«Όχι
μόνο από λύπη και εντροπή για τις αμαρτίες τους θα υποφέρουν οι αμαρτωλοί αλλά και
από πραγματικούς σωματικούς πόνους».
Αυτά
θα είναι τά βάσανα πού θα προκαλεί η
άσβεστη φλόγα της κολάσεως η όποια θα
καίει τούς αμαρτωλούς χωρίς οι ίδιοι να καίγονται. Απ’ αυτή την φλόγα
υπέφερε ο
πλούσιος και αυτή τού προκαλούσε δίψα πού δεν μπορούσε να ικανοποιήσει,
γι’
αυτό και παρακαλούσε τον φτωχό Λάζαρο, πού στην γήινη ζωή του ήταν
φτωχός, όμως
στη ζωή τού μέλλοντος αιώνα ήταν πλούσιος και αναπαυόταν στους κόλπους
τού
Αβραάμ. Τον παρακαλούσε ο πλούσιος να του δώσει έστω και μία σταγόνα
νερό να δροσιστεί,
αλλά αυτό ήταν αδύνατον διότι όταν ζούσε στη γη δεν φρόντισε να τηρήσει
τις
εντολές του Κυρίου και να φυλάξει το νόμο του Θεού. Αφού δεν το έκανε σ’
αυτή την
πρόσκαιρη ζωή, γι’ αυτό και στερήθηκε των αγαθών της ζωής του μέλλοντα
αιώνα. Εδώ στη γη σπέρνουμε καλό και κακό, ενώ εκεί θα είναι ό καιρός να
μαζέψουμε
τούς καρπούς, και ό καθένας θα λάβει αυτά πού του αξίζουν. Τώρα ο Θεός
μου
δίνει να δοκιμάσω τί στην πραγματικότητα θα είναι η φλόγα της κολάσεως.
Εγώ,
άνθρωπος πού έχει πτυχίο πανεπιστημίου, πρέπει να το δοκιμάσω στον εαυτό
μου για
να πω κάποτε στους συναδέλφους μου τούς επιστήμονες.
