Ἑρμηνεία τῶν Μακαρισμῶν ἀπό τόν Γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο. Μακαρισμός ἕβδομος (Μέρος Α΄)

 Αγα­πη­τοί μου, σ’ ἕ­να μου­σεῖ­ο ὑ­πάρ­χει ἕ­νας ζω­γρα­φι­κός πί­να­κας, μί­α ἐ­λαι­ο­γρα­φί­α, πού πα­ρι­στά­νει μιά κα­ται­γί­δα στή θά­λασ­σα. Ἄ­γρια κύ­μα­τα, μαῦ­ρα σύν­νε­φα καί ζω­η­ρές λάμ­ψεις αὐ­λα­κώ­νουν τόν οὐ­ρα­νό. Τά συν­τρίμ­μια ἑ­νός ναυ­α­γί­ου ἐπιπλέ­ουν στούς ἀ­φρούς τῆς θά­λασ­σας, καί κά­που - κάπου φαί­νε­ται κα­νέ­να χέ­ρι νά βγαί­νει ἀ­πό τή θά­λασ­σα ζητώντας ἀ­πελ­πι­σμέ­να βο­ή­θεια. Ἔ­ξω ἀ­πό τήν ἐ­πι­φά­νεια τῆς θά­λασ­σας προ­βάλ­λει ἕ­νας βρά­χος, πού πά­νω του σπά­ζουν τά κύ­μα­τα. Σ’ ἕ­να κοί­λω­μα τοῦ βρά­χου ὑ­πάρ­χει λί­γη πρα­σι­νά­δα, καί καθισμένο πάνω της ἕ­να ἀ­γρι­ο­πε­ρί­στε­ρο κοι­τά­ζει ἤ­ρε­μο καί ἀ­τά­ρα­χο τήν κα­ται­γί­δα.

Ἡ εἰ­κό­να αὐ­τή φα­νε­ρώ­νει τήν εἰ­ρή­νη πού βα­σι­λεύ­ει στήν ψυ­χή τοῦ Χρι­στια­νοῦ, πού ­μέ­σα στίς κα­ται­γί­δες τῆς ζω­ῆς μέ­νει ἤ­ρε­μος, ἀ­τά­ρα­χος καί εἰ­ρη­νι­κός, για­τί ἡ εἰ­ρή­νη του εἶ­ναι ὁ Θε­ός.

Γι’ αὐ­τό λέ­ει ὁ ἕβδομος μα­κα­ρι­σμός: «μα­κά­ριοι οἱ εἰ­ρη­νο­ποι­οί, ὅ­τι αὐ­τοὶ υἱ­οὶ Θε­οῦ κλη­θή­σον­ται»^[1]. Εὐ­τυ­χι­σμέ­νοι εἶναι ἐ­κεῖ­νοι πού ἔ­χουν τήν εἰ­ρή­νη, πού φέρνουν τήν εἰ­ρή­νη –αὐ­τό θά πεῖ εἰ­ρη­νο­ποι­ός– γιατί αὐ­τοί θά ἀ­πο­κλη­θοῦν ″παι­διά τοῦ Θε­οῦ ″.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/