«ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ
ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ»
Ἁγίου
Δημητρίου τοῦ Ροστώφ
Γιά
νά δῇς τά ὑλικά πράγματα, πρέπει νά
εἶναι ὑγιεῖς οἱ σωματικοί ὀφθαλμοί
σου. Γιά νά γνωρίσῃς τά νοερά πράγματα,
πρέπει νά εἶναι ὑγιεῖς οἱ ὀφθαλμοί
τῆς ψυχῆς σου, νά ἔχῃς δηλαδή φωτισμένη
συνείδησι καί διάκρισι.
Μόνο
μ΄ αὐτή τήν προϋπόθεσι θά ἐφαρμόζεις
σωστά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ «καί οὐκ
ἐκκλινεῖς ἀπ΄ αὐτῶν εἰς δεξιά οὐδέ
εἰς ἀριστερά, ἵνα συνῇς ἐν πᾶσιν οἷς
ἐάν πράσσῃς» (Ἰησ. Ναυῆ 1, 7).
Διάκρισις
εἶναι ἡ ἱκανότητα τῆς ψυχῆς νά διακρίνῃ
ἀλάθητα σέ κάθε περίπτωσι τό καλό ἀπό
τό κακό, τό θεῖο θέλημα ἀπό τή δαιμονική
ἀπάτη.
Μέ
τή διάκρισι θά γνωρίσεις πότε καί πῶς
πρέπει νά πολεμᾶς τά πάθη, πότε νά
ὑποχωρῆς, πῶς νά ἀντιμετωπίζῃς
νικηφόρα τίς πανουργίες τῶν δαιμόνων,
πότε οἱ λογισμοί σου προέρχονται ἀπό
τό Θεό καί πότε ἀπό τούς δαίμονες.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_177.html
