ΠΌΣΑ ΑΓΑΘΑ χορηγεί ό Παντοδύναμος Θεός στό όνομά Του σε όσους έχουν
αφιερώσει πιστά τόν έαυτό τους στήν διακονία Του με τά καλά τους έργα!
Τούς ύπόσχεται μεγάλα βραβεία στον ούρανό, άλλά συχνά, επίσης, τούς
έπιτρέπει νά γνωρίσουν άπό αύτήν τήν ζωή τί θά άπολαύσουν. Διότι συχνά
έλευθερώνει δούλους καί καθιστά ένδοξους εκείνους οί όποιοι είναι
έλεύθεροι, όπως λέχθηκε άπό τόν Συγγραφέα των Ψαλμών: Ό έγείρων άπό γης
πτωχόν καί άπό κοπριάς άνυψων πενητα τον καθίσαι αυτόν μετά άρχόντων,
μετά άρχόντων λαόν αυτόν (Ψαλμ. 112: '7-8).
Σχετικά μέ αύτό ή Άννα, ή σύζυγος τού Έλκανά, είπε: Πλήρεις άρτων
ήλαττωθησαν, καί οί πεινωντες παρήκαν γην [Υπήρξαν άνθρωποι, οί όποιοι
ήσαν πολύ πλούσιοι καί έπείνασαν, άλλά καί άνθρωποι, οί όποιοι έπείνων
καί έγιναν τόσον πλούσιοι, ώστε έγκατεστάθησαν πλουσίως εν τή χώρα!] (Α'
Σαμ. 2: -Α' Βασιλ. στήν Μετάφραση τής Παλ. Διαθήκης των Έβδομήκοντα).
Καί σχετικά μέ αύτό ή Παρθένος Μαρία, ή ίδια ή Μητέρα τού Σωτήρος μας,
είπε: Καθεΐλε δυνάστες άπό θρόνων και ύψωσε ταπεινούς (Λουκ. I: 52). Καί
ό ίδιος ό Κύριος λέει στό Ευαγγέλιο:
Όντως έσονται οί έσχατοι πρώτοι καί οί πρώτοι έσχατοι (Ματθ. 20: Ιό).
Έτσι, είθε τό Θείο έλεος να λάμψει μέ τήν αγάπη Του στούς πτωχούς, γιά
να κάνει μεγάλους τούς μικρούς, καί να κάνει τούς
ασθενείς συγκληρονόμους του Μονογενούς Του Υιού. Διότι υψώνει τήν
πτώχεια αυτού του κόσμου μέχρι τόν ουρανό, στόν όποιο ή έπίγεια βασιλεία
δέν μπορεί να ανυψωθεί, έτσι ώστε να έρθει ό χωρικός στήν θέση, στην
οποία δέν αξίζει να έρθει εκείνος πού φορά τήν πορφύρα.
