Γράφει
ο σοφός και ενάρετος κληρικός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, πως του έλεγε
κάποιος: «Πάτερ, ένα περίεργο πράγμα. Πάω να βιδώσω μια βίδα, δεν
βιδώνει.
Προσπαθώ, προσπαθώ, προσπαθώ, δεν βιδώνει. Άμα πω μια βλαστήμια,
βιδώνει αμέσως»! «Είναι πολύ απλό και ευεξήγητο αυτό που συμβαίνει»,
διευκρινίζει ο π. Επιφάνιος.
«Δεν εμποδίζει τη βίδα κάποιο φυσικό αίτιο, αλλά κάτι άλλο, παραπέρα:
η δαιμονική ενέργεια. Για να κάνει τον άνθρωπο να βλαστημήσει. Απ’ τη
στιγμή που θα γίνει αυτό, η δαιμονική ενέργεια φεύγει απ’ τη βίδα και
υποδουλώνει τον άνθρωπο. Τί να την κάνει τη βίδα πια; Γι’ αυτό και αυτή
βιδώνει τότε μια χαρά. Αντί να βλασφημήσεις», καταλήγει ο π. Επιφάνιος,
«δεν λες εκείνη την ώρα, κάνοντας το σημείο του σταυρού, «πίσω μου σ’
έχω, σατανά» ή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» Να δεις, δεν θα βιδώσει η
βίδα»;
