"Πολλοί βλέπουν τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως σάν μία ἁπλή (τύπου ψυχανάλυσης) συζήτηση, καί τόν Πνευματικό σάν ἕναν πού ἔχει ἁπλά κάποιες ἀνθρώπινες γνώσεις περισσότερες ἀπό αὐτούς. Ἀπό τήν στιγμή πού δέν πιστεύουν ὅτι ἐκείνην τήν ὥρα τόν φωτίζει τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέν ταπεινώνονται στόν «πρῶτο λόγο» τοῦ Πνευματικοῦ. Εἴτε ἀπό ἄγνοια, εἴτε ἀπό ὑπερηφάνεια, χάνουν τήν βοήθεια πού ἔρχεται ἀπό τήν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο εἶναι αὐτό πού τελεῖ τό Μυστήριο. Ἔτσι «κατεβάζουν», ὑποβαθμίζουν τό Μυστήριο σέ μία ἁπλῆ συζήτηση - ἀνταλλαγή ἀπόψεων, ὁπότε καί ἀναζητοῦν σέ κάθε περίπτωση τόν κατά τήν γνώμη τους πιό ἔμπειρο (ἤ καί πιό βολικό γιά τά πάθη τους) συζητητή - Πνευματικό".
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Συνεχίζεται...
Ἀπό τό βιβλίο: "Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ", Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, σελ. 72
http://hristospanagiapsavvas.blogspot.gr/
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν π. Σάββα Ἁγιορείτη γιά τήν ἄδεια
δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει.
