Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Παρασκευῆς 27 Ὀκτωβρίου


Ἀπόστολος: (Κολ. β΄1- 7 )
Κολ. 2,1             Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον ἀγῶνα ἔχω περὶ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καὶ ὅσοι οὐχ ἑωράκασι τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί,
Κολ. 2,1                     Διότι θέλω να μάθετε και σεις πόσον μεγάλον αγώνα έχω δια σας και δια τους Χριστιανούς της Λαοδικείας και δι' όσους δεν έχουν ίδει το πρόσωπόν μου και δεν με εγνώρισαν σωματικώς,
Κολ. 2,2             ἵνα παρακληθῶσιν αἱ καρδίαι αὐτῶν, συμβιβασθέντων ἐν ἀγάπῃ καὶ εἰς πάντα πλοῦτον τῆς πληροφορίας τῆς συνέσεως, εἰς ἐπίγνωσιν τοῦ μυστηρίου τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς καὶ τοῦ Χριστοῦ,
Κολ. 2,2                    δια να παρηγορηθούν και ενισχυθούν αι καρδίαι των και μείνουν απρόσβλητοι και ακλόνητοι από ψευδοδιδασκαλίας και αμφιβολίας. Και αυτό θα επιτευχθή, εάν βέβαια και οι ίδιοι καλλιεργήσουν την αγάπην μεταξύ των και αρμονικώς συνδεθούν δι' αυτής και πληροφορηθούν έτσι με σοφίαν και σύνεσιν όλον τον πλούτον της αληθείας, που αναφέρεται εις την σωτηρίαν των, και γνωρίσουν εις βάθος το μυστήριον του Θεού Πατρός και του Χριστού.
Κολ. 2,3             ἐν ᾧ εἰσι πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι.
Κολ. 2,3                     Να γνωρίσουν, ότι στον Χριστόν υπάρχουν όλοι οι θυσαυροί της σοφίας και της γνώσεως, οι οποίοι ήσαν προηγουμένως άγνωστοι και απόκρυφοι, και εφανερώθησαν τώρα από τον Χριστόν στους πιστούς.
Κολ. 2,4             Τοῦτο δὲ λέγω ἵνα μή τις ὑμᾶς παραλογίζηται ἐν πιθανολογίᾳ·
Κολ. 2,4                    Αυτό δε σας το λέγω, δια να μη σας παραπλανά κανείς εις παραλογισμούς και αστηρίκτους εικασίας, που βασίζονται εις αναποδείκτους πιθανολογίας, και σας απομακρύνει έτσι από τον Χριστόν.
Κολ. 2,5             εἰ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἄπειμι, ἀλλὰ τῷ πνεύματι σὺν ὑμῖν εἰμι, χαίρων καὶ βλέπων ὑμῶν τὴν τάξιν καὶ τὸ στερέωμα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως ὑμῶν.
Κολ. 2,5                     Εχω όμως πεποίθησιν εις σας, ότι θα μείνετε ακλόνητοι εις την αλήθειαν. Διότι, αν και απουσιάζω σωματικώς, είμαι εν τούτοις δια του πνεύματός μου παρών μαζή σας και χαίρω, διότι βλέπω την τάξιν, που έχετε και την σταθερότητα της πίστεως σας στον Χριστόν.
Κολ. 2,6             Ὡς οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε,
Κολ. 2,6                    Οπως λοιπόν εδιδάχθητε από τον Επαφράν και παρελάβατε τον Ιησούν Χριστόν, τον Κυριον, έτσι σύμφωνα με αυτά να προχωρήτε και συμπεριφέρεσθε.
Κολ. 2,7             ἐῤῥιζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ.
Κολ. 2,7                     Εξακολουθείτε να μένετε βαθειά ριζωμένοι και να οικοδομήσθε επάνω στον Χριστόν και να προχωρήτε συνεχώς με αδίστακτον βεβαιότητα δια την πίστιν σας, όπως έχετε διδαχθή, προοδεύοντες ολονέν και περισσότερον εις αυτήν και ευχαριστούντες συγχρόνως τον Θεόν, που σας έδωσε αυτήν την πίστιν.
Εὐαγγέλιο: ( Λουκ. ια΄23-26 )
Λουκ. 11,23        ὁ μὴ ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει.
Λουκ. 11,23               Κανονίσατε την θέσιν σας· διότι εκείνος που δεν είναι με όλη του την καρδιά μαζή μου, είναι εναντίον μου. Και εκείνος, που δεν μαζεύει μαζή με εμέ και δεν οδηγεί εις τα λιβάδια της πνευματικής τροφής τα πρόβατά μου, αυτός σαν αιμοβόρος λύκος τα διασκορπίζει.
Λουκ. 11,24        Ὅταν τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται δι᾿ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καὶ μὴ εὑρίσκον λέγει· ὑποστρέψω εἰς τὸν οἶκόν μου ὅθεν ἐξῆλθον·
Λουκ. 11,24               Οταν το ακάθαρτον πνεύμα φύγη από τον άνθρωπον, ομοιάζει προς εκείνον, που περνάει ανάμεσα από κατάξηρους, χωρίς νερό τόπους και μάταια ζητεί ανάπαυσιν. Και επειδή δεν την ευρίσκει, λέγει· θα ξαναγυρίσω στο σπίτι μου απ' όπου έφυγα, θα επιστρέψω δηλαδή στον άνθρωπον, από τον οποίον με έδιωξαν.
Λουκ. 11,25        καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σεσαρωμένον καὶ κεκοσμημένον.
Λουκ. 11,25               Και όταν έλθη, ευρίσκει το σπίτι σαρωμένο και στολισμένο, δηλαδή, ευρίσκει τον άνθρωπον σχολάζοντα και ράθυμον, χωρίς πνευματικήν φροντίδα και εργασίαν.
Λουκ. 11,26        τότε πορεύεται καὶ παραλαμβάνει ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων.
Λουκ. 11,26               Τοτε πηγαίνει και παίρνει άλλα επτά δαιμόνια, πονηρότερα από τον ευατόν του και, αφού εισέλθουν, εγκαθίστανται μονίμως πλέον εκεί και γίνονται τα τελευταία του ανθρώπου εκείνου, χειρότερα από τα πρώτα”. (Οσοι ελευθερώθηκαν από δαιμόνια η όσοι με την χάριν του Θεού επήραν άφεσιν αμαρτιών και εμπήκαν στον δρόμον της σωτηρίας, ας προσέξουν να μη αφήσουν την νέαν ζωήν της χάριτος, διότι τότε θα γίνουν πολύ χειρότεροι απ' ο,τι ήσαν προηγουμένως).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ Δέκα Ἐντολές σέ ἐρμηνεία Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ

