Μεγάλο δόγμα
Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ μας συνέτριψε, Κύριε Θεέ μας. Άπό τόν παραλογισμό τό
χωράφι Σου σκεπάστηκε άπό ζιζάνια και ό σπόρος Σου κινδυνεύει νά πνιγεί.
Σπεύσε, Κύριε, καί σώσε τη σοδειά Σου, πριν τήν καταπιούν τά ζιζάνια.
Όσα περισσότερα γνωρίζουν οι γιοι τού ανθρώπου, τόσα λιγότερα
καταλαβαίνουν. Είναι παραφορτωμένοι με γνώσεις γιά τά βάθη τών θαλασσών
καί τό ύψος τού ουρανού, άλλά πλάι σ’ αυτές τις γνώσεις μεγαλώνει καί ή
δική τους ακατανοησία. Σε λίγο θά γνωρίζουν τά πάντα, αλλά τίποτα δε θά
κατανοούν. Πολύ περισσότερο Εσένα καί τόν έαυτό τους.
Άποκόπηκαν άπό Εσένα, τόν Κορυφαίο Νου, καί μέ τήν περηφάνια καί τήν
κακία εναντίον Σου θέλησαν νά αποκτήσουν τή γνώση τών έργων Σου. Λόγω
τής άλαζονείας καί τής κακίας τους άποτραβήχτηκες άπό τό δρόμο, έτσι πού
πουθενά στο συμπαν δε Σε συναντούν. Καί όταν δε συναντούν Εσένα,
συναντούν τόν αντίπαλό Σου, πού γρήγορα συμπληρώνει τό χώρο πού αφήνεις
Έσύ.
- Ανακατωθείτε, άνθρωποι, ανακατωθείτε! Τους ψιθυρίζει ό αντίπαλός Σου.
Φάτε άπό τό δέντρο του καλού καί τού κακού. Καμία τροφή δέν είναι καλή,
άν δέν ανακατωθεί μέ τό κακό. Ανακατώστε το και θά γίνετε θεοί. Αύτά
τούς μαθαίνει ό αντίπαλός Σου.
