Κατ’
ἐξοχήν ἡ ἑνοποίηση αὐτή ἐπιτυγχάνεται διά τῆς Θείας Χάρης ἡ ὁποία
δίδεται στούς ἀνθρώπους διά τῶν Θείων Μυστηρίων. Ὁ διάβολος κάνει τό πᾶν
γιά νά μήν μετέχουν οἱ ἄνθρωποι στή Θεία Χάρη, στά θεοποιά Μυστήρια καί
μάλιστα στήν Θεία Κοινωνία καί τήν Ἱερά Ἐξομολόγηση.
Ἀποκόπτει
ἔτσι τούς ἀνθρώπους ἀπό τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἁγία μας Ὀρθόδοξη
Ἐκκλησία καί οἱ ἄνθρωποι μή μετέχοντας στήν ἑνοποιό καί θεοποιό ἄκτιστη
ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, πού λέγεται Θεία δόξα καί Θεία χάρη δέν μποροῦν νά
ἑνωθοῦν οὔτε μεταξύ τους, οὔτε μέ τόν Θεό. Μόνο ὅταν οἱ ἄνθρωποι
μετέχουν στήν δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τότε
γίνονται ἀληθινά ἕνα πνεῦμα καί ἀποκτοῦν μία θέληση καί μία ἐνέργεια.
Τότε ἀληθινά ταυτίζονται ἔχοντας τήν μία κοινή, ταυτή ἐνέργεια καί
θέληση, αὐτήν τῶν Τριῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ἔτσι μόνο μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ τό αἴτημα τοῦ Κυρίου στήν ἀρχιερατική Του προσευχή: «ἵνα πάντες ἓν ὦσι» (δηλαδή νά εἶναι ὅλοι ἕνα).