  Αποτέλεσμα εικόνας για δεκα εντολες

1. Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού.

Ένας Κύριος είναι ο Κύριος ο Θεός σου, Αυτός που φανερώνεται (με τρία πρόσωπα, δηλ.) σαν Πατέρας και σαν Υιός και σαν Άγιο Πνεύμα. Σαν Πατέρας μεν αγέννητος, σαν Υιός δε γεννητός (μεν, αλλά και αυτό πάλι) χωρίς αρχή, και πέρα από τον χρόνο, και χωρίς να πάθει καμμία αλλοίωση, σαν Λόγος (του Θεού Πατρός).
Αυτός δε ονομάζεται Χριστός, γιατί έχρισε (δηλ. αγίασε) με το να αναλάβει ο ίδιος το δικό μας (ανθρώπινο) είδος. Και σαν Άγιο Πνεύμα, που και Αυτό προέρχεται από τον Πατέρα, όχι γιατί γεννήθηκε απ΄ Αυτόν, αλλά γιατί Αυτός Το στέλνει. Αυτός μόνο είναι Θεός.
Και μάλιστα ο αληθινός Θεός, ο ένας Κύριος, που εμφανίζεται με τρεις υποστάσεις. (Είναι ένας και μοναδικός ο Θεός αυτός, που) δεν διαιρείται κατά την φύση, τη θέληση, την σκέψη, την δύναμη και την ενέργεια, και όλα γενικώς τα γνωρίσματα της Θεότητας.
Αυτόν (λοιπόν τον ένα και αληθινό Θεό) μόνο θα (πρέπει να) λατρεύσεις με όλη την δύναμη που έχει ο νους σου, και με όλο το πλάτος της καρδιάς σου και με όλη την πληρότητα της δυνάμεώς σου.
Και όλα όσα (ο Θεός σου) λέει και εντέλλεται, (θα πρέπει) να είναι πάντοτε νωπά μέσα στην καρδιά σου, ώστε να εφαρμόζεις και να εντρυφάς μέσα σε αυτά και να ομιλείς με βάση αυτά (σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σου, δηλαδή) και όταν κάθεσαι (κάπου και δεν μετακινείσαι), και όταν βαδίζεις (για να πας από το ένα μέρος στο άλλο), και όταν είσαι πεσμένος στο κρεβάτι, κι όταν είσαι όρθιος.

