Οι Φαρισαίοι δεν έμεναν ικανοποιημένοι με τα
θαύματα, που έκανε ο Κύριος. Τα εύρισκαν χωρίς πολλή σημασία. Και του
ζητούσαν ένα θαύμα με ιδιαίτερη σημασία: ένα – όπως το έλεγαν οι ίδιοι –
«σημείον εκ του ουρανού»[1]
Η απαίτησή τους για ένα τέτοιο θαύμα, έκφραση μιας δικής τους αντίληψης
για τα σημεία και τα θαύματα, επανελήφθη πολλές φορές. «Η γενεά αύτη
σημείον ζητεί»[2],
μας πληροφορεί ο Κύριος. Την ίδια απαίτηση με τους Φαρισαίους είχαν και
οι Σαδδουκαίοι• παρ’ όλο που το πιστεύω τους διέφερε τόσο πολύ από το
πιστεύω των Φαρισαίων[3].
Την αξίωσή τους αυτή για «σημείο εκ του ουρανού», μερικές φορές την
διετύπωσαν και ενώπιον του λαού.Και να ένα παράδειγμα: Ο Κύριος έκαμε
ένα θαύμα. Επλήθυνε πέντε άρτους. Και με αυτούς εχόρτασε μια
ανθρωποθάλασσα: πέντε χιλιάδες άνδρες και αμέτρητες γυναίκες και παιδιά.
Εκείνοι το θαύμα αυτό το είδαν με τα ίδια τους τα μάτια. Και έφαγαν από
αυτό το «τραπέζι». Σωματικά χόρτασαν. Μα πνευματικά δεν το κατάλαβαν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
