Ὁ Ἀββᾶς Κασσιανός ταξιδεύει στήν ἔρημο τῆς Αἰγύπτου καί συνομιλεῖ μέ τούς πατέρες τῆς ἐρήμου. Ρωτᾶ τόν Ἀββᾶ Σέρηνο γιά τήν τιμωρία τοῦ ἀπατεώνα διαβόλου καί ἐκείνων πού αὐτός ἐξαπατᾶ

  Η τιμωρία τού απατεώνα διαβόλου καί εκείνων πού αυτός εξαπατά.

 

Η μια πλευρά αυτής της διήγησης πρώτα μάς διδάσκει ότι πρέπει να αποφεύγουμε να δεχόμαστε τις κακές συμβουλές. Ο δράστης της απάτης, χωρίς αμφιβολία, καταδικάζεται καί τιμωρείται, όπως του αξίζει. Κι αυτός όμως που έπεσε θύμα της απάτης του, δεν διαφεύγει την ποινή, παρόλο πού δεν είναι τόσο αυστηρή όσο εκείνη του δράστη. Το δίδαγμα μέσα στην ιστορία είναι ολοφάνερο. Ο Αδάμ πού εξαπατήθηκε -ή μάλλον για να μιλήσουμε μέ τη γλώσσα του αποστόλου Παύλου, «αυτός πού εξαπατήθηκε δεν ήταν ο Αδάμ» (Α' Τιμ. 2, 14), αλλά αυτός δυστυχώς συγκατένευσε σ’ εκείνη πού πραγματικά εξαπατήθηκε, δηλαδή στην Εύα- καταδικάσθηκε, άλλ’ όμως μονάχα σε κοπιαστική εργασία, πού θα γέμιζε μέ ιδρώτα τό μέτωπό του. Αυτές οι τιμωρίες εξάλλου δεν είναι αποτέλεσμα της κατάρας του Θεού, η οποία πέφτει προσωπικά στον Αδάμ. Είναι κατάρα πού βαρύνει τη γη καί την κάνει άκαρπη. Καί αυτή η τιμωρία έχει επιπτώσεις καί στη ζωή του Αδάμ.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/