Πῶς θά πολεμήσουμε τά πάθη μας


 

Τή δύναμη θά τήν πάρουμε ἀπό τό Χριστό μας. Ἡ ἐρώτηση εἶναι «Πῶς θά ἀποκτήσουμε τή δύναμη γιά νά πολεμήσουμε τά πάθη μας»;. Βέβαια, θέλει δύναμη. Πέστε στόν ἑαυτό σας ‘Ἀπό αὔριο δέ θά θυμώσω’. Νά δεῖτε πού θά θυμώσετε χειρότερα. Πολύ χειρότερα θά θυμώσετε. ‘Ἀπό αὔριο δέ θά φάω, ἄς ποῦμε, θά φάω μέ ἐγκράτεια’. Θά τρῶτε διπλάσια. Γιατί; Γιατί αὐτό πού λές, ἔχει ἐγωισμό, ἔχει ὑπερηφάνεια.
Τί πρέπει νά πεῖς;

Δελτίο Τύπου καί Ψήφισμα Ἐκδήλωσης Ο.Χ. Σωματείων Λαρίσης γιά τά Θρησκευτικά (Δελτίο Τύπου )


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ


Με τη συμμετοχή μεγάλου πλήθους Λαρισαίων πραγματοποιήθηκε η ενημερωτική εκδήλωση που έγινε για γονείς και εκπαιδευτικούς στην αίθουσα της ΓΕΧΑ, με συνδιοργανωτές τον Σύλλογο Πολυτέκνων Λαρίσης και τα εννέα συνεργαζόμενα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία της πόλης.

Πρώτος εισηγητής ήταν ο Δρ. Ιωάννης Φύκαρης, επίκουρος καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμή-μα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: “Οι νέοι «Φάκελοι Μαθητή» για το μάθημα των Θρησκευτικών. Τα όρια του μύθου και της πλάνης” και ακολούθησε ο κ. Δήμος Θανάσουλας, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, με θέμα: «Η ομολογιακή διδασκαλία ως συνταγματικό δικαίωμα».

Ο κ. Φύκαρης αναφέρθηκε στο παιδαγωγικό και επιστημονικό μέρος του θέματος τονίζοντας ότι «Τα νέα βιβλία Θρησκευτικών ή οι «Φάκελοι μαθήματος», όπως ονομάζονται, που επισήμως διανεμήθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας το τρέχον σχολικό έτος στους μαθητές, είναι απόρροια διεργασιών που δεν αφορούν απλά και μόνο ένα σχολικό μάθημα, αλλά ενέχουν βαθύτερες και απρόβλεπτες κοινωνικές εξελίξεις.

Ἄν μου δώσουν ὅλον τὸν κόσμο, δὲν τὸν ἀλλάζω μὲ τὴν εὐτυχία, ποὺ ζῶ ἐδῶ!


  

Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου

Τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τὸ λιμάνι τῆς σωτήριας καὶ βοήθησε πολὺ τὸν κόσμο καὶ τότε μὲ τὴν ἁγιότητα ποὺ εἶχαν ἐκεῖνοι οἱ μοναχοί, ἀλλὰ καὶ σήμερα. Ἡ ἀποστολὴ τοῦ ἦταν καὶ εἶναι ἱερώτατη. Βλέπετε τὸ ἐπισκέπτονται ἄνθρωποι ἀδιάφοροι, ἁπλῶς ἀπὸ μία περιέργεια καὶ ἀλλάζουν καὶ ἀναγεννῶνται καὶ ἐπιστρέφουν στὸ σπίτι τοὺς ἀλλοιωμένοι ἐντελῶς καὶ μεταφέρουν τὴν ὠφέλεια τῆς ἐμπειρίας τοὺς αὐτὴ καὶ στοὺς οἰκείους καὶ στοὺς γνωστούς. Ἔρχονται καὶ θαυμάζουν καὶ βλέπουν τοὺς μοναχοὺς καὶ προβληματίζονται αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι καὶ λένε. «Μά, αὐτὰ τὰ παιδία, αὐτὰ τὰ νειάτα, πὼς μποροῦν καὶ νικοῦν τὴν ἁμαρτία, πὼς μποροῦν καὶ διατηροῦν τὸν ἑαυτὸ τοὺς ἁγνὸ καὶ καθαρὸ καὶ ἀγγελικό; Πῶς ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ ἐγκρατευθοῦμε στὸ ἄλφα ἢ στὸ βήτα θέμα καὶ αὐτοὶ οἱ νεαροί, μὲ πτυχία μὲ ὀμορφιὲς ἀσκοῦνται ἐδῶ μέσα στὸ Ἅγιον Ὅρος, μέσα στὸ μοναστήρι, μέσα στοὺς τέσσερεις τοίχους! Τὴν νύχτα νὰ ἀγρυπνοῦνε, τὴν ἡμέρα νὰ ἐργάζωνται, νὰ κόβουν τὸ θέλημά τους, νὰ ἀσκοῦνται στὴν ἀρετή, νὰ ταπεινώνουν τοὺς ἑαυτούς τους, νὰ ἀρνοῦνται τὴν ἐλευθερία τοὺς χάριν τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ λάμπουν τὰ πρόσωπά τους ἀπὸ ἁγνότητα! Μὰ πὼς ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε αὐτὸ τὸ πράγμα».
Ὅταν ἤμουν στὴν ἔρημο ἦλθε ἕνας ἄνθρωπος καὶ μοῦ λέγει:

Μεγάλα πνευματικά μυστικά


''Καθότι ὁ Δημιουργός, ὅπου ἔπλασε τόν πηλόν, ἔλαβεν ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων τήν σύστασιν: ξηρόν, ὑγρόν, θερμόν καί ψυχρόν. Καί ὡς ἐκ τούτου εἶναι ἀνάγκη εἰς κάθε στιγμήν νά πάσχη ὁ ἄνθρωπος συμφώνως τῆς μεταλλαγῆς τοῦ κάθε στοιχείου. Ἤγουν νά ξηραίνεται, νά ὑγραίνεται, νά θερμαίνεται, νά ψυχραίνεται. Καί, ἄν περισσεύη τοῦ ἑνός στοιχείου τά ἰδιώματα, ἀνάγκη εἶναι νά ἀσθενήση τό σῶμα. Καί συνεπῶς συμπάσχει καί ἡ ψυχή. Δέν δύναται ὁ νοῦς νά ἀποδώση τάς νοεράς του κινήσεις, καθότι χωλαίνει μαζί μέ τό σῶμα. 

Ξηραίνεται ἀπό τήν ζέστην τοῦ ἡλίου τό σῶμα; Ξηραίνεται καί ὁ νοῦς. Ὑγραίνεται, ἐάν βρέχη, τό σῶμα καί χαλαρώνει; Χαλαρώνει ἐπίσης καί ὁ νοῦς. Ψυχραίνεται, ἄν φυσάη ἀέρας, τό σῶμα; Πληθύνει ἡ χολή περισσῶς, σκοτίζεται καί ὁ νοῦς, καί θριαμβεύουν μόνον αἱ φαντασίαι. Εἰς ὄλας λοιπόν τάς ἀλλοιώσεις αὐτάς, ἄν καί ἡ χάρις ὑπάρχη, ἀλλʹ ὅμως δέν ἐνεργεῖ, διότι τά ὄργανα ἀσθενοῦν, ὁ δέ ἐχθρός μας διάβολος ἠξεύρει εἰς τήν κάθε ἀλλοίωσιν πῶς πρέπει νά πολεμήση. 

«Οἴμοι τοῦ ἀθλίου»!



