Κάποτε η κα Βασιλική πού είχε Ι.Χ. της είπε:
– Γερόντισσα θέλεις να σε πάω
να δούμε τον π. Πορφύριο; Εγώ θα πάω για το παιδί μου. Είπανε και σε
μένα να πάω. Βεβαίως να πάμε. Ορίστηκε η ημέρα πού μας βόλευε όλες.
Φθάσαμε στον Γέροντα Πορφύριο στον Ωρωπό και με δυσκολία ανεβάσαμε τη
Γερόντισσα στο κελί του.
Μόλις μας είδε είπε:
– Καλώς την Ευπραξία μου. Έλα Γερόντισσα, έλα (Σημειωτέον ο Γέροντας πρώτη φορά έβλεπε τη Γερόντισσα).
– Που με ξέρεις πάτερ;
– Σε ξέρω βρέ Ευπραξία μου, σε ξέρω πολύ καλά είπε και
έδειξε κατά το Χαλάνδρι. Τί κλαις βρέ Ευπραξία μου; Τί αμαρτίες έχεις
και κλαις βρέ Γερόντισσα. Να χαίρεσαι βρέ να χαίρεσαι. Εμείς μαζί πήγαμε
στο μοναστήρι. Τί αμαρτίες έκανες; Τίποτα, τα εξομολογήθηκες κιόλας.
Τότε ή Γερόντισσα του λέει..
