Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. «Νά τό θυμᾶστε φίλοι μου! Σ’ αὐτό τό σημεῖο θά χτιστῆ ἕνα Μοναστήρι, καί πολλοί ζωντανοί καί νεκροί θά βροῦν ἐδῶ ἀνάπαυση».

 Εχουμε αναφέρει στά προηγούμενα κεφάλαια τόσες περιπτώσεις καί ενδεικτικά γεγονότα, τά οποία μάς έπεισαν γιά τό γνήσιο Θείο χάρισμα της διόρασης, πού είχε ο Στάρετς Θεόφιλος. Κι επιπλέον, γιά τήν σύνεση καί την ακρίβεια μέ την οποία τό χρησιμοποιούσε, για νά συμβουλεύη καί νά διορθώνη τις ψυχές, σ’ αύτόν τόν μάταιο κι αμαρτωλό κόσμο.

 Στά όσα άναφέρθηκαν, προσθέτουμε μερικά ακόμα γεγονότα σχετικά μ’ αυτό το χάρισμα του μακαρίου.

1)      Το πρωινό της 14ης Αύγουστου 1852, ο μακάριος ξεκίνησε με το κάρο του από το Κιτάγιεφ γιά την Λαύρα. Ήταν παραμονή της γιορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καί ο Θεόφιλος σκόπευε νά περάση μιά νύχτα καί μιά ημέρα εκεί. Καθώς προχωρούσε μέσα στό δάσος, εκεί κοντά όπου τώρα βρίσκεται τό ερημητήριο Πρεοπραζένσκαγια, ο ταύρος έστριψε πρός τά δεξιά σάν νάχε χάσει τόν δρόμο, αλλά ο Στάρετς απορροφημένος στό Ψαλτήρι του, δέν τό πρόσεξε κι ο ταύρος συνέχισε τήν πορεία του μέσα στό πυκνό δάσος. Κάποιοι ξυλοκόποι πού βάδιζαν εκεί από τό πλησιέστερο χωριό, παρατήρησαν αυτό τό λάθος κι άρχισαν νά φωνάζουν πρός τόν Στάρετς:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/