(Α’ Κορ. δ΄, 9-16)
Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς Ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν ὡς ἐπιθανατίους,
ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις.
Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι.
Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ
κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσίν·
λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, δυσφημούμενοι
παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα,
ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾽ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ
νουθετῶ. ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾽ οὐ πολλοὺς
πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διὰ τοῦ Εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα.
Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.
---------------------
Μέσα στην Εκκλησία μας υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι, που έχουν μια
παρεξηγημένη αντίληψη γύρω από τον θεσμό του πνευματικού πατέρα. Άλλοι
τον παραδέχονται, άλλοι τον αρνούνται κι άλλοι έχουν προσωπικές ιδέες
γύρω από το θέμα αυτό. Ας δούμε πολύ απλά μέσα από την Αγία Γραφή και
τους πατέρες της Εκκλησίας μας πως υφίσταται ο θεσμός αυτός, δηλ. του
πνευματικού πατέρα.
Η πνευματική πατρότητα
Την έννοια του πνευματικού πατέρα μπορούμε να τη βρούμε εν σπέρματι
ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη. Στο βιβλίο των Κριτών π.χ. (17,10), ο
βασιλεύς Μιχαίας λέγει σ’ έναν προφήτη· κάθισε μαζί μου «καὶ γίνου μοι
εἰς πατέρα», δηλ. θα πάρεις τη θέση του πνευματικού μου πατέρα και θα
γίνεις και ιερέας μου κιεγώ θα σου δώσω δέκα αργύρια την ημέρα και
ιματισμό κι όλα τα απαραίτητα για τη ζωή.
