Ο Ευρωπαίος άνθρωπος έχει καταδικάσει σε θάνατο και τον Θεό και την
ψυχή. Δεν καταδίκασε όμως έτσι και τον εαυτό του σε θάνατο, από τον
οποίο θάνατο δεν υπάρχει ανάσταση;
Κάνετε ειλικρινά και αμερόληπτα τον απολογισμό της ευρωπαϊκής
φιλοσοφίας, επιστήμης, πολιτικής, κουλτούρας, πολιτισμού, και θα δείτε
ότι αυτές έχουν φονεύσει στον Ευρωπαίο άνθρωπο τον Θεό και την αθανασία
της ψυχής. Αν
όμως προσέξετε σοβαρά στην τραγικότητα της ανθρώπινης ιστορίας,
οπωσδήποτε θα εννοήσετε, ότι η θεοκτονία πάντοτε καταλήγει στην
αυτοκτονία. Ενθυμείσθε τον Ιούδα; Εκείνος πρώτος φόνευσε τον Θεό και
έπειτα εξόντωσε τον εαυτό του. Αυτό είναι αδυσώπητος νόμος, ο οποίος
κυριαρχεί στην ιστορία αυτού του πλανήτη.
Το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, οικοδομημένο χωρίς τον Χριστό,
κατ’ ανάγκην θα καταρρεύσει και μάλιστα πολύ σύντομα, όπως προφήτευσε ο
οραματιστής Ντοστογιέφσκι και ο θλιμμένος Γκόγκολ. Και μπροστά στα
μάτια μας πραγματοποιούνται οι προφητείες των ορθοδόξων μας Σλάβων
προφητών. Δέκα ολόκληρους αιώνες ανεγείρονταν ο ευρωπαϊκός πύργος της
Βαβέλ, και ημείς αξιωθήκαμε του τραγικού οράματος: Ιδού, ανεγέρθηκε
πελώριο μηδέν! Επήλθε γενική σύγχυση. Άνθρωπος δεν εννοεί άνθρωπο, ψυχή
δεν εννοεί ψυχή, έθνος δεν εννοεί έθνος.