Ενδομύχως, 
μέσα στο βάθος της καρδιάς σας, 
να θέσετε το: «οίμοι του αθλίου». 
Όταν ακούη αυτό ο διάβολος, φεύγει μακριά.
Αυτός κάμνει την κατοικία του, 

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Νά προσέχετε καί νά μήν παραμελεῖτε τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως»


 Να προσέχετε και να μην παραμελείτε το μυστήριο της εξομολογήσεως! 

Με την εξομολόγηση αλλάζει τελείως ο άνθρωπος.

26 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Δημητρίου Μεγαλομάρτυρος, Ἀρτεμιδώρου καὶ Βασιλείου, Λεπτίνας, Γλύκωνος, Μνήμη τοῦ Μεγάλου Σεισμοῦ, Ἰωάσαφ τοῦ Νέου Ὁσιομάρτυρα, Λεωντίνης Μάρτυρος, τῶν Ὁσίων Λεοντίων, Ἀνακομιδὴ Λειψάνων Νεομάρτυρος Γεωργίου, Μαγλόριος (Maglorious) τοῦ Σὰρκ .

Ὁ Ἅγιος Δημήτριος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Μυροβλύτης

Ὑψηλόβαθμος ἀξιωματικός του ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, περίοδος φοβερῶν διωγμῶν ἐναντίον τῶν χριστιανῶν.
Ὁ Δημήτριος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ εὐσεβῇ οἰκογένεια τῆς Θεσσαλονίκης δὲν φοβήθηκε τὶς διαταγὲς τῶν αὐτοκρατόρων καὶ συνέχιζε νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο. Αὐτή του ἡ δράση τὸν ὁδήγησε μπροστὰ στὸν Δοκλητιανό, ὁ ὁποῖος διέταξε τὴν φυλάκισή του.
Στὴν φυλακὴ ἦταν ἕνας νεαρὸς χριστιανὸς, ὁ Νέστορας, ὁ ὁποῖος θὰ ἀντιμετώπιζε σὲ μονομαχία τὸν φοβερὸ μονομάχο τῆς ἐποχῆς Λυαῖο. Ὁ νεαρὸς χριστιανὸς πρὶν τὴ μονομαχία ἐπισκέφθηκε τὸν Δημήτριο καὶ ζήτησε τὴν βοήθειά του. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ὁ Νέστορας νὰ νικήσει τὸν Λυαῖο καὶ νὰ προκαλέσει τὴν ὀργὴ τοῦ αὐτοκράτορα. Διατάχθηκε νὰ θανατωθοῦν καὶ οἱ δυὸ, Νέστορας καὶ Δημήτριος.
Σήμερα ὁ Ἅγιος Δημήτριος τιμᾶται ὡς πολιοῦχος Ἅγιος τῆς Θεσσαλονίκης.
Ἡ μεταφορὰ τῆς εἰκόνας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε τὸ ἔτος 1149 ἀπὸ τὸν βασιλιὰ Μανουὴλ Κομνηνό. Καὶ ἡ εἰκόνα μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορος τῆς Κωνσταντινούπολης, ἐπὶ ἡγουμενίας Ἰωσήφ.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 26 Ὀκτωβρίου


Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 26 Ὀκτωβρίου   ἐδῶ

Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Πέμπτης 26 Ὀκτωβρίου


Ἀπόστολος: (Β΄Τιμ. β΄1- 10 )
Β Τιμ. 2,1           Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
Β Τιμ. 2,1                  Συ λοιπόν, τέκνον μου, να ενδυναμώνεσαι με την χάριν, που δίδει ο Ιησούς Χριστός (δια να μένης πιστός εις αυτόν και εις εμέ, χωρίς να επηρεάζεσαι από το παράδειγμα εκείνων, που με εγκατέλειψαν).
Β Τιμ. 2,2           καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι.
Β Τιμ. 2,2                 Και αυτά που έχεις ακούσει και διδαχθή από εμέ, παρουσία πολλών μαρτύρων, αυτά να τα εμπιστευθής ως ανεκτίμητον θησαυρόν εις πιστούς και αξιοπίστους ανθρώπους, οι οποίοι θα είναι ικανοί και άλλους να διδάξουν τας αληθείας του Ευαγγελίου.
Β Τιμ. 2,3           σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Β Τιμ. 2,3                  Συ λοιπόν κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.
Β Τιμ. 2,4           οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ.
Β Τιμ. 2,4                 Εχε δε υπ' όψιν σου, ότι κανείς, καθ' ον χρόνον υπηρετεί στρατιώτης, δεν περιπλέκεται εις τας μερίμνας και φροντίδας του βίου, δια να υπηρετή έτσι και να αρέση εις εκείνον, που τον εστρατολόγησε.
Β Τιμ. 2,5           ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ.
Β Τιμ. 2,5                  Εάν δε και συμμετέχη κανείς εις αθλητικούς αγώνας, δεν παίρνει ως βραβείον τον στέφανον, εάν δεν αγωνισθή κατά τρόπον νόμιμον.
Β Τιμ. 2,6           τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν.
Β Τιμ. 2,6                 Ο γεωργός, που κοπιάζει δια την καλλιέργειαν του αγρού και την συγκομιδήν των προϊόντων, πρώτος αυτός πρέπει ν' απολαμβάνη τους καρπούς των κόπων του. (Ετσι και συ από τον πνευματικόν αγρόν, στον οποίον κατ' εντολήν του Θεού εργάζεσαι, πρέπει να απολαμβάνης όχι μόνον την πρέπουσα υπόληψιν και τιμήν, αλλά και τα μέσα της συντηρήσεώς σου).
Β Τιμ. 2,7           νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι.
Β Τιμ. 2,7                  Ενόησε αυτά που σου λέγω. Είθε δε να σου δίδη πάντοτε ο Θεός σύνεσιν και σοφίαν, ώστε να κατανοής όλα.
Β Τιμ. 2,8           Μνημόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου,
Β Τιμ. 2,8                 Να ενθυμήσαι τον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος έχει αναστηθή εκ νεκρών και κατάγεται κατά το ανθρώπινον από τον Δαυΐδ, σύμφωνα με το Ευαγγέλιόν μου,
Β Τιμ. 2,9           ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ᾿ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται.
Β Τιμ. 2,9                 προς χάριν του οποίου ευαγγελίου εγώ ταλαιπωρούμαι και πάσχω, ώστε να είμαι φυλακισμένος και δεμένος με αλυσίδες σαν κακούργος· αλλά ο λόγος του Θεού δεν έχει δεθή (από τίποτε δεν εμποδίζεται στο να διαδίδεται και να κατακτά ψυχάς).
Β Τιμ. 2,10         διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.
Β Τιμ. 2,10                Δια τούτο υπομένω όλα αυτά προς χάριν εκείνων, που έχει εκλέξει ο Θεός, δια να επιτύχουν και αυτοί την σωτηρίαν, που προσφέρει ο Χριστός μαζή με την αιωνίαν δόξαν.

