Η κατά
κόσμον Μαρία Κατσάτου γεννήθηκε τό 1897 στα Βύρα Εύβοιας και ήταν τό πρώτο μέλος
της συνοδείας του Γέροντα Δανιήλ στην Μονή της Ζούρβας. Εκεί πήγε τό 1916 σε
ηλικία 18 ετών. Την ίδια χρονιά έγινε ρασοφόρος με τό όνομα «Μακαρία» και στις
26 Μαΐου 1921 μεγαλόσχημη από τον Γέροντα Δανιήλ. Πήρε μέρος στο πρώτο
ηγουμενοσυμβούλιο μαζί με την μοναχή Ελισάβετ , όταν τό 1927 αναγνωρίστηκε τό
Κολλυβαδικό ασκητήριο ως Κυρίαρχη Μονή.
Στον
κόσμο εργαζόταν από μικρή ηλικία στο πατρικό σπίτι τού Γέροντα, τον οποίο
ακολούθησε στην ερημική Ζούρβα και τον υπηρετούσε με αγάπη και αφοσίωση έως την οσιακή κοίμησή του.
Ήταν
εντελώς αγράμματη. Όμως στην Μονή παρακολουθούσε και καταλάβαινε τις
κανονισμένες ακολουθίες όσο καμία άλλη αδελφή. Ζούσε σε βαθύ πνεύμα κατανύξεως και
γι’ αυτό τά δάκρυα έτρεχαν συνεχώς από τά μάτια της. Διακονούσε μέ σεβασμό και ευλάβεια
τον Γέροντα στο ιερό βήμα.
