«Σήμερον ὁ Ἰούδας καταλιμπάνει τόν Διδάσκαλον καί παραλαμβάνει τόν διάβολον· τυφλοῦται τῷ πάθει τῆς φιλαργυρίας, ἐκπίπτει τοῦ φωτός ὁ ἐσκοτισμένος...»

  Ἀντίφωνα μετά τήν ἀνάγνωση τοῦ Β’ Εὐαγγελίου
(Ἰωάν.18, 1-28)
Ἀντίφωνον Δ’.

«Σήμερον ὁ Ἰούδας καταλιμπάνει τόν Διδάσκαλον καί παραλαμβάνει τόν διάβολον· τυφλοῦται τῷ πάθει τῆς φιλαργυρίας, ἐκπίπτει τοῦ φωτός ὁ ἐσκοτισμένος∙ πῶς γάρ ἠδύνατο βλέπειν ὁ τόν φωστῆρα πωλήσας τριάκοντα ἀργυρίων; ἀλλ᾽ ἡμῖν ἀνέτειλεν ὁ παθών ὑπέρ τοῦ κόσμου∙ πρός ὅν βοήσωμεν∙ Ὁ παθών καί συμπαθῶν ἀνθρώποις, δόξα σοι».

Σήμερα ὁ Ἰούδας ἐγκαταλείπει τό Διδάσκαλο καί παίρνει σάν φίλο τό διάβολο· τυφλώνεται (ἡ ψυχή του) ἀπό τό πάθος τῆς φιλαργυρίας, ξεπέφτει ἀπό τό φῶς ὁ σκοτισμένος νοῦς του· διότι, πῶς μποροῦσε νά βλέπει (ὁ ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς του) αὐτός, πού πούλησε τον Ἥλιο (τό Χριστό) ἀντί τριάκοντα ἀργυρίων; Γιά μᾶς ὅμως ἀνέτειλε αὐτός πού ἔπαθε ὑπέρ τοῦ κόσμου, πρός τόν ὁποῖο ἄς φωνάξουμε δυνατά: Δόξα ἀνήκει σ᾽ ἐσένα, Κύριε, πού ἔπαθες καί τρέφεις συμπάθεια στούς ἀνθρώπους.

Ἡ ἁμαρτία εἶναι τό σκοτάδι τῆς ψυχῆς. Τό πάθος, ὡς στίγμα τῆς ἁμαρτίας, τυφλώνει τά πνευματικά αἰσθήματα τῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά μή διακρίνει τά πράγματα, νά μή βλέπει τήν ἀλήθεια καί ὅ,τι πραγματικά τόν συμφέρει καί νά φέρεται ἀλόγιστα πρός τήν καταστροφή. Εἶναι πήρωση τοῦ πνεύματος, νόσος πρός θάνατο. Τήν κατάσταση αὐτή στήν πιό ὠμή της ἔκφραση, τή βλέπουμε στήν περίπτωση τοῦ Ἰούδα. Ἐγκατέλειψε τόν Διδάσκαλο, πού μέ τόση στοργή τόν δέχτηκε στόν ὅμιλο τῶν μαθητῶν, καί προσχώρησε στό διάβολο, τόν ἐφευρέτη τῆς κακίας. Τυφλωμένος ἀπό τήν φιλαργυρία, τήν ἀνίερη ἀγάπη πρός τό χρῆμα, ἀποκόπηκε ἀπό τό φῶς, παρέμεινε σκοτισμένος. Ἀλήθεια, πῶς μποροῦσε νά βλέπει αὐτός, πού μίσησε τό φῶς καί τό πούλησε βάναυσα γιά τριάντα εὐτελή ἀργύρια;

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/