Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου
Τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τὸ λιμάνι τῆς σωτήριας καὶ βοήθησε πολὺ τὸν κόσμο
καὶ τότε μὲ τὴν ἁγιότητα ποὺ εἶχαν ἐκεῖνοι οἱ μοναχοί, ἀλλὰ καὶ σήμερα. Ἡ
ἀποστολὴ τοῦ ἦταν καὶ εἶναι ἱερώτατη. Βλέπετε τὸ ἐπισκέπτονται ἄνθρωποι
ἀδιάφοροι, ἁπλῶς ἀπὸ μία περιέργεια καὶ ἀλλάζουν καὶ ἀναγεννῶνται καὶ
ἐπιστρέφουν στὸ σπίτι τοὺς ἀλλοιωμένοι ἐντελῶς καὶ μεταφέρουν τὴν
ὠφέλεια τῆς ἐμπειρίας τοὺς αὐτὴ καὶ στοὺς οἰκείους καὶ στοὺς γνωστούς.
Ἔρχονται καὶ θαυμάζουν καὶ βλέπουν τοὺς μοναχοὺς καὶ προβληματίζονται
αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι καὶ λένε. «Μά, αὐτὰ τὰ παιδία, αὐτὰ τὰ νειάτα, πὼς
μποροῦν καὶ νικοῦν τὴν ἁμαρτία, πὼς μποροῦν καὶ διατηροῦν τὸν ἑαυτὸ τοὺς
ἁγνὸ καὶ καθαρὸ καὶ ἀγγελικό; Πῶς ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ ἐγκρατευθοῦμε
στὸ ἄλφα ἢ στὸ βήτα θέμα καὶ αὐτοὶ οἱ νεαροί, μὲ πτυχία μὲ ὀμορφιὲς
ἀσκοῦνται ἐδῶ μέσα στὸ Ἅγιον Ὅρος, μέσα στὸ μοναστήρι, μέσα στοὺς
τέσσερεις τοίχους! Τὴν νύχτα νὰ ἀγρυπνοῦνε, τὴν ἡμέρα νὰ ἐργάζωνται, νὰ
κόβουν τὸ θέλημά τους, νὰ ἀσκοῦνται στὴν ἀρετή, νὰ ταπεινώνουν τοὺς
ἑαυτούς τους, νὰ ἀρνοῦνται τὴν ἐλευθερία τοὺς χάριν τῆς ἀγάπης τοῦ
Χριστοῦ καὶ νὰ λάμπουν τὰ πρόσωπά τους ἀπὸ ἁγνότητα! Μὰ πὼς ἐμεῖς δὲν
μποροῦμε νὰ κάνουμε αὐτὸ τὸ πράγμα».
Ὅταν ἤμουν στὴν ἔρημο ἦλθε ἕνας ἄνθρωπος καὶ μοῦ λέγει:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
