Ο όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, αλλά και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας,
ήταν πολύ ευαίσθητοι σε ό,τι ήταν για τους άλλους ιερό. Το σέβονταν,
γιατί δεν έχει το δικαίωμα κανείς να κλονίζη ή να γελοιοποιή τα θεμέλια
πάνω στα οποία στηρίζει την ζωή του κάποιος άλλος.
Ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος μας διηγείτο, ότι κάποτε, όταν ήταν στην
έρημο του Σινά, είδε από μακριά στο δρόμο του μια μουσουλμάνα που
προσευχόταν. Προσπάθησε, λοιπόν, να περάση απαρατήρητος από το σημείο
εκείνο του δρόμου, ώστε να μη την ενοχλήση στην προσευχή της.
Η κίνηση του ανθρώπου προς τον Θεό, με όλες τις εκδηλώσεις της, είναι
ιερή και απαραβίαστη, γι’ αυτό χρειάζεται τον σεβασμό όλων των εκφάνσεών
της. Για μας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ο Σταυρός, τα λειτουργικά
σκεύη, το σχήμα των Ιερέων και των Μοναχών αποτελούν βασικά στοιχεία της
λατρευτικής ζωής μας, έχουν μάλιστα περάσει από την εκκλησιαστική και
στην εθνική μας παράδοση περιβεβλημένα με την ευλάβεια του λαού.
