Γιά εθνικότητα καί εθνικισμό
Κάποιοι ταυτίζουν εθνικότητα καί πίστη καί από τήν ταύτιση αυτή υποφέρει
τόσο η εθνικότητα όσο καί η πίστη. Κάποιοι ταυτίζουν τήν
επαναστατικότατα μέ τά βάναυσα μέσα του ταξικού αγώνα, πράγμα πού
συσκοτίζει τό εθνικό ιδεώδες καί παρασύρει τούς άνθρώπους σέ
υποκατάστατα. Ετσι, κάποιος μπορεί νά είναι εθνικιστής, μολονότι ολόψυχα
περιφρονεί τό έθνος του καί φοβάται τήν επαφή μέ τήν λαϊκή ψυχή σάν
άλλη επιδημία.
Τέλος, κάποιοι ζουν μέ τήν ψευδαίσθηση πώς μπορεί νά υπάρξει αγαθός
καί προοδευτικός εθνικισμός, δίχως την ηθική καί τήν ωραιότητα. Τίποτα
στόν κόσμο, τό όποιο δέν δύναται νά χαρακτηριστεί από τήν ηθική καί την
ωραιότητα δέν θά μπορέσει νά περάσει τήν πύλη τής αιωνιότητας καί τής
αθανασίας.
Ο εθνικισμός οφείλει νά έχει καί ηθική καί ωραιότητα: βαθιά καί ιερή ηθική καθώς καί υψηλή, κοσμική ωραιότητα.
