«Ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» (Ματθ. 17,17)
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου
Καντιώτου)
Ἕως
πότε
ἀνέξομαι
ὑμῶν;»,
ἕως
πότε
θὰ
σᾶς
ἀνέχωμαι,
ὣς
πότε
θὰ
σᾶς
ὑποφέρω;
Τίνος,
ἀγαπητοί
μου,
εἶναι
ἡ
φωνὴ
αὐτή;
εἶναι
τοῦ
δυστυχισμένου
πατέρα,
ποὺ
βλέπει
τὰ
παιδιά
του
νὰ
βαδίζουν
σὲ
ἄσχημο
δρόμο
καὶ
στενοχωριέται;
εἶναι
τὸ
παράπονο
μιᾶς
μάνας,
ποὺ
κοπίασε
γιὰ
ν᾿
ἀναθρέψῃ
τὰ
παιδιά
της,
κ᾿
ἔπειτα
τὰ
βλέπει
νὰ
βαδίζουν
ἕνα
δρόμο
τρισάθλιο
καὶ
καταριέται
τὴν
ὥρα
ποὺ
τὰ
γέννησε;
εἶναι
τὸ παράπονο τοῦ ποιμένος, ποὺ βλέπει
τὰ πνευματικά του παιδιὰ νὰ μὴ βαδίζουν
τὸ δρόμο τῆς τιμῆς καὶ τῆς πίστεως;
εἶναι τὸ παράπονο τοῦ ἱεροκήρυκος,
ποὺ ἀναστενάζει γιὰ τὴν ἀσέβεια τῶν
χρόνων του; εἶναι φωνὴ προφήτου, ἀγγέλου,
ἀρχαγγέλου;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/08/blog-post_576.html#more
