Από τον Ευεργετινό
Κάποιος αδελφός νικήθηκε από το πάθος της πορνείας και έκανε την
αμαρτία καθημερινά, αλλά και καθημερινά ζητούσε έλεος από τον Κύριό του
με δάκρυα και προσευχές. Ενεργώντας λοιπόν έτσι, τον ξεγελούσε η κακή
συνήθεια, και έκανε την αμαρτία· έπειτα πάλι, μετά την αμαρτία, πήγαινε
στην εκκλησία, και βλέποντας την ιερή και σεβάσμια εικόνα του Κυρίου μας
Ιησού Χριστού, έπεφτε μπροστά της με πικρά δάκρυα και έλεγε:
«Σπλαχνίσου με, Κύριε, και πάρε από επάνω μου αυτόν τον ύπουλο πειρασμό,
γιατί με ταλαιπωρεί φοβερά και με τραυματίζει με τις πικρές ηδονές. Δεν
έχω πρόσωπο, Κύριε, να αντικρίσω και να δω την αγία εικόνα σου και την
υπέρλαμπρη μορφή του προσώπου σου, ώστε να γλυκαθεί και να ευφρανθεί η
καρδιά μου».
Τέτοια έλεγε, και όταν έβγαινε από την εκκλησία έπεφτε πάλι στον
βούρκο. Όμως και πάλι δεν απελπιζόταν για τη σωτηρία του, αλλά από την
αμαρτία ξαναγύριζε στην εκκλησία και έλεγε τα παρόμοια προς τον
φιλάνθρωπο Κύριο και Θεό:
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
