Ὁ Ἅγιος Στάρετς Σεβαστιανός. Ἡ ζωή του. Μέρος δεύτερο

Από τις αναμνήσεις των πνευματικών του παιδιών θα παραθέσουμε στη συνέχεια δύο χαρακτηριστικές και αποκαλυπτικές των βασάνων τους.

Ή Μαρία Αντρεέφσκαγια θυμόταν:

“Μέναμε στο Σαράτωφ, απ’ όπου μάς εξόρισαν το 1931. Μάς μετέφεραν μέχρι την Οσακαρόβκα μέ τρένο, μέσα στα βαγόνια τών ζώων, και εκεί μάς πρόσταζαν να κατεβούμε... Έβρεχε ραγδαία. Μαζεύαμε το βρόχινο νερό και το πίναμε. Την οικογένειά μας την αποτελούσαν εννέα ψυχές: ο πατέρας, η μητέρα, ο παππούς, η τυφλή γιαγιά και πέντε παιδιά -ο επτάχρονος αδελφός μου, εγώ, πού ήμουν πέντε ετών, η τρίχρονη αδελφή μου και δύο νήπια. 

Στο Σαράτωφ ζούσαμε από τον τίμιο μόχθο των γεωργών γονιών μου, μέ τους οποίους κάθε Κυριακή και εορτή πηγαίναμε στην εκκλησία. Και να πού τώρα μάς έφεραν μέ το τρένο σαν ζώα στην Οσακαρόβκα, στη γυμνή στέπα, όπου για δύο εικοσιτετράωρα μείναμε άγρυπνοι, καθισμένοι στο χώμα και πιασμένοι από τά πόδια του πατέρα και της μητέρας μας.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/