«Κάθε ψυχή που αγαπά το Θεό σαν κερί που είναι μαλακώνει» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής).
«Ο Θεός είναι ο Ήλιος της δικαιοσύνης,
όπως έχει γραφεί, σκορπώντας σ’ όλους γενικά τις ακτίνες της καλοσύνης
του, και η ψυχή γίνεται στο φρόνημα είτε κερί όταν αγαπά τον Θεό ή πηλός
όταν αγαπά την ύλη. Όπως λοιπόν σύμφωνα με τη φύση του ο πηλός
ξεραίνεται από τον ήλιο, ενώ το κερί κατά φύση μαλακώνει, έτσι και ψυχή που αγαπά την ύλη και τον κόσμο
ακούοντας τις νουθεσίες του Θεού κι αντιδρώντας με το φρόνημα καθώς ο
πηλός σκληραίνει κι όπως ο Φαραώ, σπρώχνει τον εαυτό της στην
καταστροφή. Αλλά κάθε ψυχή που αγαπά το Θεό
σαν κερί που είναι μαλακώνει και με την εισδοχή των θεϊκών σημείων και
τύπων γίνεται πνευματικό κατοικητήριο του Θεού.
Όποιος
καταφώτισε το νου του με τα θεία νοήματα και συνήθισε την γλώσσα του να
δοξολογεί αδιάκοπα τον Δημιουργό με θείους ύμνους και εξαγίασε τις
αισθήσεις του με τις αγνές φαντασίες, αυτός στο κατ’ εικόνα θείο καλό,
πρόσθεσε το καθ’ ομοίωση αγαθό της γνώμης του.
