Από τον Ευεργετινό
Κάποιος άνθρωπος, από ένδοξος και πλούσιος, είχε καταντήσει άσημος και
φτωχός. Αυτός, καθώς δεν είχε εντελώς τίποτε και του είχαν πλέον
τελειώσει και αυτά τα απαραίτητα, σκέφτηκε –αλίμονο, μέχρι πού
μπορεί να φτάσει η φτώχεια!– να εκδώσει τις τρεις κόρες του, που ήταν
εξαιρετικά όμορφες, στην πληρωμένη ακολασία, ώστε από τα σχετικά έσοδα
να τρέφεται και ο ίδιος και αυτές. Γιατί το να τις παντρέψει του ήταν
αδύνατο, επειδή όλοι τις απέρριπταν αμέσως για την πολλή τους φτώχεια.
Ο Θεός όμως έφερε έτσι τα πράγματα, ώστε αυτό έφτασε στα αυτιά του
θαυμαστού Νικολάου. Και πρόσεξε τη συμπόνια, αλλά και τη σύνεση του
αγίου. Δεν θέλησε να πάει στον άνθρωπο και να του μιλήσει, έστω και πολύ
σύντομα, για το θέμα αυτό, ούτε να εμφανίσει σε αυτόν το ευεργετικό του
χέρι, όπως κάνουν συνήθως όσοι ελεούν με μικρότητα. Γιατί γνώριζε ότι
κάτι τέτοια είναι ενοχλητικά σε εκείνους που από τον πλούτο και τη δόξα
ξέπεσαν στη φτώχεια και τους κάνουν να ντρέπονται, καθώς τους θυμίζουν
την προηγούμενη ευημερία.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
