ΑΓΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ: Μισοσαραντισμὸς

 Πολλὲς εἶναι οἱ νέες μητέρες ποὺ μετὰ τὴν γέννα ζητοῦν νὰ ἐπισκεφθεῖ ὁ Ἱερέας τὸ σπίτι τους τὴν 20ὴ ἡμέρα γιὰ νὰ εὐλογήσει τὴν λεχώνα καὶ τὸ παιδί της μὲ τὴν λεγομένη εὐχὴ τῆς «μισοσαράντισης». Προκαταβολικὰ ὅμως θὰ πρέπει νὰ τονισθεῖ ὅτι δὲν ὑφίσταται τέτοια εὐχὴ ἢ Ἀκολουθία, δὲν ὑπάρχει μισοσαραντισμός.

Σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση καὶ τὴν τάξη τῆς Ἐκκλησίας ἡ λεχώνα δέχεται τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ἱερέα τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς γεννήσεως γιὰ νὰ τὴν εὐλογήσει («εὐχὴ εἰς γυναῖκα λεχώ»). Κατὰ τὴν ὀγδόη ἡμέρα φέρεται στὸν Ναὸ τὸ παιδὶ γιὰ νὰ τοῦ δοθεῖ τὸ ὄνομα («εὐχὴ εἰς τὸ κατασφραγῖσαι παιδίον λαμβάνον ὄνομα τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἀπὸ τῆς

γεννήσεως αὐτοῦ») ὅπως καὶ ἡ Παναγία μας ἔκανε μὲ τὸν Κύριο παραδίδοντάς Τον τὴν ὀγδόη ἡμέρα ἀπὸ τῆς Γεννήσεώς Του στὸν δίκαιο Συμεὼν (καὶ ὄχι κατὰ τὴν Βάπτιση). Τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα προσέρχεται στὸ Ναὸ ἡ μητέρα μὲ τὸ παιδὶ γιὰ νὰ τὸ «ἐκκλησιάσει», ὅπως ἀκριβῶς ἔπραξε καὶ ἡ Θεοτόκος μὲ τὸν Κύριο. Δυστυχῶς ὅμως οἱ δύο πρῶτες εὐχές, δηλαδὴ τῆς πρώτης καὶ τῆς ὀγδόης ἡμέρας ἀπὸ τῆς γεννήσεως ἔχουν πλέον σχεδὸν «ἐξαφανισθεῖ» ἀπὸ τὶς συνήθειες τῶν χριστιανῶν μας· ἡ δὲ Βάπτιση θεωρεῖται –λανθασμένως– ὀνοματοδοσία.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/