Κατά την περίοδο της Αγίας
και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μία μικρή αλλά σημαντική ευχή δεσπόζει στις
ακολουθίες της Αγίας μας Εκκλησίας. Μια ευχή μικρή, αλλά περιεκτική, η
οποία δεν απαγγέλλεται απλά, αλλά συνοδεύεται από κινήσεις μετανοίας. «Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου…». Η Ευχή αυτή, σύμφωνα με την Παράδοση, αποδίδεται σε έναν από τους μεγάλους δασκάλους της πνευματικής ζωής, τον Όσιο Εφραίμ τον Σύρο (28 Ιανουαρίου), τον Άγιο των δακρύων, όπως τον χαρακτηρίζει ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης.
Η δομή της ευχής αποτελείται από 3 μέρη. Στο πρώτο μέρος είναι η ικετευτική παράκληση από την απαλλαγή 4 παθών, στο δεύτερο μέρος είναι η ικετευτική παράκληση για την απόκτηση 4 αρετών και στο τρίτο μέρος είναι η συγκεφαλαίωση του ανωτέρου περιεχομένου.
Η ευχή αρχίζει με την φράση «Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου…».
Η έκφραση αυτή είναι παρμένη από το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, της
Σοφίας Σειράχ (23,1). Αρχίζει με την προσφώνηση του ονόματος του Θεού, ο
οποίος αποτελεί τον οδηγό και κυβερνήτη της ζωής μας, τον υπερασπιστή
της ζωής μας , όπως λέει και ο ψαλμωδός (Ψαλμ. 26,1). Στη συνέχεια
γίνεται η αναφορά στην αποφυγή 4 παθών. Σύμφωνα με τους Πατέρες της
Εκκλησίας, τα πάθη βλαστάνουν πάνω στο έδαφος των αισθήσεων και της
μνήμης.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
