Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου
«Λαλούντες εαυτοίς ψαλμοίς και ύμνοις και
ωδαίς πνευματικαίς» ( Εφ. 5, 19 ) . Επειδή η ανάγνωσις έχει κόπο και
πολλή ενόχλησι, δεν ωδήγησε σε ιστορίες, αλλά σε ψαλμούς, για να
ευχαριστής συγχρόνως την ψυχή σου ψάλλοντας και να αποφεύγης τον κόσμο.
«Με ύμνους, λέγει, και πνευματικές ωδές». Τώρα όμως τα παιδιά σας
λέγουν τραγούδια και χορούς του σατανά, όπως και οι μάγειροι και οι
τραπεζοκόμοι και οι χορευτές. Κανείς όμως δε γνωρίζει κανένα ψαλμό, αλλά
και το πράγμα φαίνεται ότι είναι εντροπή και χλευασμός και προκαλεί
γέλιο. Από εκεί διαιωνίζονται όλα τα κακά. Διότι σε όποιο χώμα
τοποθετηθή το φυτό, τέτοιο καρπό θα φέρη αν τοποθετηθή σε αμμώδες και
αλμυρό, τέτοιο καρπό παράγει, αν σε γλυκό και εύφορο, πάλι όμοιο καρπό.
