Όταν αποφεύγουμε τις αιτίες των παθών και οι άλλοι, που δεν γνωρίζουν το
σκοπό μας, σκανδαλίζονται, εμείς δεν είμαστε υπεύθυνοι του σκανδαλισμού
τους. Διότι κανείς δεν μπορεί να δουλεύει στο Θεό και συγχρόνως ν’
αρέσει σ’ όλους τους ανθρώπους!…».
Η κάθαρση από τα πάθη δίνει την υγεία της ψυχής, με αποτέλεσμα την
πνευματική χαρά, όταν κοινωνάμε, ευχόμεθα και μελετάμε τα λόγια
Κυρίου!…».
H νηστεία, ως ασκητική αναφορά ολόκληρου του ανθρώπου στον Θεό ή ως
προσπάθεια εν έργω καθολικού αγιασμού του ανθρώπου, είναι θεμέλιο όλων
των αγαθών, υπεράσπιση κάθε αρετής και αρχή του πνευματικού αγώνα και
στεφάνι των εγκρατών και η ομορφιά της παρθενίας και του αγιασμού και η
λαμπρότητα της σωφροσύνης και η αρχή της οδού της χριστιανικής ζωής και η
μητέρα της προσευχής και η πηγή της φρονήσεως και ο διδάσκαλος της
ησυχίας και αυτή που προηγείται από όλα τα καλά έργα».
