…Ήταν προχωρημένο το απόγευμα
και είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει. Πλησίαζε η ώρα , που το Μοναστήρι θα έκλεινε τις
πύλες του, όταν ήρθε βιαστικός ο τελευταίος προσκυνητής. Ένας αρκετά νέος άντρας
,από την γειτονική κωμόπολη.
Αφού προσκύνησε, γεμάτος συγκίνηση
είπε:
-
Στην Παναγία μας έχω μεγάλη ευγνωμοσύνη. Με γιάτρεψε διπλά και
μ’ έσωσε.
Και με
δυο λόγια διηγήθηκε την πράγματι συγκινητική περίπτωσή του:
