], που μόλις τότε εκοιμήθη, είχε προφητεύσει ότι ο
νεαρός που θα παρουσιαζόταν δεν είχε κληθεί για να εγκαταβιώσει στη
μονή αλλά για να γίνει ποιμένας ψυχών.
Ο Φίνταν εγκαταβίωσε για κάποιο διάστημα σε ένα νησάκι, τον ενοχλούσε
όμως ο θόρυβος των πολεμιστών και γι’ αυτό συνέχισε την περιοδεία του
εμπιστευόμενος τη θεία Πρόνοια. Θεράπευσε το άρρωστο κοπάδι ενός
πλουσίου κτηνοτρόφου, ο οποίος από ευγνωμοσύνη του προσέφερε ένα κομμάτι
γης όπου έκτισε την Μονή του Τάγμον (Τεχμούννου). Εκεί έλαμψε ο Φίνταν
με τα θαύματά του: ανέστησε μια από τις αδελφές του που πέθανε την ώρα
που ερχόταν να τον επισκεφθεί, ανέστησε έναν άλλο νεκρό που του τον
παρουσίασαν ως κοιμώμενο για να ξεγελάσουν την ταπεινοφροσύνη του. Όταν
εκοιμήθη ο άγιος Κόμγκαλλ, οι μοναχοί της Μονής του Μπάγκορ του
πρότειναν να τον διαδεχθεί. Ο Φίνταν αρνήθηκε και τρεις άγγελοι τον
οδήγησαν ξανά στη μονή του.
Σύντομα στη Μονή του Τάγμον εγκαταβίωναν περισσότεροι από πενήντα
μοναχοί, οι οποίοι τρέφονταν μόνο με ψωμί και νερό ανακατεμένο με λίγο
γάλα.
