Το
1922 ο π. Όνούφριος τιμήθηκε μέ το οφίκιο του αρχιμανδρίτη και διορίστηκε
προϊστάμενος του Ναού τού Αγίου Νικολάου της πόλης Κριβόι-Ρόγκ της επαρχίας
Αικατερινοσλάβ.
Όπως
είναι
γνωστό, το καλοκαίρι τού 1922 δημιουργήθηκε το σχίσμα της «Ζωντανής
Εκκλησίας», τού οποίου οι ηγέτες επιδίωκαν ριζικές και αντιπαραδοσιακές
μεταρρυθμίσεις στην εκκλησιαστική ζωή. Τον Αύγουστο συγκλήθηκε στο Κίεβο
σύνοδος των κανονικών αρχιερέων της Ρωσικής Εκκλησίας, η οποία,
εκτιμώντας τά
πολλά χαρίσματα του π. Ονούφριου, τον εξέλεξε επίσκοπο Ελισάβετγκραντ.
Ωστόσο, ο επικεφαλής της «Ζωντανής Εκκλησίας» μητροπολίτης Ευδόκιμος
(Μεσέρσκι), μέ τις
διασυνδέσεις και την επιρροή του στο μπολσεβίκικο καθεστώς, κατόρθωσε να
ματαιώσει προσωρινά τη χειροτονία.
Στο
μεταξύ, τον Δεκέμβριο του 1922 ο Ανδρέας Γκαγκαλιούκ, αναζητώντας τον αδελφό
του, ζήτησε πληροφορίες από τον μητροπολίτη Ευδόκιμο. Εκείνος τού είπε:
