Ἀπάντηση στὸ πρόβλημα: «Γιατί εὐτυχοῦν οἱ ἀσεβεῖς;» (5ον)

   Στὴ συνέχεια ὁ ποιητὴς τοῦ 72ου Ψαλμοῦ διηγεῖται πῶς μπόρεσε νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τοὺς προβληματισμούς, τὶς ἀμφιβολίες καὶ τοὺς δισταγμούς του σχετικὰ μὲ τὴν εὐδαιμονία τῶν ἀσεβῶν. Εἶναι ὅμως χαρακτηριστικὸ τοῦτο: Διαλογίζεται, συνταράσσεται, ἀπορεῖ, προβληματίζεται, ἀλλὰ δὲν ἀποκαλύπτει τὶς ἀμφιβολὶες καὶ τοὺς προβληματισμούς του σὲ ἄλ­λους. Δὲν τοὺς ἀποκαλύπτει, διότι φοβᾶται μήπως γίνει αἴτιος σκανδαλι­σμοῦ. Αὐτοσυγκρατεῖται γιὰ νὰ μὴν ­παρασύρει καὶ ἄλλους στὴν ἀμφιβολία ἢ καὶ στὴν ἀποστασία.

   Γράφει: Ἐὰν ἔλεγα· θὰ διηγηθῶ τοὺς δισταγμούς μου αὐτοὺς καὶ θὰ ­ἐκθέσω καὶ στοὺς ἄλλους τὶς σκέψεις μου ἔτσι ὅπως μοῦ ἔρχονται, στὴ γενιὰ τῶν παιδιῶν σου, Κύριε, θὰ γινόμουν ἀποστάτης καὶ ἀτίθασος καὶ προδότης διδάσκαλος. Δὲν ἀποκάλυψα ὅμως τοὺς δισταγμούς μου, ἀλλὰ νόμισα ὅτι ἔπρεπε πρῶτα νὰ μελετήσω τὸ ζήτημα, γιὰ νὰ τὸ κατανοήσω. Ἡ προσπάθειά μου ὅμως αὐτὴ ὑπῆρξε κόπος ἀνωφελὴς καὶ ἐξαντλητικός, διότι τὸ πρόβλημα τοῦτο παρέμεινε γιὰ μένα ἄλυτο (Ψαλ. οβ΄ [72] 15-16).

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/10/5_21.html