Υπάρχει τίποτε ίσο με αυτήν την οργή; Ο
προφήτης καλεί μάρτυρα τον
ουρανό, θρηνεί, σπαράζει, οδύρεται, φωνάζει∙ «Δεν ξεχωρίζει τραύμα
πουθενά, δεν ξεχωρίζει μώλωπας »∙ ο Θεός οργίζεται, δεν δέχεται θυσία,
ούτε πρωτομηνιά ούτε Σάββατο, ούτε αλεύρι, ούτε προσευχή, ούτε χέρια
ικετευτικά.
Είδες πληγή; Είδες αρρώστια αθεράπευτη, όχι ενός ούτε δύο, ούτε δέκα, αλλά χιλιάδων ανθρώπων; Τι λέει, λοιπόν, ύστερα από αυτά; «Λουσθήτε και καθαρισθήτε» ( Ησ. 1,16 ).
Επομένως υπάρχει αμαρτία, που δεν συγχωρείται; Όχι. Το λέει ο ίδιος ο Θεός και δεν ακούω τι λέτε εσείς∙ και λέγει «Λουσθήτε».
Για ποιόν σκοπό Κύριε, έλεγες εκείνα; Για ποιον σκοπό λες τα τωρινά; Για
ωφέλεια λέω και τα δυό∙ τα πρώτα για να φοβίσω, τα δεύτερα για να
ελκύσω. Αν δεν τους ακούς, δεν έχουν ελπίδα σωτηρίας∙ αν δεν έχουν
ελπίδα σωτηρίας πώς λέγεις «λουσθήτε»;
