Θαύματα πού έγιναν σέ άθεους καί σέ άπιστους
Αλλά άς θυμηθούμε καί κάποια θαύματα, πού ’γιναν σέ άθεους καί
ειδωλολάτρες, με τή διήγηση των οποίων αφ’ ενός θα ωφεληθούν οι πιο
ράθυμοι στην πνευματική ζωή, αφ’ ετέρου όμως θά γίνουν καί πιο
προσεκτικοί οι αλαζονικοί απέναντι στή πίστη, γιά νά μάθουν όλοι ότι οι
άγιοι δεν γνωρίζουν μόνο νά ευεργετούν τούς άριστους, άλλά καί νά
παιδεύουν τούς κακούς, μιμούμενοι τόν ίδιο τόν Χριστό, πού άνοιξε τήν
θύρα του παραδείσου γιά όλους, άλλά δεν παραχώρησε τήν είσοδο χωρίς
προϋποθέσεις κι ετοίμασε τήν βασιλεία του γιά όλους, δέν τήν έδωσε όμως
σέ όλους....
Καί τούτο δέν γίνηκε από μισανθρωπία, αλλά άπό φιλανθρωπία καί αγάπη,
καθώς συμβαίνει καί στόν κοινό δάσκαλο, όπου η παίδευση καί η δοκιμασία
γίνεται μέ σκοπό την διόρθωση καί τήν καλυτέρευση καί καθώς τούτο
γίνεται και στούς κοινούς γιατρούς, πού δέν σκοπεύουν μέ τίς βίαιες
επεμβάσεις τους στήν απώλεια ή στήν τιμωρία τού πάσχοντος, άλλά στή
θεραπεία καί τή σωτηρία τής ζωής τους.
Γιατί καί στίς διηγήσεις αυτές, όσοι μετανόησαν ελεήθηκαν καί σώθηκαν,
εκείνοι όμως πού δέν μεταμελήθηκαν δέ βρήκαν τή γιατρειά μήτε τού
σώματος, μά μήτε καί τής ψυχής, πού είναι καί τό σπουδαιότερο.
Γιά τόν Νεμεσίωνα τόν Έπαρχο καί τόν Φωτεινό τόν άόμματο