Εὐαγγέλιο: ( Ἰωάν. ιε΄17- ις΄2 )
Ιω. 15,17           ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
Ιω. 15,17                    Αυτάς τας εντολάς σας δίδω, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον και να μένετε ενωμένοι και ισχυροί με την αγάπην αυτήν.
Ιω. 15,18           Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν.
Ιω. 15,18                   Εάν ο πονηρός και κακός κόσμος σας μισή, μάθετε ότι εμέ πρώτα από σας έχει μισήσει.
Ιω. 15,19           εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.
Ιω. 15,19                   Εάν σεις ήσαστε από τον αμαρτωλόν κόσμον και είχατε την αμαρτωλήν ζωήν του κόσμου, τότε ο κόσμος θα σας αγαπούσε, διότι θα σας εθεωρούσε ως ιδικούς του. Επειδή όμως δεν είσθε από τον κόσμον, αλλ' εγώ σας εδιάλεξα από τον κόσμον, δια τούτο ο πονηρός και αμετανόητος κόσμος σας μισεί.
Ιω. 15,20           μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν.
Ιω. 15,20                   Να ενθυμήσθε δε τον λόγον, τον οποίον εγώ σας είπα· δεν υπάρχει δούλος ανώτερος από τον κύριόν του. Εάν εμέ κατεδίωξαν οι άνθρωποι του κόσμου, θα καταδιώξουν και σας· εάν εφύλαξαν τον λόγον μου, θα φυλάξουν και τον ιδικόν σας.
Ιω. 15,21           ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασι τὸν πέμψαντά με.
Ιω. 15,21                   Αλλά όλα αυτά θα κάμουν εις σας οι άνθρωποι δια την πίστιν, που έχετε εις εμέ να ομολογήτε και να κηρύσσετε το όνομά μου, διότι αυτοί δεν γνωρίζουν-διότι δεν θέλουν να γνωρίσουν-εκείνον που με έστειλε.
Ιω. 15,22           εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν.
Ιω. 15,22                   Εάν δεν είχα έλθει εις την γην και δεν τους είχα διδάξει την αλήθειαν, δεν θα είχαν αμαρτίαν δια την άγνοιαν και απιστίαν των αυτήν. Τωρα όμως δεν έχουν καμμίαν πρόφασιν, που να δικαιολογή την αμαρτίαν των. Δια τούτο και είναι υπεύθυνοι τιμωρίας εκ μέρους του Θεού.
Ιω. 15,23           ὁ ἐμὲ μισῶν καὶ τὸν πατέρα μου μισεῖ.
Ιω. 15,23                   Διότι εκείνος που μισεί έμενα, μισεί και τον Πατέρα μου.
Ιω. 15,24           εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος πεποίηκεν, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ καὶ ἑωράκασι καὶ μεμισήκασι καὶ ἐμὲ καὶ τὸν πατέρα μου.
Ιω. 15,24                   Εάν δεν είχα κάμει εμπρός εις τα μάτια των τόσα και τέτοια υπερφυσικά έργα, τα οποία κανείς άλλος ποτέ δεν έκαμε, τότε δεν θα είχαν αμαρτίαν και ενοχήν. Τωρα όμως έχουν αμαρτίαν, διότι και είδαν τα έργα μου και εμίσησαν εμέ και τον Πατέρα μου, που με έστειλε εις την γην.
Ιω. 15,25           ἀλλ᾿ ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν, ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν.
Ιω. 15,25                   Αυτό όμως συνέβη, δια να πραγματοποιηθή και ο προφητικός λόγος, που είναι γραμμένος στον νόμον των, ότι με εμίσησαν δωρεάν.
Ιω. 15,26           ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ·
Ιω. 15,26                   Οταν δε έλθη ο Παράκλητος, τον οποίον εγώ θα στείλω εις σας εκ μέρους του Πατρός, το Αγιον Πνεύμα, που είναι η αλήθεια και η πηγή της αληθείας και το οποίον εκπορεύεται από τον Πατέρα, εκείνος θα μαρτυρήση δι' εμέ.
Ιω. 15,27           καὶ ὑμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς μετ᾿ ἐμοῦ ἐστε.
Ιω. 15,27                   Και σεις επίσης θα δώσετε την καλήν μαρτυρίαν, διότι είσθε από την αρχήν μαζή μου και είδατε και ακούσατε όσα εγώ έπραξα και είπα και τα οποία με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος θα εννοήσετε βαθύτερα και θα τα κηρύσσεται με παρρησίαν.
Ιω. 16,1             Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε.
Ιω. 16,1                      Αυτά σας τα είπα, δια να μην κλονισθήτε εις την πίστιν σας, όταν θα αντικρύσετε το μίσος, που ο κόσμος αισθάνεται και εκδηλώνει εναντίον μου.
Ιω. 16,2             ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ᾿ ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ.
Ιω. 16,2                     Θα σας αποκόψουν και θα σας αποκλείσουν από τας συναγωγάς των οι Εβραίοι. Και ακόμη περισσότερον, έρχεται ώρα, κατά την οποίαν καθένας που θα σας φονεύση θα νομίση ότι προσφέρει λατρείαν στον Θεόν. (Τυφλωμένοι οι άνθρωποι από την κακότητά των θα θεωρούν ευάρεστον στον Θεόν και αξιέπαινον έργον τον φόνον σας).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ LORD JESUS CHRIST 3. ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«Θεία Ψυχανάλυση». Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κανὼν Ἱκετήριος εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν

Ὁ Μέγας Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

Παρακλητικός Κανών Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Παρακλητικός Κανών Οσίου Αρσενίου - Βατοπαίδι Χαλκιδικής